Vakbonden en werkgevers willen gesprek met De Wever

De Groep van Tien, waarin werkgeversorganisaties en vakbonden vertegenwoordigd zijn, vragen om een gesprek met federaal formateur Bart De Wever (N-VA). Ze vinden het belangrijk om hun grieven op tafel te gooien, want die kans hebben ze nog niet gekregen.

In het nieuws: In een brief aan De Wever roept de Groep van Tien op om rekening te houden met de onrust in de bedrijfswereld.

In de Groep van Tien zetelen werkgevers- en ondernemingsorganisaties VBO, Unizo, de Franstalige zelfstandigenorganisatie UCM en de Boerenbond. Ook de drie grote vakbonden zijn lid: het socialistische ABVV, het christendemocratische ACV en het liberale ACLVB. Doordat het VBO, het ABVV en het ACV elk twee leden hebben, spreekt men van de Groep van Tien.
In een opiniestuk beschrijft Pieter Timmermans, CEO van het VBO, de uitdagingen waar de bedrijfswereld voor staat. Hij somt de bedrijven waar ontslagen vielen of dreigen te vallen, zoals Audi in Vorst, maar ook Van Hool of papierfabriek Sappi.
“Ik hoop dat de formateurs en onderhandelaars de alarmsignalen ter harte nemen. We kunnen niet wachten tot nog meer bedrijven sneuvelen”, schrijft hij. “Door snel nieuwe regeringen te vormen, die bovendien focussen op de juiste hervormingen, kunnen we onze economie stutten en het groeipotentieel van België versterken”.
En bij het vormen van de nieuwe federale regering valt het de Groep van Tien op dat zij nog geen gesprek met De Wever en de andere onderhandelaars hadden. Zo werd de Nationale Bank uitgenodigd tijdens de preformatie, en ook het RIZIV en de Vergrijzingscommissie kwamen langs.
Gezien de problemen in het werkveld trekt de groep aan de alarmbel. Eenzelfde geluid is ook bij de vakbonden te horen, legt ACV-voorzitter Ann Vermorgen uit aan De Tijd. “Er is de moeilijke budgettaire situatie. Onze industrie heeft het lastig. Veel gezinnen kampen met koopkrachtproblemen. 500.000 mensen zijn langdurig ziek. In die context is goedlopend overleg tussen de sociale partners én met de nieuwe regering cruciaal.”
Miranda Ulens, topvrouw van het ABVV, zit nog met veel vragen: “Het gaat verder dan de recente ontslagrondes. Het gaat ook over de begroting. Hoe zien ze dat? Hoe gaan ze het budget saneren en toch blijven investeren?”.

Genoteerd: De Groep van Tien moet volgens de wet ook betrokken worden bij het beleid.

Een ander argument dat de Groep van Tien aanvoert, is dat er wettelijk bepaald is dat de werkgevers en bonden mee beleid maken. Zo zitten ze samen in de Nationale Arbeidsraad om collectieve arbeidsovereenkomsten af te sluiten. Die wegen op het politiek beleid, want ze kunnen wettelijk bindend zijn.
In de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven wordt dan weer bepaald hoeveel ruimte er is voor opslag, met de loonnormwet als leidraad. Die raad berekent de loonhandicap. Ook daar komt de Groep van Tien dus rechtstreeks in aanraking met de wetten die de regeringen willen maken.
“Het sociaal overleg heeft een geschiedenis in ons land”, vindt Timmermans in De Tijd. “Het is belangrijk dat voor de formatie een cruciale fase ingaat, we contact hebben met de onderhandelaars”, vat hij samen.

“Cruciale stut”

Om te volgen: De vraag om hervormingen klinkt luid.

De Arizonacoalitie staat voor een behoorlijke budgettaire oefening. Volgens het Monitoringscomité moet er 27,6 miljard euro gevonden worden in deze legislatuur. En de Europese Commissie wil van België weten hoe het begrotingstekort verkleind kan worden. Die deadline staat op 20 september.
De Wever focust in zijn communicatie veel op de financiële situatie. Ook Timmermans merkt op dat “een begroting die op orde staat een cruciale stut is”.
Maar “even belangrijk zijn doortastende hervormingen”, merkt hij op. Timmermans doet een aantal suggesties:
- “Het herstel van het concurrentievermogen van de bedrijven door een matiging van de loonkosten, lagere energieprijzen en minder administratieve lasten”
- “Het verminderen van de arbeidsmarktkraptes door een meer activerend beleid inzake werkloosheid (beperken in de tijd) en langdurig zieken”
- “Het versoepelen van de te rigide regels inzake arbeidsorganisatie”
- “De verbetering van de overheidsefficiëntie op alle bevoegdheidsniveaus”