Managing expectations, ofwel de verwachtingen temperen: een kunst in de politiek, die af en toe nodig is. Voor Vivalidi is de behoefte huizenhoog, nu de coalitie het zomerverlof dreigt in te gaan terwijl ze zwaar op de adem trapt. En dus heeft premier Alexander De Croo (Open Vld) het plots niet meer over een “zomerdeal” of “zomerakkoord”, nochtans wekenlang het toverwoord in de Wetstraat. Zeg voortaan “zomeragenda”, toch net dat tikje minder ambitieus. Die semantische oefening kan nauwelijks verhullen dat de gunfactor onder de zeven regeringspartijen ver onder nul is gezakt. Het pensioendebat staat morgen weer op de agenda, maar dreigt een debacle te worden. Verdere koopkrachtmaatregelen zijn begraven tot het najaar. En de langverwachte fiscale hervorming lijkt nu al doodgeboren. MR-voorzitter Georges Louis Bouchez schoot geheel verwacht en zonder enige reserve alle voorstellen uit de lucht: “Als dit de basis wordt, moet minister van Financiën Vincent Van Peteghem (cd&v) ons zelfs niet uitnodigen.” Ondertussen slikken cd&v en Groen het verdrag met Iran door in de Kamer, na pijnlijke discussies binnen de meerderheid.

In het nieuws: Alweer een bijzonder pijnlijke week voor de federale coalitie, en het is pas woensdag.

De details: Spreek dus niet langer van een “zomerakkoord” of “zomerdeal”, Vivaldi past de newspeak aan.

