In het nieuws: Op dit moment lijkt het Israëlische leger voet aan de grond te hebben gekregen in de Gazastrook. Na een reeks aanvallen om de verdediging van Hamas te testen, lijken Israëlische tanks posities in het noordoosten van Gaza in te nemen.

Hamas heeft geleerd van eerdere oorlogen. 

Het Israëlische leger was niet meer op de grond in de Gazastrook geweest sinds 2014, als reactie op raketaanvallen. In 49 dagen van gevechten verloor het Israëlische leger 66 soldaten, genoeg voor Hamas om dit als een overwinning te beschouwen in vergelijking met de twee Israëlische doden tijdens de vorige operatie in 2012, hoewel die slechts zeven dagen duurde.

• Hamas heeft duidelijk zijn vechtmethode radicaal veranderd, en de Israëli’s waren daar blijkbaar niet op voorbereid. Het heeft een goed getrainde infanterie, met wapenopslagplaatsen en beveiligde ondergrondse structuren, een netwerk dat bekendstaat als ‘de metro van Gaza’. 
• Deze als terroristisch beschouwde beweging heeft vooral een gevarieerd en effectief arsenaal verworven, vermoedelijk met hulp van Iran. Naast zelfgemaakte bommen en eenvoudige raketten, die in grote aantallen worden afgevuurd, beschikt Hamas over echte antitankraketten die over meerdere kilometers kunnen reiken, evenals zware precisiegeweren die in staat zijn om verder dan de Israëlische muren te schieten met voldoende hooggelegen vuurposities.
• Dit gaat niet alleen over ongetrainde strijders met Kalashnikovs. We hebben te maken met een georganiseerd leger, dat in 2014 waarschijnlijk 10.000 soldaten telde, naast veel gelegenheidssoldaten en milities van andere groeperingen. Bovendien hebben ze het voordeel van het terrein. 
• Volgens Tsahal telt Hamas vandaag tot 40.000 strijders en beschikt het over een arsenaal drones en ongeveer 30.000 raketten. Er zouden al 8.500 van deze raketten zijn afgevuurd, wat de munitie van het Israëlische onderscheppingssysteem heeft uitgeput, dat moest worden aangevuld door het Amerikaanse leger.

Het voordeel ligt bij de verdediging. 

Het voordeel van een goed voorbereide verdediging ten opzichte van een aanval is een oude oorlogsregel. Vooral in een dicht stedelijke omgeving en een vijand die het terrein heeft voorbereid en geprepareerd in het spel zijn. De overweldigende vuurkracht van een modern leger – Tsahal behoort tot de sterkste ter wereld – is nooit voldoende om dit voordeel teniet te doen.

Hamas is opgeleid door de besten in het vak (de Libanese Hezbollah en de Iraanse Revolutionaire Garde). Het is ook een lerende organisatie die herhaaldelijk tegen de Israëlische strijdkrachten heeft gevochten. Hamas kent het terrein zeer goed en zal het fel en ingenieus verdedigen.

Emile Hokayem, directeur regionale veiligheid bij het International Institute for Strategic Studies in Londen, geciteerd door de Financial Times.

Stedelijke oorlogsvoering

• Het is overduidelijk dat Hamas paraat stond voordat het Israëlische leger reageerde. Je voert geen diepgaande aanval uit op de vijand zonder te verwachten dat er een reactie zal volgen. Het is zelfs mogelijk dat de milities hun doel hebben overschreden door zich bezig te houden met echte slachtpartijen en het gijzelen van mensen.
• Volgens informatie van Amerikaanse inlichtingendiensten blijkt echter dat een militaire cel binnen de organisatie het initiatief heeft genomen voor de aanval zonder de politieke tak ervan in te lichten. Dit is een manier om gebeurtenissen te provoceren die verrassend zijn. In elk geval zijn Hamas en Israël nu verwikkeld in een oorlog die niet van korte duur kan zijn.
• Tsahal belooft deze keer tot het uiterste te gaan. Het is echter moeilijk voor het Israëlische leger om gedurende langere tijd verliezen te dragen. Aan de kant van Hamas kan elke overwinning als een grote nederlaag voor de staat Israël worden beschouwd, en ze hebben waarschijnlijk de middelen ervoor. Aan Israëlische zijde zijn reservisten opgeroepen naast het reguliere leger, voor het eerst sinds 1973.
• We zullen getuige zijn van een stedelijke belegering die waarschijnlijk doet denken aan die van Falluja door Amerikaanse troepen in Irak in november-december 2004. In elk geval zal de oorlog lang duren en zal het dodental hoog zijn, vooral voor de burgers in beide kampen.

(nd)