Het Europees Parlement bereikt een akkoord over de Natuurherstelwet. Het compromis zorgt voor een afgezwakte versie van die groene wet.
- Het was het paradepaardje van de ‘groene EU-tsaar’, Commissaris Frans Timmermans, de Europese Natuurherstelwet. Maar zie: Timmermans is ondertussen terug naar thuisland Nederland, als kandidaat-premier daar. En in Europa bereikten de lidstaten en het Europees Parlement nu toch een compromis, dat die groene wet fors afzwakt.
- Het protest tegen die wet was groot: binnen Europa stond het machtige christendemocratische blok op de rem, voornamelijk omwille van hun achterban van boeren. Ook cd&v was daarom tegen.
- Ook in België veroorzaakte de wet commotie, omdat premier Alexander De Croo (Open Vld) op een bepaald moment aan de noodrem trok en stelde “dat de kar niet overladen mocht worden”, zonder dat zijn groene coalitiepartners daarvan op de hoogte waren.
- Vanuit Vlaanderen drongen de N-VA en Demir er altijd op aan om niet te overdrijven met dat natuurherstel, om zo de economie in Vlaanderen niet in gevaar te brengen. De critici lijken nu hun slag wel thuis gehaald te hebben.
- De EU-landen wordt gevraagd om tegen 2030 toch 20 procent van de land- en zeegebieden en tegen 2050 zelfs alle ecosystemen te herstellen. Er komen drie miljard nieuwe bomen bij, en 25.000 kilometer aan vrij stromende rivieren. Maar tegelijk is het vooral een engagementsverbintenis, geen resultaatsverbintenis. Dat is voor vele lidstaten een heel belangrijke nuance.
- Voor de landbouw zit er een soort ‘noodprocedure’ in: als de voedselbevoorrading van Europa in het gedrang zou komen, kan de wet worden opgeschort.