• “Het is verbazend hoe een barbecue die twee maanden geleden gepland werd, een dominante factor geworden is in bepaalde grote politieke analyses. Het is een nieuw aspect van de politicologie om symbolen te vinden die minder symbolisch zijn dan velen denken”, zo wimpelde een tikje cynische premier de symboliek rond de Vivaldi-bijeenkomst in zijn tuin in Brakel, vorige week vrijdag af.
• Die barbecue werd inderdaad door de media nauwgezet gevolgd, als symbolisch voor (het gebrek aan) cohesie in de federale regering. Al weken piept en kraakt het in de ploeg, waar men over tal van dossiers met getrokken messen staat, met als dieptepunt de voorzitter van de grootste coalitiepartner, de PS’er Paul Magnette, die samen met de vicepremier van de PS Pierre-Yves Dermagne een persconferentie gaf, om daar 6,5 miljard euro extra uitgaven te eisen. Of Jean-Marc Nollet (Ecolo), die wekenlang gewoon koppig weigerde wat heel de NAVO doet: het budget voor Defensie verhogen naar 2 procent van het bbp, ook al is het binnen een politieke eeuwigheid, namelijk tegen 2035.
• De premier vond het gisteren in de Kamer dus allemaal much ado about nothing. Dat stond wat in contrast met zijn eigen Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert, die wel gezellig mee het vuurtje had aangeblazen, door op Bel RTL vorige week te verklaren dat hij hoopte over die barbecue dat “een glas wijn en een lekker stuk vlees hun effect niet zouden missen”. En zijn partijgenote, de knalblauwe Eva De Bleeker, die met haar echtgenoot opvallend haar stempel drukte op het ‘gezellig samenzijn’. Symboliek telt, in de Wetstraat.
• Maar de premier ging door op zijn elan, in de Kamer: “Ik kan slechts vaststellen dat de hitte bij sommige politieke journalisten heeft toegeslagen, in de vorm van een overdreven verbeelding. Als ik sommige analyses lees, vraag ik mij af wat men ’s morgens heeft gegeten. Er is nooit gesproken over een zomerdeal. Er is gesproken over een zomeragenda”, klonk het ineens.
• Meteen dus een wat vreemde plotwending in het Vivaldi-verhaal, omdat de premier zelf een nota neerlegde bij de coalitiepartners, met daarin een reeks werven die hij nog voor de zomer wilde aansnijden. Maar De Croo stelde dat hij enkel “duidelijk gemaakt had welke dossiers in mijn ogen moeten worden afgehandeld de komende zomer”. Geen ‘groot akkoord’ dus, maar voortaan een ‘agenda’.
• En de premier behield daarbij zijn goede moed, tegen de stroom in: “De zomeragenda schiet goed op“, zo stelde hij. Daarbij wees hij naar de arbeidsdeal, naar de verlenging van de energiemaatregelen, en de uiteindelijke beslissing rond het defensiebudget. “Een aantal punten van de agenda is afgewerkt, met een aantal andere zijn we volop bezig.” Eerder een halfvol, dan een halfleeg glas dus.
• Morgen om 8.00 uur snijdt De Croo alvast weer de pensioenen aan, op de kern. “Die discussies lopen en het tempo ligt daar zeer hoog”, zo klonk het daarover. De nodige berekeningen van het Planbureau zijn dan klaar, zodat het over concrete cijfers kan gaan. Maar nu al dreigt die pensioenhervorming voor heisa te zorgen: de fundamentele betaalbaarheid van de vergrijzingskost in de toekomst wordt niet gegarandeerd, zo stelt ongeveer elke deskundige nu al. Integendeel, het lijkt er net op dat de effectieve pensioenleeftijd eerder zal dalen dan omhoog zal gaan met het akkoord. Zeker de liberalen krijgen het straks moeilijk om dat uit te gaan leggen.
• Maar optimisme is een ‘moral duty‘, zo citeerde ooit premier Guy Verhofstadt (Open Vld) Karl Popper (al wordt het citaat eerder aan Emmanuel Kant toegeschreven), en die houding lijkt de Open Vld-premier De Croo vandaag ook te hanteren. Want ook de “onderhandelingen met Engie vinden plaats aan een zeer hoog tempo”, zo stelde hij nog. Niemand verwacht echt dat Vivaldi dat nucleaire dossier nog voor het zomerverlof van 21 juli klaart.
• En dan is er nog de begroting. De premier kondigde wel degelijk nog een moment aan waarop de regering daar naar zal kijken. “Het Monitoringcomité komt op 14 juli met cijfers en op basis daarvan zullen we de eerste stappen zetten“, zo stelde hij, zonder in detail te gaan over hoe grondig die cijferoefening dan wordt.
• “Het is mijn rol de agenda van de regering uit te zetten. Stap voor stap worden de punten van de zomeragenda, één voor één, afgewerkt”, zo pompte de premier zich op.
• Logischerwijs goot de oppositie koud water op het enthousiasme van de eerste minister. Sander Loones, N-VA-Kamerlid, maakt in een opsomming telkens de verwijzing naar een ander lid van de eigen Open Vld:
  • “Het is de derde of vierde keer dat er over de arbeidsdeal wordt beslist. De echte vraag luidt: Wanneer komen de serieuze arbeidsmarkthervormingen? Dat is wat Lachaert hier een aantal weken geleden bepleitte.”
  • “U gaat er ook prat op dat het NAVO-engagement opgenomen wordt. Maar de vraag werd gesteld door Jasper Pillen van Open Vld. Hij wou geen vaag akkoord, maar concrete, idealiter wettelijk verankerde engagementen voor de manier waarop dat precies geoperationaliseerd zal worden.”
  • “U verwijst naar de verlenging van de energiesteunmaatregelen. Maar, opnieuw, dat is niet de echte vraag. De echte vraag kwam van Christian Leysen, ook van Open Vld, die onderstreept dat er over de kernuitstap gebetonneerde akkoorden tot stand moeten worden gebracht.”

Ondertussen: Op het moment dat de premier in de Kamer zijn ‘zomeragenda’ verdedigde, rolde de coalitie weer vechtend op straat.

