Een heel opvallende exit, dit weekend: Kamerlid Dries Van Langenhove verdwijnt uit het Parlement. Hij neemt ontslag en gaat verder als ‘activist’ op zijn Youtube-kanaal. Belangrijkste nieuws daarbij: hij begint geen nieuwe partij op rechts van Vlaams Belang, à la Thierry Baudet in Nederland naast Geert Wilders. Die vrees van een andere politieke beweging lag mee aan de basis om destijds Van Langenhove op te nemen binnen Vlaams Belang: Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken wist zo perfect een potentiële tegenstander aan zich te binden, en electorale concurrentie in de kiem te smoren. Tot vandaag: Van Langenhove bezwoer bij z’n exit op zijn persconferentie, gezeten naast Van Grieken, zelf geen eigen partij te gaan beginnen. Meer zelfs: hij riep gewoon op om Vlaams Belang te stemmen. Waarna Van Grieken dan maar opriep zijn Youtube-kanaal te volgen. Om maar te zeggen: qua vreemde exit van een kopstuk kan het tellen. Voor Vlaams Belang zelf is het netto resultaat een belangrijk stemmenkanon in Vlaams-Brabant minder, maar meteen ook wel een enorme hinderpaal weg om ooit uit het cordon sanitaire te raken. Want Van Langenhove was de verpersoonlijking van een extreemrechtse politiek, waar niemand in de Wetstraat zaken mee wilde doen.

In het nieuws: Met nog meer dan een jaar te gaan, verdwijnt Van Langenhove uit de Kamer.

De details: Vlaams Belang schuift nu Barbara Pas naar voren op het thema migratie: wel een gezicht die ze in de media verkocht krijgen.

• “Thierry Baudet of Geert Wilders?” Het lijkt een wat hypothetische vraag, een keuze tussen twee rechts-radicale boegbeelden bij de noorderburen. Maar voor Vlaams Belang is het veel meer dan een leukigheidje: de ‘keuze’ in Nederland tussen beide strekkingen mag gelden als waarschuwing, als teken aan de wand, van wat met ‘klassiek’ extreemrechts kan gebeuren.
• Daar geldt de PVV van Wilders al jaren als de evenknie van het Vlaams Belang: Wilders’ partij zit mee in de Europese fractie, de banden tussen de Belang-partijtop, met Filip Dewinter maar evengoed met Tom Van Grieken, zijn uitstekend.
• De komst van Thierry Baudet en zijn ‘Forum voor Democratie’ gooide het speelveld op (extreem-)rechts flink door elkaar in Nederland: daar waar Wilders toch altijd inzette op ‘vreemdelingen’ als electoraal thema, maakte Baudet het veel breder. Hij wierp zich op met anti-systemische kritiek, die steeds scherper werd in coronatijden, en langzaam maar zeker afgleed in complottheorieën, om te eindigen bij het idee dat “kwaadaardige reptielen” de wereld besturen.
• Electoraal was het effect van diens komst niet min, in Nederland: in 2021 daalde de PVV van Wilders significant, terwijl het FVD omhoog sprong en zijn zetelaantal verviervoudigde. Ondertussen lijkt in peilingen de wind wel wat uit de zeilen.
• In Vlaanderen is het opvallend hoe Vlaams Belang beide stromingen wist te incarneren, waarbij Van Grieken het gevaar van versnippering op extreemrechts, en vooral het ontstaan van een nog radicalere beweging rechts van hem, wist in te dijken. Toen Dries Van Langenhove in 2018 opgang maakte met zijn extreme studentenclub Schild & Vrienden, omarmde Van Grieken de jonge kerel, en smoorde zo elke toekomstige concurrentie: hoewel op dat moment tegen hem al een onderzoek van het parket van Oost-Vlaanderen wegens racisme liep, zette Van Grieken hem op de lijst als lijsttrekker in Vlaams-Brabant in 2019.
• Wel bleef er altijd wat handige afstand tot de partij, minstens in de perceptie. Zo was Van Langenhove, op eigen vraag, zo onderstreepte hij altijd, nog steeds officieel een ‘onafhankelijke’ en geen lid van Vlaams Belang. En ook in z’n thema’s koos Van Langenhove vaak een aanpak zoals Baudet: over veel meer dan migratie, en ook doorkneed van allerlei wilde theorieën, onder meer over een gigantisch pedofielennetwerk, dat “geïnfiltreerd zou zijn” bij de besturende elite.
• In praktijk klopte de losse band tussen Van Langenhove en partij ook niet: hij functioneerde wél binnen één fractie met Vlaams Belang, en zetelde niet als onafhankelijke in de Kamer. En hij was integraal deel van de interne discussies bij het Belang. Dat zijn niet-lidmaatschap vooral juridische oorzaken had (Vlaams Belang heeft geen zin om nog eens mee veroordeeld te worden, zoals in 2004, voor racisme) ontkende de partijtop altijd. Maar dat die perceptie-oefening moeilijk vol te houden bleek, was wel duidelijk: iedereen zag hem als Belanger.

