Coup de théâtre bij Ludivine Dedonder, de flamboyante PS-minister van Defensie. Want net op de dag dat de Oekraïense nummer één Zelensky op de koffie komt bij de premier, minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) en haarzelf, loopt ze naar de studio’s van RTL met een boodschap: “België gaat F-16’s aan Oekraïne geven”. Een bijzonder stevige bocht voor een minister die nauwelijks enkele weken geleden in alle mogelijke talen en met de stevigste citaten nog beweerde dat zo’n levering onmogelijk was. De overwinning voor de liberalen is groot, maar evengoed zijn zij verrast: vorige week nog moest minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) in Kyiv gaan vertellen dat er geen levering van Belgische toestellen zou zijn. Dedonder speelde vanmorgen dus soloslim, nadat al weken de MR-ministers in de regering, en een paar Open Vld-kamerleden wél om F-16’s smeekten. Dat werd tot vanmorgen vakkundig weggelachen door de linkervleugel en een pak analisten én topgeneraals. Dedonder wil nu de levering in 2025 doen, maar ook daar neemt de MR geen genoegen mee. Die willen al volgend jaar toestellen voor Oekraïne.

In het nieuws: Op het Egmontpaleis in Brussel ontvangen De Croo, Lahbib en Dedonder de Oekraïense regering.

• Een heftig veiligheidscordon rond de Zestien vanmorgen, met een dozijn zwaantjes en zelfs een pantserwagen voor de deur: speciaal voor het bezoek van ‘de VIP’, zoals Zelensky bekendstaat bij het team van De Croo.
• Zelensky was vanmorgen eerst te gast bij de NAVO, waar hij voor het eerst een vergadering van de Ukraine Defense Contact Group bijwoonde. Op die vergadering zitten de ministers van Defensie van de westerse landen die militaire steun leveren aan Oekraïne samen. 
• Interessant genoeg had Zelensky, die er zichtbaar vermoeid uitzag, niet meteen een focus op F-16’s, het dossier dat in België aandacht trekt, maar wel een duidelijke boodschap voor België: “Help de Russische bevroren tegoeden vrij te maken voor Oekraïne”. Die tegoeden staan immers bij Euroclear, op Belgisch grondgebied. Ze hebben bovendien een gunstige impact op de Belgische begroting, met de nodige bijhorende vragen (zie hieronder in de brief).
• De Croo pakte meteen daarop uit met zijn “Belgisch Oekraïne-fonds”, dat hij gisteren ook al aankondigde in de State of the Union. Daarbij sprak hij van maar liefst 1,7 miljard euro, geld dat zal dienen voor de wederopbouw van Oekraïne, en dat gespekt wordt met de opbrengsten van in België bevroren Russische middelen.
• Zelensky reageerde grootmoedig: “Ik ben dankbaar dat België het eerste land is dat zo de intresten op Russische tegoeden gaat gebruiken om ons te helpen in de strijd tegen Rusland.”
• En ook in een ander dossier waarbij België internationaal de leiding nam, dat van de diamanten, kreeg De Croo lof. De Belgen willen immers, om de cruciale rol van Antwerpen in internationale diamanthandel veilig te stellen, dat Russische edelstenen uit het internationale circuit gaan. “Premier, we danken u voor de beslissing om de handel in Russische bloeddiamanten in te perken en voor de Belgische steun in het algemeen”, zo wierp Zelensky alweer bloemen: hij kent ondertussen z’n rolletje uit het hoofd, in dit soort ontmoetingen.
• Die kon uiteraard wel nog iets kwijt over de gevechtsvliegtuigen: “Stap voor stap groeit onze F-16-coalitie, ik ben zeker dat onze samenwerking zorgt voor meer efficiëntie om Rusland te verslaan.”

De bocht: Plots kan België wel F-16’s leveren?