• Wie er geld op zou gezet hebben bij de bookmakers, had er geen eurocent aan verdiend: een negatieve reactie van Georges-Louis Bouchez (MR) op de hervormingsplannen voor de fiscaliteit, van een groep experten, was exact wat iedereen voorspeld had. Dat die experten de opdracht haddan gekregen van een coalitie waar hij deel van uitmaakt, het maakte niet uit: een dag nadat hij bijzonder weinig respect toonde voor een soortgelijke werkgroep rond koopkracht, voorgezeten door ‘zijn’ Pierre Wunsch (die toch een MR-stempel heeft), ging hij even weinig respectvol om met de expertengroep rond Marc Delanote, de UGent-professor in fiscaliteit.
• Daarbij spaarde de MR-voorzitter zijn woorden niet, in De Morgen, nog voor het fiscaal symposium van de FOD Financiën, waar Delanote zijn plannen voorstelde, goed en wel bezig was:
  • “Dit rapport is beledigend.”
  • “Dit lijkt op een traktaat van de PVDA-PTB.”
  • “Al wat dit rapport voorstelt, is belasten, belasten en belasten.”
  • “Alles wat we nog niet belasten, gaan we belasten.”
  • “Ik dacht dat Van Peteghem een verandering van het belastingsysteem wilde, dit gaat over een pure verhoging.”
  • “Delanote weet blijkbaar de beste manier om België arm te maken.”
  • “Als dit de basis wordt voor de hervorming, dan moet Van Peteghem ons zelfs niet uitnodigen.”
• Daarmee was meteen de toon gezet voor de manier waarop men binnen Vivaldi de fiscale hervorming moet aanvatten. Nochtans zijn zowat alle experten het wel eens, net als de OESO en de Europese Commissie: die fiscale aanpassingen, waarbij de lasten op arbeid omlaag moeten, is cruciaal om België gezond te houden.
• Andermaal trapt de MR met Bouchez daarbij zo hard op de rem, dat het niet meer ernstig lijkt. Want nog voor de rechtse oppositie van de N-VA haar mond moet opendoen, is er een franc-tireur uit eigen rangen, die eigenlijk telkens Open Vld en cd&v in hun hemd zet. “Mijn beste woordvoerder, die ik bovendien niet eens moet betalen”, stelde Bart De Wever (N-VA) ooit laconiek over Bouchez.
• Ook Open Vld kon vervolgens niet anders dan ook maar negatief reageren. Lachaert had het over “de methode die niet goed was”, waarbij hij in Het Nieuwsblad zijn beklag deed over het feit “dat niet met de liberalen is gesproken“. Vreemd: de experten hadden net als opdracht om onafhankelijk van de politiek een analyse te maken over het wat en hoe van de lastenverlaging op arbeid, en het geld elders te gaan zoeken.
• Voor 21 juli wil Van Peteghem nu ook met een voorstel komen, dat dan de synthese is van meerdere rapporten, en met een politieke saus erover. Maar de mentale ruimte die de MR laat, is minuscuul.

Ten gronde: Delanote zegt helemaal niets wereldschokkend.

• De grote fiscale hertekening van de experten rond Delanote bestaat niet uit het warm water uitvinden. De fiscale achterpoortjes en koterijen worden gesloopt, het systeem wordt simpeler gemaakt. En er zitten essentiële verschuivingen in, al kleven ze daar geen tarieven op, want dat is net het werk van de politici. De mindere lasten op arbeid worden verschoven naar die op consumptie, vermogen en milieu.
• Binnen de fiscaliteit rond arbeid zit al heel wat. Zo wil men de bijzondere bijdrage voor de sociale zekerheid helemaal weg: daar was de regering eigenlijk al mee bezig. Maar tegelijk zijn allerlei cheques die fiscale kortingen bieden voor hen ook verleden tijd: geen gunstregimes meer zoals maaltijd-, sport-, cultuur- en ecocheques. Ook alle andere gunstregimes zoals auteursrechten, flexi-jobs en auteursrechten voor profsporters moeten de schop op, net als bedrijfswagens en aandelenopties voor werknemers.
• Dat oogt drastisch, maar even drastisch is het idee over vermogens. Een vermogenskadaster moet alle inkomsten in kaart brengen, uit die vermogens. En vervolgens worden die, of het nu huurinkomsten of dividenden of meerwaarde op aandelen zijn, op gelijke voet behandeld. Ook hier gaan alle fiscale vrijstellingen, zoals die op het spaarboekje, op de schop.
• Bij consumptie tenslotte zou het basistarief geen 6 procent, maar 10 procent worden, waarbij veel artikelen stijgen en een paar zaken die nu op 12 procent zitten, dalen. Dat levert miljarden winst op. Papieren kranten, die vandaag aan 0 procent btw zitten, wat zo’n 70 miljoen euro per jaar ‘kost’ aan de staat, zouden ook dat tarief van 10 procent krijgen.
• Er zou tenslotte ook een CO2-taks bijkomen. En ook interessant: er zou een forse aanpassing komen om rekening te houden met nieuwe samenlevingsvormen. Geen toestanden meer met een ‘gezinshoofd’: iedere burger krijgt een aparte aanslag.
• Opvallend waren de verschillen in de reacties binnen Vivaldi: zowel Groen als Vooruit lopen warm voor de hervorming en willen “een snelle aanpak” van het dossier. Zij spraken openlijk hun steun uit.
• Bij cd&v liet Van Peteghem op het symposium zich niet betrappen op commentaar op bepaalde stukken van het voorstel: “Dat zou fout zijn. Je moet altijd naar het geheel kijken.” Maar voor de cd&v’er ligt het nogal evident dat de grote lijnen van Delanote gaan terugkomen: de lasten op arbeid verlagen, het systeem rechtvaardiger maken en het aantal fiscale koterijen afbouwen. 
• Maar alles wijst erop dat de MR even fel zal reageren als straks de cd&v-minister zelf met zijn plannen zal komen: nergens heeft Delanote immers becijferd of de totale belastingdruk nu zou stijgen of dalen. Dat is aan de politiek. En toch werd het voorstel al ongenadig afgeserveerd.
• Zo komt de zenuw van Vivaldi andermaal bloot te liggen: met de MR, ooit door Open Vld-vicepremier Vincent Van Quickenborne de ‘mouvement réactionaire’ genoemd (in het dossier van de kernenergie), is eigenlijk elke hervorming bijzonder lastig. Want aan de andere kant loert de PS, die voorlopig nog geen schoten loste over de zaak. Maar ook zij had in het verleden snoeiharde kritiek, over onder meer het schrappen van de maaltijdcheques. Die combinatie van PS en MR bleek al meermaals binnen Vivaldi een dodelijk duo, waarmee weinig vooruitgang te boeken valt.