De essentie: Vlaams Belang lijkt zich ervan te verzekeren dat Van Langenhove zich niet tegen hen keert.

• Dat de discussie ‘Wilders of Baudet’ meer dan theoretisch is, bleek medio december. Toen kondigde Baudet aan dat hij in België ook een ‘Forum voor Democratie’ wil oprichten: een Belgische afdeling van zijn partij, “want we zijn zo uniek, ik geloof dat er daar ook ruimte is voor een FVD”, zo stelde die. En opvallend, daarbij haalde hij twee namen aan in hetzelfde gesprek over z’n uitbreidingsplannen: Tom Van Grieken noemde Baudet een “heel goede vent”, over Dries Van Langenhove stelde hij dat het een “fantastische kerel is”. En ook: “Vlaams Belang is meer zoals de PVV van Wilders, wij gaan breder en dieper”.
• Maar Van Langenhove vertrekt niet om naar de concurrentie te gaan, zo stelde hij meermaals op zijn persconferentie zaterdag. Meer zelfs: hij riep openlijk op “om in 2024 opnieuw Vlaams Belang te stemmen“. Bijzonder belangrijk, als verklaring in heel de communicatie: want dat moet garanties bieden dat Van Langenhove niet elders een nieuwe politieke toekomst uitbouwt.
• Hij wordt naar eigen zeggen opnieuw “activist”, waarbij hij zou gaan leven van de inkomsten uit zijn Youtube-kanaal, waar hij naar eigen zeggen “een half miljoen tot miljoen Vlamingen” zou bereiken.
• Die bewering is moeilijk hard te maken, afgaande op de cijfers: die wijzen eerder op enkele tienduizenden, een verdienmodel is dat niet. Maar een uittredingsvergoeding is er niet, en ook geen financiële steun van de partij, zo verzekerden beiden. Van Langenhove laat dus een vast salaris van Parlementslid voor een erg onzekere toekomst, financieel gezien.
• Van Grieken gaf aan dat het Van Langenhove zelf was, die aangaf zich niet meer echt thuis te voelen in de Kamer, waar z’n werk te veel tijd zou opslorpen, en verhinderde om tegelijk “activist” te zijn. Plus, ook het gezin dat Van Langenhove wil gaan bouwen, wordt vandaag ingeroepen als argument om zijn exit te verklaren.
• Meest essentiële voor het Vlaams Belang lijkt toch vooral de garantie, tijdelijke of niet, dat Van Langenhove niets op eigen houtje begint. “De kiesdrempel in België is daarbij ook wel een stevige factor”, zo geeft de Vlaams Belang-top ook wel toe: pas vanaf 5 procent raken nieuwkomers in het Parlement, wat een enorme hindernis is om over te komen.

The Big Picture: Vlaams Belang ontdoet zich van een sta-in-de-weg voor elke beleidsdeelname.

