“We zien een geleidelijke erosie van de dollar ten gunste van de renminbi”

De yuan, de Chinese munteenheid, knabbelt geleidelijk aan de hegemonie van Amerikaanse dollar. Uit een recente bevraging van financieel adviseur UBS blijkt dat centrale banken hun toevlucht nemen tot de Chinese renminbi om hun deviezenreserves te diversifiëren. De reden: geopolitieke spanningen die de dominantie van de dollar ondermijnen.

Staan we aan het begin van een revolutie in de internationale handel? Volgens een door de Financial Times gerapporteerde studie van UBS is het percentage centrale banken dat in de renminbi (de Chinese valuta) heeft geïnvesteerd of dit wenst te doen, in een jaar tijd gestegen van 81 procent naar 85 procent.

“We zien een geleidelijke erosie van de dollar”, zei Massimiliano Castelli, manager bij UBS. “Het beeld dat zich aftekent, is dat van een multipolair valutasysteem.”

Dat verschil van enkele procenten lijkt misschien onbelangrijk, maar zoals met veel dingen in de economie, moeten we naar de trend kijken. En de geopolitieke context zet sommige landen ertoe aan niet langer volledig afhankelijk te zijn van de dollar.

Met Rusland en China is dat het geval. Westerse mogendheden hebben als reactie op de inval in Oekraïne zo’n 300 miljard dollar aan reserves van de Russische centrale bank bevroren. En China heeft sinds president Trump te maken met verregaande economische sancties.

Die sancties zetten China en Rusland ertoe aan elkaar de hand boven het hoofd te houden. Onlangs kondigden ze samen aan met de BRICS-landen (Brazilië, India en Zuid-Afrika) te zullen werken aan een nieuwe reservevaluta. Parallel daaraan wil China samen met Indonesië, Hongkong, Singapore en Chili een pot reservegeld aanleggen, de “Renminbi Liquidity Arrangement“. Een soort manna waaruit kan worden geput in geval van een harde klap of een periode van volatiliteit, opnieuw met het doel zich te bevrijden van de dollar.

Inflatie

Vier vijfde van de ondervraagde centrale bankiers zei te denken dat we in economisch opzicht op weg zijn naar een multipolaire wereld. Met een verschuiving weg van de hegemonie van de dollar, en ten gunste van de renminbi.

Toch blijft de dollar voorlopig zeer dominant. En een te sterke dollar vormt een duidelijk gevaar voor de opkomende economieën die van de dollar afhankelijk zijn voor hun financiering, nog afgezien van het feit dat hun schulden in de Amerikaanse munt zijn. Bovendien is een sterke dollar vaak ook een teken van een tragere groei van de wereldhandel.

In de internationale handel wordt de dollar in 41,81 procent van de gevallen gebruikt, tegenover 2,14 procent voor de yuan. Aan het einde van het eerste kwartaal van 2022 vertegenwoordigde de dollar iets minder dan 60 procent van de toegewezen reserves, terwijl de renminbi slechts 3 procent voor zijn rekening nam. Sinds 2016 is het aandeel van de dollar wel met 5 procent gekrompen, volgens gegevens van het IMF.

Voor centrale bankiers en reservebeheerders is diversificatie de sleutel tot risicobeperking. “Zij proberen iets anders in hun munitiekist te hebben om volatiliteit en macro-economische gebeurtenissen te counteren”, zei Castelli. In de monetaire wereld, is dat een kleine revolutie.

(am/ns)

Meer