De stok achter de deur van Europa is er niet alleen bij de begroting. Het Europese relancegeld, waar België tijdens de Covid-jaren zo’n 4,1 miljard van binnenhaalde, is namelijk onderhevig aan voorwaarden: zo mogen er geen structurele hervormingen gedaan worden die nog eens éxtra geld kosten.

En wat blijkt nu uit berekeningen van het Planbureau: de fameuze ‘pensioenbonus’ die Vivaldi in haar minimale hervormingen deze zomer uitwerkte, heeft in de eerste vier jaar wel een positief effect, maar daarna tikt de rekening fors aan. Het kan, al naar gelang de bron, tussen de 600 (volgens de socialisten) en 800 miljoen euro (volgens de liberalen) extra gaan kosten aan de overheid.

Erg vervelend, want de Europese Commissie stuurde al meermaals het signaal dat ze niet opgezet zijn met de Belgische pensioenhervormingen. De EU wil de kloof binnen Europa verkleinen: nu gaan in Zuid-Europa mensen veel sneller weg van de arbeidsmarkt, de werkzaamheidsgraad daardoor lager, en op het eind uiteraard daardoor de kost van de overheid veel groter. De Scandinavische landen en ook Nederland en Duitsland betalen hun welvaartsstaat grotendeels zonder die grote tekorten, omdat ze net veel meer mensen (langer) aan het werk hebben.

Wat deed België nu net, met Vivaldi? Meteen de minimumpensioenen fors optrekken, tot 1.500 euro netto. Kostprijs: 2 miljard euro per jaar. Maar daar stond uiteindelijk maar een heel kleine hervorming tegenover: een pensioenbonus voor wie blijft doorwerken na vervroegd pensioen, toch een minimum van 5.000 gewerkte dagen voor een minimumpensioen én hoger pensioen voor wie deeltijds werkte.

De liberalen, maar ook Vooruit met Frank Vandenbroucke, dringen nu aan om opnieuw aan de tekentafel te gaan, en meer te hervormen. Maar dat mag dus geen extra geld meer gaan kosten. En het moet snel: midden november wordt een eerste schijf van 1 miljard vanuit Europa normaal betaald, van dat herstelfonds.

In Het Laatste Nieuws haalt MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez alvast zijn gram: “We moeten hervormen om de kost van de vergrijzing betaalbaar te maken, nu blijkt de hervorming het omgekeerde te doen. Eva De Bleeker werd weggehoond toen ze de betaalbaarheid van de pensioenen benadrukte, niet door de MR uiteraard. En kijk nu. Ze mocht zelfs niet mee aan de regeringstafel zitten op een bepaald moment in de onderhandelingen. Compleet ongehoord, maar het gebeurde wel.”

Bouchez en Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert, die tijdens de cruciale onderhandelingen in juli ook niet bepaald tevreden was met wat uit de bus kwam, willen nu dat er opnieuw aan tafel gegaan wordt. Ook dit weekend stuurde Vincent Van Peteghem, vicepremier van cd&v, nog eens aan op ‘grotere hervormingen’. Vivaldi kan dus weer aan de bak.