• Hoewel de persconferentie zaterdag één langgerekte bromance was tussen Van Langenhove en Van Grieken, waarbij die laatste nooit enige ideologische afstand creëerde of zaken in twijfel trok, is Vlaams Belang wel een enorme hinderpaal kwijt, wil het ooit het cordon sanitaire doorbreken en machtsdeelname forceren, zelfs maar op lokaal niveau.
• Feit blijft dat Van Langenhove verworden was tot dé verpersoonlijking van de ruwe, donkere kant van het Belang, tot en met de bizarre complottheorieën. Maar evengoed was en is er de ethisch uiterst conservatieve kant van Van Langenhove, waar de partij ook al lang officieel afstand van heeft gedaan: de tijden van Alexandra Colen en haar antiabortus activisme zijn lang voorbij bij Vlaams Belang. Hét argument om samen te vatten, ook voor N-VA, waarom met Vlaams Belang niet te besturen viel of valt, werd zo herleid tot “Van Langenhove”.
• En er was meer: door z’n radicale profiel en zijn bijzondere standpunten raakte Van Langenhove nauwelijks in de reguliere media, anders dan fractieleiders Barbara Pas en Chris Janssens of partijleider Van Grieken. Maar dat maakte dat op ‘zijn’ thema, dat van migratie, Vlaams Belang weinig media-aandacht kreeg.
• “Te weinig”, volgens de partijtop, die het dan maar zo draaide, vanmorgen op Radio 1, dat “Dries daar zelf ook gefrustreerd van werd”, aldus Barbara Pas. Die had het meteen over “een fatwa” die “tegen Van Langenhove is uitgesproken door de media”. Dat blijft bizar, voor een man als Van Langenhove om “gefrustreerd” te zijn over wat hij ‘mainstream media’ noemt, en waarvan hij dagelijks de relevantie in vraag stelt.
• Hoe dan ook: het Belang krijgt de kans daar nu een meer verkoopbaar gezicht te installeren, en wél in tv-debatten met de meerderheid te kunnen inbreken. Want fractieleider Pas zal voortaan over migratie gaan, geen onbelangrijke tactische verschuiving.
• Tegelijk blijft de relatie tussen het Belang en de klassieke media allerminst hartelijk: bij het Belang was de ergernis huizenhoog over de timing, die hen werd toegeschreven. Volgens De Standaard gebeurde de aankondiging van Van Langenhove in allerijl, nadat de krant vrijdag een artikel publiceerde over Van Langenhove zijn Telegram-kanaal, waarin die wel meer aangebrande uitspraken deed. Dat wordt in alle toonaarden ontkent bij het Belang: de persconferentie van Van Langenhove werd volgens hen al vanaf dinsdag voorbereid. Van Grieken paste immers voor de zaterdagochtend op de VRT-radio: hij zou met “groot nieuws komen”. En de gesprekken over zijn exit liepen al veel langer met de voorzitter, van in het najaar, zo stelt men.
• “Qua ongeloofwaardige verklaringen is dit toch wel een sterk staaltje”, zo waren de reacties op andere partijhoofdkwartieren. Daar leest men de exit van Van Langenhove als “paniekvoetbal”, en “zou er wel nog eens veel meer naar boven kunnen komen”, zo stelde één voorzitter.
• Voor de schermen reageerde vooral N-VA meteen ook fel, met kopvrouw Zuhal Demir (N-VA) die op het VTM-nieuws de puntjes op de i zette: “Moet ik nu applaudisseren omdat een complotdenker uit het Parlement stapt en zijn propagandamachine buiten het parlement voortzet?”, zo stelde ze. Daarbij blijft voor haar de deur naar een samenwerking met Vlaams Belang dicht: “Tom Van Grieken moet alle extremisten aan de deur zetten.”
• Eerder had voorzitter De Wever heel expliciet Van Langenhove genoemd, als voorbeeld van waarom met Vlaams Belang geen coalities kunnen gesloten worden, naast figuren als Filip Dewinter en Sam Van Rooy.
• Bij Vlaams Belang bezweert Van Grieken dat die uitspraken van De Wever geen enkele invloed hebben gehad: Dewinter en Van Rooy hebben niets te vrezen. Maar tegelijk geeft men wel toe: “De timing van De Wever zijn aanval maakte het niet makkelijk voor ons: want we wilden net niet de indruk geven dat we ons ook maar één seconde zouden laten leiden door hem”.
• En toch: de slotsom blijft dat met de exit van Van Langenhove een symbolisch erg belangrijk obstakel weg is. Eerder gaf ook Dewinter intern al aan dat hij, indien zich een “historische kans aandient”, zonder problemen op het offerblok zou gooien, en ook uit de partij zou stappen. Zeg dus nooit nooit.

Vandaag al beslist: Vrijdag lukte het niet, vandaag toch een deal over de energiemaatregelen.

