Meteen na de 86 procent-overwinning van De Croo verliet Vlaams Parlementslid Els Ampe de zaal, en ook de partij. “Er is een grens overschreden. Ik stap op bij Open Vld, want ze dumpt de democratie. De nieuwe voorzitter is gekozen door 650 leden, want niet alle 50.000 konden stemmen”, zo stelde ze in een video en op X.

• Voor Open Vld een zucht van opluchting: Ampe was al langer een blauw elektron dat compleet in de buitenbaan zweefde, en vooral gegeneerd wegkijken opleverde in de partij, over haar vreemde filmpjes en beenharde uithalen aan het eigen, blauwe adres. Het was wachten op haar exit, nadat ze in Brussel de machtsstrijd verloor tegen het kamp van Sven Gatz (Open Vld), en dus ook elke greep op de lijstvorming.
• Opvallend: de tussenkomsten van kopstukken in de zaal, allen uiteraard ten voordele van Ongena, maar vooral De Croo, onderlijnden toch telkens de ambities die sommigen nog koesteren. Meest opvallend was wel Gwendolyn Rutten, die zich helemaal achter De Croo heeft geschaard, en verwacht wordt als lijsttrekker voor de Kamer in Vlaams-Brabant. Maurits Vande Reyde (Open Vld) zou dan de lijst voor het Vlaams Parlement daar trekken, niet Liekens.
• Op de eerste rij stond ondertussen Willem-Frederik Schiltz (Open Vld) te applaudisseren, bij de verkiezing van Ongena. Dat moet bitter smaken: de nieuwe voorzitter trekt straks de lijst in Antwerpen, logisch gezien voor het Vlaams Parlement, met Somers dan vermoedelijk als kopman voor de Kamer. De openlijke ontkenning van Ongena daarover is slechts een pleister op een houten been voor Schiltz, die z’n carrière in gevaar ziet komen.
• Ook opvallend: een Karel De Gucht (Open Vld) die zich nog eens helemaal ‘smeet’, ook voor De Croo. Ook voor de familie De Gucht worden de plaatsen erg duur: in Oost-Vlaanderen is er natuurlijk de premier, maar ook Stephanie D’Hose die als senaatsvoorzitter een prominente rol kreeg. Welke plek valt dan straks voor Jean-Jacques De Gucht uit de bus?

“Dichter bij Bouchez”

• Want kan de partij in die provincie om Egbert Lachaert heen, de oud-voorzitter, bij de lijstvorming in Oost-Vlaanderen? Moeilijk denkbaar. Lachaert was opvallend afwezig op het congres, en oogst nog steeds bittere commentaar uit het kamp van de premier, over de plotse en brutale manier waarop hij opstapte als voorzitter.
• Maar de schaduw van Lachaert zweefde wel over de partijbijeenkomst: in een gesprek met Humo bepleit Lachaert ongeveer alles wat De Croo en co afzweren. Lachaert wil namelijk een aantal Vlaamse partijen verenigen in een ‘front’, het soort taal waar de linkervleugel van Open Vld van gruwt. Lachaert wil op rechts de Vlaamse partijen “verenigen rond werk, veiligheid, migratie, pensioenen en ook een nieuwe staatshervorming”. “Elke Vlaamse partij denkt nog altijd dat ze 2 procent kan winnen door op de anderen te kloppen, maar dat is niet zo”, stelde de oud-voorzitter.
• Hem niet opnemen als kopman, dreigt het scenario van een scheuring verder te bewerkstelligen. Maar van harte zal het allemaal niet worden, voor het kamp-De Croo: de premier en oud-voorzitter praten niet meer met elkaar.
• Nog meegeven: voortaan zit Ampe nu als onafhankelijke in het Vlaams Parlement, onder de naam ‘ELS’: Economisch Liberaal en Sociaal. Het is zo het tweede lid van de Open Vld-fractie dat opstapt, na Sihame El Kaouakibi, die na haar fraudezaak ook ‘onafhankelijke’ werd.
• En ook wel voorspelbaar tegelijk: vanmorgen dook Ampe dan weer op bij BX1, de Brusselse zender, om daar haar liefde voor de MR van Georges-Louis Bouchez te betuigen. “Ik voel me veel dichter bij Bouchez dan bij Alexander De Croo”, zo stelde ze, waarbij haar oude partij “niet genoeg de liberale waarden meer verdedigt, in tegenstelling tot de MR”.
• Het is niet ondenkbaar dat Ampe in Brussel dus straks haar carrière verderzet bij de Franstalige liberalen. Alexia Bertrand maakte vorig jaar de oversteek in omgekeerde richting, al verliet ze wel nooit de MR, maar werd ze gewoon ook lid van Open Vld. Beide partijen willen overigens in Brussel wel nog samen een lijst voor de Kamer indienen.
• Beiden zitten dus straks achteraan in de zaal bij de Septemberverklaring. El Kaouakibi ziet dat als een ‘comeback’, waarbij ze op voorhand de media opzocht en verklaarde “dat het Vlaams Parlement de meest toxische werkplek is van het land”. Opvallende uitspraken voor iemand die haar vzw’s runde met zodanig harde hand en met zulk toxisch leiderschap, dat het personeel ging klagen over haar, in de media en aan het gerecht.
• Dat leidde tot een strafzaak wegens fraude tegen haar, die binnenkort voor de raadkamer behandeld wordt, waarna het vermoedelijk ten gronde begin 2024 zal voorkomen.