Groen is verscheurde partij na Almaci’s afserveren van Calvo

Bij Groen: Een broedermoord zindert na, maar vooral, de portefeuilles wegen licht.

  • Grote verwondering, teleurstelling en frustratie daarna, over de magere buit die voorzitter Meyrem Almaci (Groen) woensdag binnenhaalde in het allerlaatste onderhandelingsspel van Vivaldi: de bevoegdheden.
  • Met Energie had Groen wel dé portefeuille weggekaapt die iedereen voor Tinne Van der Straeten (Groen) zag, maar een verrassing was dat niet: aan de onderhandelingstafel had de groene politica iedereen verbluft met haar technische kennis, maar ook pragmatische visie op het energiebeleid.
  • Het waren vooral die andere bevoegdheden die tot tandengeknars leidden: met Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven, maar dat laatste dan wel zonder de NMBS én zonder de Nationale Loterij (het is staatssecretaris Sammy Mahdi van CD&V die daar met de cadeautjes kan gaan strooien voortaan) was het echt een mager beestje voor Groen.
  • ‘Het vermoeden bestaat dat Almaci doelbewust bevoegdheden koos, die niet pasten bij Kristof Calvo (Groen) z’n profiel. Waarom liet ze ‘politieke vernieuwing’, nochtans hét hoofdstuk waar hij zo hard op heeft gewerkt, zomaar liggen tijdens die onderhandelingen, terwijl wij dat hadden kunnen pakken?’, zo is in groene kringen te horen.
  • ‘Het klopt wel dat Groen met weinig eindigde, dat zagen wij aan tafel ook. Niet goed onderhandeld, neen. Maar meer vragen zijn daar niet bij gesteld toen’, zo is bij een betrokkene aan tafel te horen.
  • Hoe dan ook: zowat iedereen binnen Vivaldi ging ervan uit dat Calvo zou opduiken als vicepremier. Hij onderhandelde dagenlang mee de teksten, en was duidelijk een van de trekkers, zo is bij verschillende regeringsbronnen te noteren. ‘Ik was echt verbouwereerd toen ik hoorde dat die niet in onze regering kwam’, zo stelt een hoge onderhandelaar.
  • De manier waarop de interne keuze tot stand kwam, bij Groen, verscheurt bovendien de partij compleet. Almaci zelf deed, samen met Brussels minister Elke Van den Brandt (Groen), en twee partijsoldaten, David Dessers (Groen) en Niel Staes (Groen), het voorstel aan de partijorganen om niet Calvo, maar wel Petra De Sutter als vicepremier naar de regering te sturen. Zelf vond de groene voorzitter, die weken naast Calvo had onderhandeld, het niet nodig om haar kopstuk en fractieleider in te lichten, dat die uit de boot viel.
  • Calvo zelf vernam het, via een partijsoldaat, 30 minuten voor hij op het partijcongres heel het regeerakkoord zou verdedigen. Dat deed hij met verve, 98 procent keurde regeringsdeelname goed, waarna een nachtelijke discussie ontstond, die de Kamerfractie, met uitzondering van één Kamerlid, frontaal tegen de rest van de partij bracht.
  • Het werd een intern drama, waarbij Staes er zelfs mee dreigde dat heel de partijtop, inclusief Almaci, ontslag zou nemen, als niet De Sutter, maar Calvo minister zou worden. Als Europees Parlementslid was De Sutter nochtans voorzitter van de Commissie Interne Markt, een zeer prestigieuze post voor de Groene fractie. Federale ervaring heeft ze niet. Uiteindelijk won het kamp van Almaci en De Sutter de uitputtingsslag.
  • ‘Dit verdeelt de partij enorm. Na een verscheurende voorzittersverkiezing, waarbij Almaci het maar nipt haalde, is dit opnieuw een zware slag. Wij spreken maar als partij over ‘niet verdelen, maar mensen samenbrengen’, en ‘respect voor elkaar’, en dan doet onze voorzitter exact het tegenovergestelde. Ongezien’, zo is binnen Groen te horen.
  • ‘Dit is doodjammer, want terwijl we na zoveel jaar weer in de regering zitten, en euforisch hadden moeten zijn, drukt dit compleet de sfeer, en leidt dit tot diepe verdeeldheid’, zo stelt een ancien van Groen.
  • Almaci zelf doet er het zwijgen toe. Calvo reageerde wel kort op VTM Nieuws: ‘We schuiven twee heel sterke mensen naar voren. Maar het is wrang. De manier waarop het is verlopen, had wel anders gekund. Daar ga ik wel eens goed over nadenken.’ Het is voorlopig niet duidelijk of Calvo verdergaat als fractieleider.
  • In kringen rond voorzitter Almaci klinkt het ‘dat ze geen commentaar geeft op interne vergaderingen‘. ‘Als ze daarop reageert, dan doet ze dat rechtstreeks binnen de partij.’
Meer