• Premier Alexander De Croo (Open Vld) blijft werken om toch al een deel van zijn ambitieuze agenda van maart erdoor te krijgen. Eén van de onderdelen was het pakket ‘energie’, waar hij werk zou maken van een definitieve regeling rond de verlaagde btw op gas en elektriciteit.
• Daarbij raakte men er vrijdag nog niet uit. Vanmorgen om halfacht begon Vivaldi er opnieuw aan, en nu lukte het dus toch. Rond de accijnzen was er eigenlijk al een deal in de maak, daar waar twee weken geleden zowat elke regeringspartij het voorstel van minister van Financiën Vincent Van Peteghem (cd&v) uit de lucht schoot: Vooruit kreeg in ruil haar voorstel om de voorschotfacturen automatisch te laten verlagen er toch door. En iedereen leek wel te beseffen dat er toch iets ter compensatie voor de begroting moet komen, zeker omdat de energieprijzen fel gedaald zijn.
• Vanaf april zijn er dus licht duurdere energiefacturen, door die nieuwe accijnzen. Die komen er wel enkel als de prijzen laag genoeg zijn: onder de 100 euro per kilowattuur voor gas en 250 megawattuur voor elektriciteit. Van Peteghem zijn voorstel haalt het dus, met een drempel langs boven wel. Maar ook de socialisten en groenen kunnen juichen: netto blijft de factuur wel substantieel veel langer dan voor de operatie. En vooral: de lage btw is dus permanent.
• Tegelijk is er wel de vaststelling dat ook Eva De Bleeker (Open Vld) nu definitief gelijk krijgt: zij moest ontslag nemen, omdat ze de kost van de btw-verlaging in de begroting had opgenomen. Die blijkt er nu te gaan zijn, en wel voor zo’n 750 miljoen euro.
• Het echte knelpunt zat hem vanmorgen nog bij het sociaal tarief. Dat werd tijdens de energiecrisis uitgebreid van ongeveer een half miljoen naar één miljoen gezinnen, wat voor die doelgroep, de laagste inkomens, een enorme slok op de borrel scheelt. Want die gezinnen, vaak niet-actieven als gepensioneerden, steuntrekkers of werklozen, hebben zo per jaar makkelijk een ‘korting’ van tot 2.000 euro, via een verlaagde energiefactuur.
• Een belangrijke maatregel dus voor de PS, die al langer aandringt om dat sociaal tarief minstens tot het einde van het jaar door te trekken. De werkelijke agenda is ook niet moeilijk te zien: eigenlijk wilde men dat uitgebreide sociaal tarief ook permanent maken, net als de btw-verlaging.
• Voor de partners binnen Vivaldi was dat laatste onbespreekbaar. Maar omdat de kost met de gedaalde energieprijzen wel veel beter meevalt dan vorig jaar, kon het systeem wel nog wat aangehouden blijven. Nu is beslist dat de maatregel dus wel langzaam uitdooft, voor al diegenen die erbij waren gekomen, zo’n 1 miljoen mensen in totaal.
• Van april tot juni krijgen ze nog 75 procent van het sociaal tarief, vanaf juni tot september nog 25 procent. Met ook daar als uitleg dat het wel kan aangepast worden, als de prijzen terug omhoog zouden gaan.

Wat ook speelt: De echte discussie gaat eigenlijk over het hervormen en permanent uitbreiden van het sociaal tarief. En de oorlog tussen PS en Open Vld.

• Tegelijk was dat sociaal tarief ook een ideologische discussie geworden: het is immers ook wel een deel van de werkloosheidsval geworden, het fenomeen dat mensen die niet aan de slag zijn, eigenlijk meer beloond worden financieel, dan de laagste inkomens diegenen die wél werken. Vandaar dat zowel Open Vld als MR fors op de rem gingen staan.
• Het alternatief is het sociaal tarief grondig hervormen, en het getrapt maken: vandaag is het een binaire maatregel, ofwel val je erin, ofwel eruit. Eigenlijk was al beloofd om die hervorming te doen, in de zomer van vorig jaar. Maar binnen de regering wijst men bevoegd minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen) met de vinger: de hervorming kwam er nog niet. Dat zou nu in maart, bij de begrotingscontrole wél het geval moeten zijn.
• Dat De Croo zijn energiedeal nu wél heeft, is meteen goed nieuws voor hem in de perceptieoorlog die woedt. Want de eerste minister zijn positie werd vorige week flink aangetast door PS-baas Paul Magnette. Die had vorige week aangekondigd in 2024 de Kamerlijst te trekken in Henegouwen en ook kandidaat-premier te zijn: een signaal dat danig de positie van huidige premier De Croo verzwakte. Plots leek die een ‘lame duck’.
• De Croo antwoordt nu dus met een deal, “zie je wel dat wij nog werken”, is de boodschap. En indien de PS het nog niet begrepen zou hebben, lanceerde De Croo dit weekend ook een stevige scudraket richting Charleroi, waar Paul Magnette huist.
• “We zijn een kleine 500 dagen voor de verkiezingen, blijkbaar is meneer Magnette daarmee bezig. Mocht ik van hem zijn, zou ik bezig zijn met de gigantische kloof, die nog steeds groter wordt, tussen het aantal werkenden in Vlaanderen en het aantal werklozen in Wallonië. De PS heeft alle hefbomen in de hand om daar iets aan te doen. Werk daar het komende jaar eens aan. Zorg dat er meer mensen zijn uit Wallonië die in Vlaanderen komen werken en dan zullen we elkaar over een jaar spreken. Het komende jaar zal ik mijn werk doen en ik verwacht dat ook van hem”, zo deelde hij een uppercut uit. Afwachten of dat helpt, om in maart verdere zijn ‘grote akkoorden’ af te sluiten.