Om te volgen: Het uitwisselingsverdrag met Iran is gestemd. Maar zeker voor cd&v, Ecolo en Groen was dat toch bochtenwerk.

• Met de Vivaldi-meerderheid voor, tegen de oppositie van N-VA en met onthouding van Vlaams Belang en PVDA, keurt de Kamer het uitleveringsverdrag met Iran goed. Een pijnlijke zaak, na de stoere woorden van veel Kamerleden van de meerderheid gisteren, en verdeeldheid binnen de coalitie.
• “Het Iraans regime heeft geen ethische reflex, geen ethisch kompas. Het is een promotor van terrorisme. De druk van het buitenland zal niet verdwijnen als we dit verdrag goedkeuren.” Het was Els Van Hoof, Kamerlid van cd&v, die gisteren nog brieste over wat de Kamer eigenlijk toen al had moeten goedkeuren.
• Maar was cd&v opgenaaid en zocht men wat profiel, in de nieuwe stijl van de partij, of is er meer aan de hand? Feit is dat de voorzitter van de cd&v-jongeren Kevin Maas mee bij de Iraanse oppositie in Brussel stond te betogen. “Geen verdrag met een corrupt en onbetrouwbaar land als Iran”, zo stelde hij.
• En cd&v stond niet alleen binnen de meerderheid. Want ook Samuel Cogolati (Ecolo), immer in de weer over de mensenrechten, dook op bij die opposanten, die opvallend goed georganiseerd zijn. Bij Ecolo sprak men over “geen blanco cheque geven aan Iran”.
• Bij Groen was fractieleider Wouter De Vriendt ook zeer scherp. “Dit dreigt een wel heel lucratief handeltje te worden met grote gevolgen voor Europa. Zet dit de deur open naar een soort gijzelingsdiplomatie?”, wilde hij weten van de minister die het dossier gisteren in de Kamer moest verdedigen, Vincent Van Quickenborne (Open Vld).
• Daarbij wees De Vriendt op het feit dat Iran nu al een aantal maanden een Belg vasthoudt, ngo-medewerker Olivier Vandecasteele. Die zou dan geruild worden, samen met nog een reeks gevangenen zoals mogelijk ook de VUB-professor Ahmadreza Djalali, voor de veroordeelde terrorist Assadollah Assadi. “Assadi is een terrorist. Gaan we vrijwillig de handboeien van een veroordeelde terrorist lossen en met een grote strik errond cadeau geven aan Iran?”, zo sneerde hij.
• De oppositie stond erbij, keek ernaar, en moest vaststellen dat Vivaldi zo weeral uiteen gespeeld werd. En dat terwijl er nochtans binnen de regering een fiat was over de deal. Dat mondde vandaag, na nog een morgen debat, dan uiteindelijk uit in een stemming en goedkeuring in de Commissie.
• Van Quickenborne moest alles doen om de zaak te verdedigen: “Er staan mensenlevens op het spel. Dat zijn de woorden van onze veiligheidsdiensten”, zo hintte hij naar de slechte toestand waarin Vandecasteele zou verkeren. “Ik kan geen voorafnames doen over de ‘vermeende ­diplomaat’”, zo draaide hij rond de vraag of Assadi zou worden geruild.
• “Een schandalige stemming in de Commissie vandaag. De meerderheid stemt voor een deal met de duivel, het Iraanse regime. Inclusief de ‘kritische’ groenen. Ze negeren alle adviezen, van Amnesty International, van tientallen advocaten, rechters en beleidsmakers over heel de wereld”, zo sneerde Kamerlid Michael Freilich (N-VA). 