• Politiek is de kunst van het mogelijke. En kijk, zo wordt wat maanden als “onmogelijk” werd afgedaan door de minister van Defensie en haar militairen, plots vanmorgen in de studio’s van RTL toch werkelijkheid: België zal F-16’s aan Oekraïne schenken, zo kondigde minister Dedonder plots aan.
• Dat is opvallend, omdat de discussie maandenlang werd tegengehouden door Dedonder binnen Vivaldi. De minister, geflankeerd door de legertop, hield voet bij stuk: een levering was absoluut onmogelijk. België had zijn vliegtuigen zelf nodig, en ze waren te oud om nog veel te kunnen dienen. Alleen, die verklaringen waren niet waterdicht: bronnen binnen Defensie vertelden iets heel anders.
• De afgelopen weken voerden de coalitiepartners druk uit op Dedonder. De MR-ministers begonnen luidop te ijveren om wél F-16’s te leveren, en Open Vld-Kamerlid Jasper Pillen trad hen openlijk bij.
• Maar in een reeks interviews haalde Dedonder in haar cassante stijl uit, onder meer in De Morgen en La Libre:
  • “Moest ik F-16’s hebben om te doneren, ik zou ze meteen geven.”
  • “Als andere risico’s willen nemen met onze veiligheid en paraatheid, dan is dat hun verantwoordelijkheid.”
  • “Ik ga niet Defensie verzwakken en onze bevolking in gevaar brengen.”
  • “Het idee van sommigen dat die F-16’s ergens in een legerhanger staan te bestoffen is lachwekkend.”
• Daarbij kreeg de minister opvallende steun van luitenant-generaal Frédéric Goetynck, chef Material Resources van Defensie. Ook die ging in geuren en kleuren in de pers vertellen hoe het zelfs “de levens van Oekraïense piloten in gevaar zou brengen”, en “dat is een politieke stap die niemand wil zetten“, zo wist hij wel heel zeker te vertellen aan De Standaard.
• Zo lukte het Dedonder wel om een beeld te zetten alsof de levering van die toestellen absurd zou zijn. Binnen de regering suste premier De Croo het dossier: er zou een studie komen naar de haalbaarheid van die levering van toestellen. Ondertussen bleef buitenlandminister Lahbib herhalen dat er “vier vliegtuigen kunnen geleverd worden“, eind september in New York, maar dat leek in dovemansoren te vallen.
• Erger voor Lahbib: die studie kwam er maar niet, terwijl die wel op bezoek in Kyiv moest, waar de EU-top van buitenlandministers plaatsvond. De bewuste studie werd actief tegengehouden door Dedonder, zo fluisteren regeringsbronnen. “Vorige week moest Lahbib in Kyiv dus gaan vertellen dat een Belgische levering niet kon. Vanmorgen moet ze via de pers horen dat het toch mogelijk is. Dat is geen manier van werken”, zo reageerde een liberale bron kregelig op het nieuws.
• Wrevel dus, over de aanpak van Dedonder, binnen Vivaldi. “Ach, het is zeer duidelijk dat men iets wilde aankondigen nu Zelensky in town is. Zo gaat dat”, zo sust een regeringsbron tegelijk.
• In de Kamer leidt de plotse levering wel tot felle reacties:
  • “Het kan al maanden niet. Nu kan het opeens wel. Het parlement moet dringend inzage krijgen in de studie en historiek”, zo reageerde Open Vld-Kamerlid Pillen op X.
  • En ook Georges Dallemagne (Les Engagés) reageerde: “Onmogelijk, zeiden ze. Onze F-16’s zijn te oud. En we hebben ze nodig. Ik heb er zes maanden voor gevochten, zodat Oekraïne zijn vrijheid terugwint en soldaten redt. Voor onze veiligheid. En uiteindelijk beslist de regering om toch F-16’s te leveren aan Oekraïne. Laat, en te weinig.”

Wanneer we concreet leveren? Over de datum is nog geen duidelijkheid. De Croo zal het moeten oplossen.

