E. Mavis Hetherington, een professor psychologie aan de universiteit van Virginia, besteedde 30 jaar van haar leven aan het bestuderen van het huwelijksinstituut. Ze identificeerde in totaal vijf verschillende soorten huwelijken. Twee daarvan maken een goede kans om het tot een goed einde te brengen; de drie anderen eindigen meestal met een scheiding. Veel van wat ze leerde over het huwelijk draait rond conflicten. De kenmerken van de vijf verschillende soorten huwelijken kunnen als volgt worden samengevat:

1. Het individuele, maar toch bindende huwelijk

De partners maken een goede kans om de rit samen uit te zitten, want dit soort huwelijk heeft de tweede laagste scheidingsratio. Partners hoeven niet elke minuut van de dag samen door te brengen, maar hebben toch een sterke band. “Het huwelijk doet dienst als een toevluchtsoord waar zowel man als vrouw op het einde van de dag herbronning, steun, affectie en vriendschap vinden,” schrijft Hetherington.

2. Het traditionele huwelijk

Opmerkelijk genoeg wordt het traditionele huwelijk, waarbij de man kostwinnaar is en de vrouw het huishouden doet, als het meest stabiele gepercipiëerd. In Hetheringtons studie heeft dit huwelijk de laagste scheidingskans. Opdat een traditioneel huwelijk goed functioneert moeten beide partners genoegen en geluk vinden in hun rolverdeling en moeten ze zich door hun partner gerespecteerd voelen.

3.  Het achtervolger/achtervolgde huwelijk

Volgens Hetherington is de vrouw in 80% van deze huwelijken de achtervolger. Ze wil problemen confronteren en bespreken. De man neemt de rol van achtervolgde op zich. Hij vermijdt confrontatie en houdt zich op een afstand. In een typisch conflict binnen dit soort huwelijken zal de vrouw een probleem aankaarten. De man heeft daar helemaal geen zin in en duikt weg achter zijn krant of zijn laptop. Hij lijkt te luisteren, maar doet dat niet, in de hoop dat zijn partner het daar bij laat. Uiteindelijk wordt de achtervolgde moe van de verwijten en maakt zich kwaad. De achtervolger heeft het ook gehad en sluit zich op in zichzelf. Dit soort huwelijk heeft een hoog scheidingsrisico.

4. Het vrije huwelijk

In een vrij huwelijk gaan de twee partners hun eigen gangen.  Ze hebben niet veel ruzie, maar ze hebben elkaar ook niet nodig om zich goed te voelen. Mannen en vrouwen in dit soort huwelijken zouden ongeveer hetzelfde leven leiden mochten ze niet getrouwd zijn. Ze hebben weinig affectie voor en geven weinig steun aan elkaar. Dit soort huwelijk heeft een hoog scheidingsrisico.

5. Het huwelijk met een hoog drama-gehalte

Dit soort huwelijken wordt gekenmerkt door van drama vervulde hoogtes en laagtes. De koppels zijn emotioneel onstabiel. Ruzie leidt vaak tot goedmaakseks. Volgens Hetherington rapporteerden koppels in dit soort huwelijken de hoogste graad van seksuele voldoening. Deze ruzie-sekscyclus kan een tijd werken, maar wordt problematisch wanneer een of beide partners harde, kwetsende dingen zeggen tijdens een conflict. Meestal eindigen deze huwelijken wanneer een van beide partners – vaak de man- vindt dat de passie de constante ruzies niet langer waard is.