Key takeaways

• Het presidentschap van Trump zal er waarschijnlijk toe leiden dat Duitsland een meer autonome Europese veiligheidspositie aanneemt.
• Duitsland moet mogelijk zijn directe veiligheidsuitgaven en algehele betrokkenheid bij de Europese defensie verhogen, mogelijk door meer te lenen.
• De pogingen van Duitsland om op te komen voor de mensenrechten op het wereldtoneel worden geconfronteerd met aanzienlijke hindernissen, zoals blijkt uit de betrekkingen met China.

Het Duitse buitenlandbeleid in 2025 belooft complex en veeleisend te worden, ongeacht welke partij de volgende regering vormt na de verkiezingen in februari. Een belangrijke factor die deze vooruitzichten beïnvloedt, is de terugkeer van Donald Trump als president van de VS, wiens beleid naar verwachting aanzienlijk zal afwijken van het beleid van kanselier Olaf Scholz en zijn onlangs ontbonden coalitie. Dit meldt DW.

Experts suggereren dat de traditionele afhankelijkheid van Amerikaanse veiligheidsgaranties niet langer een haalbare optie is met het oog op het presidentschap van Trump. Dit maakt een verschuiving naar een meer autonome Europese veiligheidspositie noodzakelijk, waarbij Duitsland mogelijk een grotere financiële last op zich zal nemen. De implicaties voor Oekraïne zijn bijzonder opmerkelijk, aangezien Trump zich bereid heeft verklaard om de steun aan de door oorlog verscheurde natie in te perken en te pleiten voor een onmiddellijk staakt-het-vuren.

Verschuivende prioriteiten in Europa

Deze houding vormt een uitdaging voor de standvastige toewijding van Duitsland aan Oekraïne, die minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock in het openbaar heeft bevestigd en de noodzaak van Oekraïense deelname aan vredesonderhandelingen heeft benadrukt. Om deze mogelijke divergentie te overbruggen, stellen sommige deskundigen voor dat Duitsland de VS financiële stimulansen biedt voor voortzetting van de militaire hulp aan Oekraïne, waarbij het erkent dat Europa slechts in beperkte mate in staat is om zelfstandig in de behoeften van Oekraïne te voorzien.

Dit scenario benadrukt de noodzaak voor Duitsland om zowel zijn directe veiligheidsuitgaven als zijn algehele inzet voor de Europese defensie te verhogen. Om dit binnen de budgettaire beperkingen te bereiken, zou het echter nodig kunnen zijn om meer te lenen.

Uitdagingen in het Midden-Oosten

Een andere dringende uitdaging op het gebied van buitenlands beleid ligt in het onstabiele Midden-Oosten. De recente onrust in Syrië, gekenmerkt door de afzetting van president Bashar al-Assad, maakt het toch al ingewikkelde landschap nog ingewikkelder. Terwijl Duitsland waakzaam blijft voor de mogelijke islamistische overheersing en de daaruit voortvloeiende vluchtelingenstromen, probeert het ook een delicaat evenwicht te vinden tussen het steunen van Israël in het voortdurende conflict met Hamas en het pleiten voor Palestijnse rechten en deëscalatie.

Deze evenwichtsoefening benadrukt de grotendeels perifere rol van Europa in het conflict in het Midden-Oosten, waarbij de VS en Israël de onderhandelingen aansturen. Experts verwachten dat een presidentschap van Trump deze dynamiek nog verder kan versterken, waardoor Europese invloed mogelijk wordt overschaduwd.

Mensenrechten en globaal leiderschap

De pogingen van Duitsland om op te komen voor de mensenrechten op het wereldtoneel worden ook geconfronteerd met aanzienlijke hindernissen. Hoewel minister van Buitenlandse Zaken Baerbock consequent mensenrechtenkwesties heeft aangekaart bij belangrijke handelspartners zoals China, stuiten dergelijke inspanningen vaak op weerstand, zoals blijkt uit de afwijzende reactie van de voormalige Chinese minister van Buitenlandse Zaken Qin Gang op Duitslands oproepen tot meer transparantie en verantwoordingsplicht.

Deze realiteit onderstreept de inherente moeilijkheden van het implementeren van een op waarden gebaseerd buitenlands beleid in een wereld die steeds meer gekenmerkt wordt door pragmatische realpolitik.

Navigeren door complexiteit

In de toekomst zal elke nieuwe Duitse regering waarschijnlijk voor de uitdaging staan om haar burgers ervan te overtuigen dat het land een meer proactieve rol op het wereldtoneel moet spelen. Hoewel er brede overeenstemming is over de noodzaak voor Duitsland om een actievere houding aan te nemen in internationale aangelegenheden, blijft de publieke opinie verdeeld over de mate van deze betrokkenheid en de bereidheid van Duitsland om een leiderschapsrol op zich te nemen.

Het omgaan met deze complexe interne en externe dynamiek zal de komende jaren bepalend zijn voor het Duitse buitenlandse beleid.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!