• “Dat hangt af van de uitbreiding van onze F-35-capaciteit”, zo duidde Dedonder nog de levering. Maar belangrijke kanttekening: de vliegtuigen kunnen pas vanaf 2025 geleverd worden.
• Naast de levering voorziet België ook zeker twee trainingsvliegtuigen, en zullen Belgische crews de Oekraïense piloten en grondcrew helpen opleiden. Dit gebeurt op het grondgebied van België, Denemarken en een ander Europees land, vermoedelijk Roemenië.
• Maar MR-vicepremier David Clarinval neemt nu al geen genoegen met die datum van 2025 en maakt er een regeringszaak van: “De levering zal al in 2024 moeten gebeuren. De kern zal zo snel mogelijk beslissen hoe deze inzet zal worden georganiseerd om de belangen van Oekraïne en de Europese veiligheid te behartigen, zonder ons land in gevaar te brengen”.
• “Er is altijd gezegd dat er vandaag geen toestellen kunnen geleverd worden omdat we ze zelf nodig hebben”, zo verdedigt Dedonder deze morgen haar ‘bocht’, via haar kabinet. “Er is nooit een beslissing geweest over wat we in de toekomst doen met onze toestellen, wanneer de F-35 wordt geleverd en operationeel is”.
• Bij team Dedonder klopt men zich tegelijk fors op de borst over de Belgische deelname aan het opleidingsprogramma. Zo zullen dit jaar nog 50 Oekraïense technici naar België komen om bij te leren over het onderhoud van de F-16’s. Daarvoor wordt nauw samengewerkt met de Belgische bedrijven Sabena Engineering en Patria Bec.
• In 2024 dragen 50 Belgische militairen bij aan de opleiding van Oekraïense crews en piloten, het jaar nadien levert ons land dan enkele vliegtuigen. “Die F-16-coalitie is complementair, om samen tot een operationele vloot te komen. Het operationeel houden is daarin minstens even belangrijk”, zo duidt een kabinetsbron.

Vandaag: Het begrotingsdebat in de Kamer. Ook daar vragen over Oekraïne.

• In de Kamer verschoof men in functie van het bezoek van Zelensky meteen de agenda: daar komt de premier met zijn regering pas om 14 uur naar het begrotingsdebat. Interessant daarbij is dat Oekraïne een niet zo onbelangrijk deel van die begroting vormt, onrechtstreeks dan.
• Er zit immers een soort gouden kalf verborgen in die Belgische cijfers: de miljoenen euro’s extra inkomsten vanuit Euroclear, dat miljarden omzet draait op bevroren Russisch geld en waardepapieren, door de oorlog en de embargo’s. Dat internationale clearinghouse heeft z’n zetel in Brussel en betaalt wel tegelijk belastingen in België, en die meeropbrengst loopt in de honderden miljoenen.
• Daarvan heeft Vivaldi altijd de redenering gevolgd “dat de opbrengsten integraal teruggaan naar Oekraïne”, en dat men dus met andere woorden niet wil profiteren van de oorlog. Zo wordt de militaire steun betaald, maar ook de humanitaire steun, én de opvang van Oekraïners in België, inclusief zelfs de bijdrage die ze krijgen vanuit de lokale OCMW’s.
• Alleen, de bedragen lopen ondertussen zo hoog op, dat begrotingsspecialist Sander Loones (N-VA) er het fijne van wil weten: “Ik vraag al weken om hoeveel miljoenen het gaat, en of deze regering dat wel allemaal integraal naar Oekraïne laat gaan. In mei raamde men nog 625 miljoen euro, in oktober was het plots 834 miljoen, ik krijg maar geen duidelijk antwoord hoeveel het nu is.”
• “Maar gaat dit integraal naar Oekraïne, of dient het toch voor de begroting van De Croo? Dat zou gewoon onethisch zijn. Op zo’n manier ‘verdienen’ aan een oorlog, dat doe je niet”, zo stelt Loones, die er bovendien op wijst dat dit eigenlijk een Europees dossier is: “Is het logisch dat deze middelen via België passeren, gewoon omdat Euroclear hier gelegen is?” Want op die manier kan België, dat al niet al te royaal doneert aan Oekraïne, als enige EU-land eigenlijk ‘gratis’ die steun geven.

Gezien: De laatste State of the Union van De Croo miste wat energie.

