Key takeaways

• Gen Z gebruikt “taskmasking” als een manier om een beeld van productiviteit te creëren zonder echt zinvol werk te verrichten.
• Taskmasking is niet uniek voor Gen Z, maar komt voort uit een bredere werkcultuur waarin fysieke aanwezigheid vaak wordt gelijkgesteld aan productiviteit.
• Bedrijven moeten voorrang geven aan resultaten boven waargenomen drukte en duidelijke prestatieverwachtingen opstellen om productiviteit voor alle generaties opnieuw te definiëren.

Sommige kantoorgedragingen – zoals hard typen, het dragen van een koptelefoon om een vergadering na te bootsen of deelnemen aan een “walk and talk” – lijken op het eerste gezicht vanzelfsprekend, maar vormen in werkelijkheid symptomen van een nieuwe trend: “taskmasking”. Dit fenomeen houdt in dat de illusie wordt gewekt van druk bezig te zijn, terwijl er eigenlijk weinig zinvol werk wordt verricht.

Gen Z, die tijdens of na de pandemie op de arbeidsmarkt kwam, wordt vaak met deze trend in verband gebracht. Velen hebben niet zoveel ervaring met traditionele kantooromgevingen als oudere generaties. Ze passen zich misschien aan door gedrag aan te nemen dat een beeld van productiviteit oproept, zelfs als hun eigenlijke taken minder veeleisend zijn.

De opkomst van taskmasking

Sommige mensen hebben op Reddit anekdotes gedeeld over het succesvol toepassen van deze strategie. Recente trends duiden er echter op dat werken op kantoor weer in opkomst is. KPMG-rapporten geven aan dat CEO’s in het Verenigd Koninkrijk binnen drie jaar een volledige terugkeer naar kantoor verwachten, wat wijst op een mogelijke afname van “taskmasking” als gevolg van de toegenomen aanwezigheid op kantoor.

Beth Hope, een executive coach die gespecialiseerd is in leiderschap en prestaties, definieert “taskmasking” als druk lijken zonder zich echt bezig te houden met zinvol werk. Zij stelt dat deze trend niet uniek is voor Gen Z, maar voortkomt uit een bredere werkcultuur waarin fysieke aanwezigheid vaak wordt gelijkgesteld aan productiviteit.

Taskmasking als copingmechanisme voor jongere werknemers

Hope suggereert dat jongere werknemers “taskmasking” kunnen gebruiken als een copingmechanisme vanwege onbekende kantooromgevingen en onduidelijke verwachtingen. De tech-savvy aard van Gen Z kan hier ook aan bijdragen, aangezien zij naadloos tussen taken schakelen, wat door anderen verkeerd geïnterpreteerd kan worden als ontkoppeling.

Uiteindelijk heeft “taskmasking” meer te maken met het omgaan met verouderde productiviteitsmaatregelen dan met regelrechte misleiding. Bedrijven moeten voorrang geven aan resultaten boven waargenomen drukte en duidelijke prestatieverwachtingen opstellen.

Angst voor beoordeling drijft taskmasking bij werknemers

Werknemers kunnen zich bezighouden met “taskmasking” vanwege ambiguïteit rond werkvereisten, angst om beoordeeld te worden of rigide structuren die niet passen bij individuele werkstijlen. De nadruk op “gezien” worden als druk bezig zijn kan leiden tot stress, verminderde werkkwaliteit en burnout.

Hope moedigt bedrijven aan om hun focus te verleggen van uiterlijk vertoon naar echte efficiëntie.
Dit houdt in dat er een cultuur moet komen waarin diepgaand werk wordt gewaardeerd boven de illusie van druk zijn, en dat werknemers duidelijkheid moeten krijgen over verwachtingen en prioriteiten. Het doel moet zijn om productiviteit opnieuw te definiëren voor alle generaties, zodat slimmere en effectievere werkpraktijken mogelijk worden.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!