“Nope.” Met die droge boodschap herhaalt Meyrem Almaci, de afscheidnemende voorzitter van Groen, nog eens haar antwoord op het aanbod van Engie, aan de Belgische staat, om te participeren in kerncentrales.

• Het lekken van de brief die Engie deze week naar eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) stuurde, zette gisteren in de Kamer het debat op scherp. Want die brief toonde aan dat het water tussen De Croo en Energieminister Tinne Van der Straeten (Groen), die namens Vivaldi onderhandelen, en de Engie-top, wel nog heel erg diep is. De vraag kan zelfs gesteld worden hoe ernstig de Fransen onderhandelen, door dat soort brieven te schrijven.
• Voor de schermen probeerde de premier gisteren zen te blijven, hij riep op tot “terughoudendheid en discretie”, en vroeg om “op een ernstige manier” elk “historische verantwoordelijkheid te nemen”. Verder gaf hij aan “dat er al een pak contacten zijn geweest”. In de Kamer voerde Christian Leysen (Open Vld) een nummertje op om die houding van ‘staatsman’ te bekrachtigen: “Discretie is in dit delicate dossier essentieel.”
• Maar die was met het lekken van de dreigbrief van Engie helemaal zoek. De premier plooide dan maar terug op zijn vertrouwde evergreen voor tegenwoordig zowat alle dossiers: “We werken aan een strategie op Europees niveau”, zo stelde hij over de energieaanpak, waarbij hij zijn overwinning van een studie rond het prijzenplafond voor gas nog eens aanprees.
• Een sneer naar oppositiepartij N-VA kon De Croo ook niet laten: “De huidige toestand is het gevolg van historische keuzes die in ons land gemaakt werden, om in 2025 alle nucleaire centrales te sluiten. Die beslissing is door alle deelnemers van de vorige regering bevestigd, ook door dit Parlement. Meneer Wollants, ik heb soms de indruk dat u lijdt aan een zekere vorm van amnesie”, zo kreeg N-VA-Kamerlid Bert Wollants op zijn bord.
• Maar Wollants zette op zijn beurt toch flink druk op de coalitie, door in Villa Politica openlijk aan te geven wel iets te voelen voor dat scenario waarbij de Belgische overheid zou intreden tot een nieuw op te richten onderneming, waarbij Engie samen met de Belgische staat Doel 4 en Tihange 3 zou uitbaten. Dat zou meteen impliceren dat België mee de update van die centrales betaalt, en ook mee zou instaan voor het afval en de afbraak, van de jaren die nog resten.
• “We hebben heel veel gehoord hoe dom het was om Electrabel uit te verkopen aan de Fransen, wat de regering-Verhofstadt deed, dan zou het gek zijn om dat aanbod nu te weigeren”, zo stelde Wollants. Hij wees er ook op dat er “lusten en lasten” gekoppeld zijn daaraan. Maar “het afval dat de verlenging zou veroorzaken dan moeten bergen, is maar een fractie van die totale kosten van afbraak en stockage”, zo redeneerde hij.
• En kijk. Ook binnen de regering valt de suggestie van Engie niet op een koude steen. Zowel binnen cd&v als bij Open Vld is in de wandelgangen te horen dat er naar die optie gekeken kan worden, al wil niemand dat on the record zeggen. In De Tijd klinkt het voor de partijleiding van Open Vld “dat het niet onlogisch en mogelijk niet nadelig” is.
• Bij de MR is men meer op oorlogspad: daar ligt de focus compleet op druk zetten op de groenen en minister Van der Straeten “die nu een akkoord moet maken”. In de Kamer kwam de voormalige minister van Energie, Marie-Christine Marghem (MR), die zelf een vreselijke track record achterliet in onderhandelingen met Engie, zowaar eisen “dat er nu snel een akkoord komt”.
• Bouchez is er als de dood voor om alsnog met lege handen achter te blijven: Ecolo en Groen kunnen de gesprekken met Engie laten mislukken, zeker als ze zich zo halsstarrig blijven opstellen, waarna het nettoresultaat is dat de kernuitstap er alsnog komt. Op Twitter ging MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez dan ook tekeer tegen Ecolo-Kamerlid Samuel Cogolati, waarbij hij zijn coalitiepartners verweet “een spel van angst te spelen”, en het over “groen populisme” had. Niemand kijkt daar ondertussen nog van op.
• Maar dat zowel CD&V als Open Vld toch nadenken over een piste om deels de kerncentrales te nationaliseren, is voor de groenen veel ernstiger nieuws. Anders dan MR, deden zij ook de vorige keer, in het voorjaar, het dossier kantelen. De vraag is wie straks dus eerst plooit: Engie of de groenen. Of geen van beide. Het einde van de hele saga is zo allerminst in zicht voor Vivaldi.