Nog lang niet weg: Kernenergie blijft als schaduw boven Vivaldi hangen, en dan zeker voor de groenen.

• Het dossier is ondertussen een ware lijdensweg geworden voor Groen en Ecolo. Die moesten vrijdag op de kern diep onder het juk. Een onheilspellend rapport van Elia, de hoogspanningsbeheerder, over de winter van 2025, dwong de federale regering ertoe om op korte termijn te bekijken hoe ze de drie oudste reactoren van het land langer kan openhouden: minstens twee jaar langer, is beslist.
• De kern van Vivaldi vroeg vrijdag aan de FANC, de nucleaire veiligheidswaakhond, om tegen maart een goedkeuring van die verlenging te krijgen. En daarna moet hoe dan ook nog een deal gemaakt worden met Engie, de uitbater.
• Dat belooft niet evident te worden: de onderhandelingen over Doel 4 en Tihange 3, de jongste twee centrales, sleepte maandenlang aan, en is nog altijd niet afgerond. Maar voor de oudste centrales zou het om een ‘fuel extension’ gaan: het verlengen van de brandstof, en die spreiden in de tijd.
• De beslissing is andermaal een klap voor Groen en Ecolo, die in Vivaldi gestapt zijn met de ultieme hoop van eindelijk alle kerncentrales te sluiten. Voorlopig, en na hevig protest, zijn enkel Doel 3 en Tihange 2 nog recent, dicht gegaan. Stelselmatig moesten de groenen ook terugkrabbelen op hun politieke belofte: eerst werden de oudste twee centrales toch voor tien jaar verlengd, waarbij de verdediging was “dat er toch nog vijf centrales gingen dichtgaan”. Daar blijft nu ook niets meer van over.
• Voor de MR is dit andermaal een erg zoete overwinning: gedurende heel 2021 stond de partij van Georges-Louis Bouchez en Sophie Wilmès alleen, binnen Vivaldi, in de discussies over het nucleaire. Uiteindelijk hielden ze voet bij stuk, waarna de oorlog in Oekraïne plots heel het energievraagstuk omgooide.
• Meer recent sprongen ook cd&v en Open Vld opnieuw op de nucleaire kar: ook zij hielden dit jaar pleidooien om de kerncentrales toch open te houden. Al is de vraag of aan Vlaamse kant het dossier niet vooral kleeft op N-VA, dat van bij de start van Vivaldi luidruchtig het thema claimde, en er de federale ploeg mee bleef aanvallen.

En nu? Het groene leed is niet geleden: de wet op de kernuitstap is “een vodje papier” geworden.