Vervelend voor Vivaldi: De internationale spotlights zijn er nu wel, voor België en Iran.

• Vanmorgen op de persbriefing van het ministerie van Buitenlandse Zaken in de VS, het State Departement, kreeg men de kwestie van het verdrag tussen Iran en België, én de hangende ruil op het bord. Woordvoerder Ned Price was helder: “We willen ook dat Amerikanen vrijgelaten worden, overal in de wereld, net zoals andere landen dat willen. Maar wij willen vooral dat landen die zulke druk voelen, niet meedoen aan dat soort praktijken”, zo stelde hij.
• Daarnaast was er een heel felle reactie van Amnesty International, die met een rapport van vijf pagina’s kwam over de situatie rond de mensenrechten in Iran, en heftig de Kamerleden waarschuwde: “De Belgische Kamer moet zich verzekeren dat het bilaterale verdrag helemaal overeenstemt met de internationale verplichtingen rond mensenrechten van België.”
• De reeks van internationale figuren die zich ondertussen uitsprak tegen de deal, is ondertussen ook langer aan het worden.
  • Onder meer Christine Van Den Wyngaert, de voormalige toprechter in het Internationale Strafhof in Den Haag, riep premier De Croo in een open brief op om Assadollah Assadi niet vrij te laten.
  • Maar ook Ingrid Betancourt, zelf jarenlang gevangengehouden in Columbia, riep op om de ruil niet te laten doorgaan. “Op de strengst mogelijke manier roep ik op om dit verdrag niet goed te keuren.”
  • En ook voormalige Parlementsvoorzitter in het VK, John Bercow, schreef ondertussen een brief aan de Belgische Kamer: “Het plan van Assadi was om honderden, zelfs duizenden mensen proberen te doden of te verwonden, inclusief een aantal van mijn collegae. Het is ondenkbaar dat een land als België, met de Europese hoofdstad, een verdrag zou sluiten met een regime dat internationaal bekend staat als schender van mensenrechten en sponsor van terrorisme.”
• Het verdrag moet nu nog voor de voltallige Kamer worden goedgekeurd: het protest kan dus nog wel even aanhouden. Maar dat kans dat het nu nog strandt, lijkt zeer klein.

Heel gênant: De Waalse regering moet ingrijpen, op een videootje dat FN in Amerika loste.

• Het blijft een beetje ongemakkelijk voor de paars-groene Waalse regering dat ze de enige aandeelhouder is in een van ’s werelds grootste handwapenfabrieken. Maar FN Herstal levert jobs op, zo’n 3.000 wereldwijd, en dus blijft de Waalse overheid de zaak aanhouden.
• Alleen, het Amerikaans filiaal van de Luikse wapenfabrikant maakte het wel heel bont. Naar aanleiding van 4th of July, de Amerikaanse nationale feestdag, lanceerde het een promofilmpje.
• Daarin zijn mensen verkleed als het Vrijheidsstandbeeld, Uncle Sam en een American Eagle, die samen met een truck onderweg zijn, parkeren in de woestijn, de vuurwapens uitladen, en gezellig erop los knallen. “God Bless the US of A! Happy Independence Day from FN and remember if you’re going to celebrate, do it the FN way”, was de uitleg.
• Dat schoot in het verkeerde keelgat bij velen in België. Onder meer Ecolo was van plan in het Waals Parlement de regering te ondervragen over de zaak, hoewel ze ook gewoon in de regering natuurlijk kunnen bellen naar elkaar.
• Dat gebeurde blijkbaar duidelijk: na de kritiek greep Waals minister-president Elio Di Rupo (PS) in: “Ik heb onmiddellijk na het bekijken van deze video gevraagd aan FN Herstal om dit in te trekken. Dit is een onaanvaardbare visie.” Even later liet FN Herstal weten dat het de video offline haalde. Daarbij volgde nog de commentaar dat men “alles in het werk zal stellen opdat dergelijke communicatie niet meer zou gebeuren”.