• “Hij was precies wat moe”, zo vatte een prominent Kamerlid van Open Vld het na afloop zelf samen. De premier had nochtans een hele nacht kunnen slapen: het was de dag voordien dat zijn regering een marathon van 30 uur onderhandelen had overleefd, om tot een akkoord over flexi-jobs te komen.
• Opvallend aanwezig: vanuit de tribune in de Kamer sloeg echtgenote Annik Penders de prestatie van De Croo gade. Eerder al flankeerde ze de premier tijdens het bezoek aan de VN, eind september, net als op de EU-top in Spanje. De rol van ‘first lady’ werd tot voor kort nooit echt actief ingevuld in de Belgische politiek, al bracht premier Charles Michel (MR) daar wel recent verandering in: Amélie Derbaudrenghien dook regelmatig op aan z’n zijde, en kwam ook altijd naar de State of the Union. Maar zij werkte ook wel op het kabinet van haar man, toen premier Michel.
• Feit was dat het wat aan panache ontbrak bij de premier, die daarop ook eerder lauwe reacties oogstte in de Kamer. Of was het omdat hij z’n speech bijna meteen na het obligate moment van pauze bij het drama in Israël begon met zijn eigen grote blauwe trofee, die bewuste flexi-jobs? Ook de premier moet immers straks in de kiescampagne met munitie.
• “Scholen vinden geen leraars meer. Ziekenhuizen geen verpleegkundigen. Bedrijven geen IT-specialisten. (…) Vandaag zijn er al meer dan 100.000 enthousiaste flexi-jobbers die bijverdienen. Nu breidt de regering het systeem van de flexi-jobs verder uit”, zo paradeerde hij z’n liberale overwinning, wat tot applaus leidde op de blauwe banken, maar opvallende stilte bij de PS en Ecolo, en afkeer en hoofdschudden bij hun buren, de PVDA-PTB.
• Het onderlijnde meteen pijnlijk hoe Vivaldi na drie jaar toch nooit meer is kunnen worden dan een verstandshuwelijk, waarin zeker op sociaal-economische dossiers de breuklijn soms toch gigantisch is. Dat onderstreepte de entourage van de premier ook zelf in de wandelgangen: “Soms beseffen wij in Vlaanderen niet hoe groot die druk van vakbonden en de PTB is, en hoe ver de PS is moeten gaan, bijvoorbeeld in die flexi-jobs, terwijl dat eigenlijk vooral een Vlaams dossier is. Maar dat heeft de premier in dit akkoord toch weer weten te verzoenen.”
• Die benadering van realpolitik, van het “hoogst haalbare met de PS”, ook in de Zestien, onderstreept hoezeer de droom rond Vivaldi ondertussen vervlogen is. Bij de start van de regering in 2020 klonk vastberaden dat men het met deze ploeg “anders zou aanpakken”, dat het “geen ruziemaken meer” zou zijn, maar via “grote akkoorden” opnieuw “het land doen werken”. En daarbij de cruciale quote van Michael Jordan: “Talent wins games, but teamwork wins championships”.
• Die quote herhaalde de premier niet, het klonk vooral dat “ons land twee crisissen heeft overleefd, en er sterker is uitgekomen”. Het was de rode draad in het discours: “Job well done, beloftes gehouden en uitgevoerd”, leek de baseline. Daarbij ging de premier op een bepaald moment wél in een retorische oefening die de meerderheid kon beroeren.
• Die kwam er tijdens de passage over “de beloftes die deze regering heeft ingelost”. En zeker omdat hij daarbij de rode accenten eerst opsomde, gingen deze keer alle handen van de meerderheid op elkaar. “Wij beloofden de minimumpensioenen voor werknemers en zelfstandigen op te trekken naar 1500 euro netto. Dat hebben we gedaan. Wij beloofden om tijdens de energiecrisis niemand achter te laten. Dat hebben we gedaan.”
• Alleen bleek ook die retorische oefening, met het telkens herhalen van de ‘dat hebben we gedaan’ wat te hoog gegrepen in het applaus-spel met het Griekse koor, zijn Vivaldi-meerderheid, vanaf de stelling “wij beloofden dat het licht niet zou uitgaan.” Dat leverde hoongelach op bij de oppositie en aarzeling bij de groenen, die plots moesten applaudisseren over “de levensduur van onze twee jongste kerncentrales verlengen, dat hebben we gedaan”.
• En zeker toen de premier er vervolgens nog Justitie bovenop gooide, was het haast enkel nog zijn rechterhand, vicepremier Vincent Van Quickenborne (Open Vld) die luid voor zichzelf aan het handjeklappen was: ”We beloofden alle gevangenisstraffen uit te voeren. Ook de korte. Dat hebben we gedaan.” Het viel op een platte steen, zonder crescendo. De analogie met de regering, mocht de oppositie er zelf bij bedenken.