• Dit weekend dreef Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert het mes nog een beetje dieper in de groene wonde: de oudste centrales zouden beter ook gewoon tien jaar verlengd worden, zo stelde die. Ook de MR en cd&v zitten op dit standpunt.
• Daarmee raakte die volgens Jeremie Vaneeckhout, zijn collega-voorzitter van Groen, dan wel aan de kern van het Vivaldi-regeerakkoord: “Bevoorradingszekerheid extra beveiligen? Ja, uiteraard. Overgang naar goedkopere en groene energie vertragen? Nee, natuurlijk niet”; zo schreef hij, waarbij hij wees op een passage van het regeerakkoord. Daarin is sprake van een eventuele verlenging van de kernreactoren, als er onzekerheid over de bevoorrading zou zijn, maar dan maximum van 2 gigawatt. Dat zijn ongeveer twee kerncentrales, Tihange 3 en Doel 4. Van Doel 1 en 2 en Tihange 1 was nooit sprake, zo onderstreepte die.
• De vraag is hoe houdbaar dat standpunt nog is, en of de wet op de kernuitstap, die tegen 2025 alle nucleaire reactoren zou laten uitdoven, dan niet hoe dan ook moet aangepast worden. “Anders wordt ze een vodje papier”, zo schreef ook De Tijd dit weekend in een vlammend standpunt over de aanpak van het nucleaire dossier.
• Maar in De Zevende Dag deed Groen-vicepremier Petra De Sutter die deur alvast ferm dicht: “Onder deze regering wordt de wet niet aangepast. Voor de sluiting van de oudere centrales gaan de data in de wet moeten worden aangepast, maar de wet gaat niet op de schop of een fundamentele wijziging ondergaan tijdens deze legislatuur.”
• Maar daarbij onderstreepte De Sutter meteen hoe moeilijk de uitleg is geworden, die Groen communicatief helder moet proberen te zetten: “We gaan van zeven naar vijf centrales. Misschien zijn er nog tijdelijk twee à drie nodig. En dan de twee laatste tien jaar verlengen. Wat mij betreft, is dat een kernuitstap in stapjes.”
• Vanuit de oppositie schoot N-VA ondertussen met scherp: “Beste groenen, jullie dogmatisme zal ons al meer dan genoeg kosten. Jullie spel is uit. De wisselmeerderheid pro kernenergie is bijna kamerbreed nu. Tijd om die te gebruiken. Jullie partij moet dan maar haar conclusies trekken”, zo sneerde De Wever.
• Hoe dan ook wacht Vivaldi nog een helse klus, los van heel de bovenstaande discussie, enkel en alleen om de drie oudste centrales twee jaar langer te laten draaien: naast de goedkeuring van de FANC en de onderhandelingen met Engie, zijn er nog milieueffectenrapporten en verplichte bevragingen van de bevolking, wil men de centrales echt langer openhouden.

Om te volgen: Ook vandaag weer landbouw op de agenda, bij de Vlaamse regering.

• Dat cd&v nu vol doorpakt in de strijd met N-VA over het platteland en daarbij dat één op één vertaalt in een pro-landbouw standpunt, is geen geheim meer. Integendeel, dit weekend legde voorzitter Sammy Mahdi het nog eens glashelder uit in De Tijd en ook De Zevende Dag.
• Zijn minister van Landbouw Jo Brouns (cd&v) blijft daarbij vechten voor ‘zijn’ dossier, dat van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid, waarbij ze van de Europese Commissie een schijf van 300 miljoen subsidies kunnen krijgen. Dat Brouns recent een veel agressievere communicatiestijl hanteert, is wel al opgevallen. Toen de Limburger startte, hanteerde hij het adagium ‘kill her with kindness’, om de concurrentie aan te gaan met provinciegenoot Zuhal Demir (N-VA), die in de Vlaams regering op ‘Omgeving’ zit. Maar die aanpak lijkt helemaal overboord gegooid.
• Vrijdag al wilde Brouns dat erdoor krijgen op de Vlaamse regering, maar dat lukte niet. Vanmorgen op Radio 1 kondigde hij het opnieuw aan. Daarbij moest hij erkennen dat het Agentschap Natuur en Bos een negatief advies had gegeven, maar daar wil Brouns niet van horen. “Er zijn vier opmerkingen, maar drie punten zijn oplosbaar”, zo stelde hij, waarbij hij moest toegeven “dat er constructief over vergaderd is” in de regering, vrijdag.
• Maar één punt blijft moeilijk liggen: langs elke waterloop zou er een strook van 3 meter moeten komen die teeltvrij is, zo vraagt de administratie Natuur en Bos, en het is diens adviezen die de bevoegde minister van Omgeving Demir meestal volgt. “Dat is oneerlijke concurrentie aandoen aan onze boeren. Dit is helemaal niet nodig is, Europa vraagt dat niet, en dat gaan we niet doen voor onze boeren. In de schoot van de Vlaamse regering is er de afspraak om nooit strenger te zijn dan wat Europa vraagt.”
• Brouns dringt er dus andermaal op aan om ‘zijn’ dossier van landbouw nu al goed te keuren, en het niet te koppelen aan dat van stikstof, “het zijn twee verschillende dingen”. Maar ook in dat dossier moet de Vlaamse regering dringend de knopen doorhakken: er zijn nog twee weken tot de krokusvakantie.