Genoteerd: Zijn gas en kernenergie nu ‘groen’ voor de EU?

• Semantiek doet ertoe in politiek, ook in de discussie rond de ‘taxonomie’ die de EU al lang in haar greep heeft. Eind vorig jaar hakte de Europese Commissie de knoop door: de EU zou niet alleen wind-, zonne-, en waterkrachtenergie als ‘groen’ erkennen, maar ook gas, als ‘transitie’ en nucleaire energie. Die laatste twee kwamen er na enorm lobbywerk van Duitsland (gas) en Frankrijk (nucleaire energie).
• De consequenties zijn groot: voor al het Europees relancegeld rond de Green Deal en de Relance komen dan ook de projecten in aanmerking die in gas of nucleair investeren. Vandaag moet het Europees Parlement ook beslissen. Maar op die zes maanden is er één zaak veranderd: de Russische invasie in ­Oekraïne. Gas is dus niet langer aan te raden. Of er nog Europees geld, of geld van grote fondsen die ‘groen’ willen zijn, naar gasprojecten moet gaan, is de vraag.
• De groenen zijn radicaal tegen, in het Europees Parlement. Bij de rest is men erg verdeeld: de socialisten, christendemocraten en liberalen zullen verschillend stemmen, maar vermoedelijk komt er toch een meerderheid voor zowel kernenergie als gas.
• Opvallend is dat Open Vld in het Europees Parlement tegen gas gaat stemmen: “De oorlog in Oekraïne dwingt ons om de zaken anders te zien. Op een moment dat in Europa alle alarmbellen afgaan over ­onze energieafhankelijkheid van Rusland, is het ongepast om er een taxonomie mét gas door te duwen”, zegt Europarlementslid Hilde Vautmans (Open vld) in De Standaard.
• Dat is erg opvallend, zowel voor Groen als Open Vld. Want de positie van de federale regering, met beide partijen daarin, werd gisteren door premier Alexander De Croo (Open Vld) in de Kamer nog eens verduidelijkt: “Voor de Europese Commissie moeten zowel kernenergie als gas daarin zitten en dat is volgens mij het juiste evenwicht. Gas zullen we uiteraard zoveel mogelijk afbouwen, maar als transitietechnologie hebben we dat nodig om hernieuwbare technologie mogelijk te maken.”

Ook genoteerd: 3M, de PFAS-vervuiler in Antwerpen, hoest meer dan een half miljard op voor de sanering.

• De Amerikaanse chemiereus 3M is over de brug gekomen: het gaat in totaal 571 miljoen euro neerleggen om de site in Zwijndrecht en daarrond te saneren, en een fonds te spekken van de Vlaamse regering. Eerder was al 120 miljoen toegezegd, daar komt nu zo’n 450 miljoen euro bij.
• Dat maakte minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) vanmiddag bekend. Daarmee rondt alvast de Vlaamse overheid haar geschil met 3M af: het is dus een soort afkoopsom voor alle claims die de chemiegigant boven het hoofd hingen. De vermoedelijke kostprijs van de sanering zal veel hoger oplopen, door de werken rond Oosterweel, die enorme vertraging opliepen door de vervuiling van PFAS in de grond waar de tunnel moet worden gegraven. Lantis, de bouwheer van Oosterweel, ontvangt 100 miljoen om zijn project te ondersteunen.
• “3M Belgium heeft maatregelen genomen en heeft de financiële verantwoordelijkheid opgenomen voor onze gemeenschap. Het is geen geheim dat Vlaanderen daarop rekende als een duidelijk signaal naar de Vlamingen en als een teken van respect”, zo reageerde Demir, die het dossier tot een hete aardappel maakte, toen ze het doorschoof naar een Vlaamse onderzoekscommissie. Die sprak uiteindelijk vorige beleidsmakers vrij, of veroordeelde ze toch niet al te expliciet.