Ingezoomd: Harde beloftes, over asielopvang.

• Terwijl na de laatste begroting het departement Asiel en Migratie nu is uitgegroeid tot een uitgavepost van meer dan 1 miljard euro, met nog eens 150 miljoen euro extra, besteedde De Croo voor het eerst ook behoorlijk wat aandacht aan het topic. Dat deed hij strategisch in het Frans: de achterban binnen Vivaldi die daaraan gevoelig is, zit ten zuiden.
• De Croo sprak over liefst 34.000 opvangplaatsen, “de winter komt eraan, we willen klaar zijn”. En daarbij heel expliciet: “In leegstaande kazernes, gebouwen van de spoorwegen of tehuizen gaan we nog plaatsen bij creëren. Wij nemen onze verantwoordelijkheid op”, zo leek hij PS en Ecolo te verzekeren.
• Daarbij is meteen duidelijk dat België fors wil inzetten op het voorzitterschap van de EU, om met name dit migratiedossier mee Europees te regelen: “We gaan er alles aan doen om dan het nieuwe migratiepact van de EU goedgekeurd te krijgen”, zo stelde De Croo.

Ook gevolgd: Een verbijsterend moment in de Senaat. Met dank aan Bert Anciaux (Vooruit).

• De grootste verdienste van de Senaat vinden wij persoonlijk nog altijd de bijenkasten op het dak van het gebouw: de officiële honing, die zo met Senaatslabel verkocht wordt, is werkelijk uitstekend. Verder gebeurt er niet bijzonder veel in de instelling, behalve het debat over de eeuwige afschaffing ervan.
• Tot gisteren, zowat op hetzelfde moment als de State of the Union in de Kamer: veel toeschouwers waren er dus niet toen ook daar de zitting van het nieuwe politieke jaar werd geopend, met de nodige administratie zoals een nieuw bureau en een nieuwe voorzitter benoemen.
• Wat normaal een formaliteit is, want deel van een politiek akkoord dat de meerderheid sluit bij het vormen van een regering, werd dat plots niet meer: Bert Anciaux, voormalig politicus van Volksunie, later Spirit en vandaag Vooruit, liep immers rond met geheime plannen. Hij zou zittend voorzitter Stephanie D’Hose uitdagen, in een stemming. Die plannen waren zo geheim, dat liefst 3 fracties ons op voorhand tipten daarover.
• “Een voorzitter van de Senaat moet honderd procent gedragen worden door de Senatoren. Een mandaat van voorzitter is geen mandaat waar partijpolitiek mee moet uitgepakt worden, of waar profilering mee moet gebeuren”, zo stelde hij vervolgens scherp over D’Hose, toen het tot een stemming moest komen.
• “Maar als je het principe van partijen die de voorzitter aanduiden in vraag stelt, word je geconfronteerd met stevig wat druk. Omwille van de particratie en de druk die op mij is uitgeoefend, zal ik mij geen kandidaat stellen”, zo krabbelde Anciaux vervolgens terug.
• Zijn eigen partij had hem immers op het hart gedrukt niet te gaan rebelleren tegen een akkoord dat de meerderheidspartijen maakten. “Ik wil geenszins een woordbreker zijn”, zo voegde Anciaux eraan toe. “En ik wil niet overkomen als iemand die in het laatste jaar van zijn carrière nog mandaten wil verzamelen.”
• En toen kwam nog het beste argument: “Mijn vrouw heeft mijn aangeraden om mij geen kandidaat te stellen. En net zoals bij Jean-Marie Dedecker luister ik naar mijn vrouw.”
• “We moeten zelf beslissingen nemen, en mogen geen handpoppen zijn van onze politieke partijen. Ik durf het deze keer niet meer, omdat ik het emotioneel niet aankan. Maar ik hoop dat die domme regel, dat anderen beslissen wie voorzitter wordt van een Parlement, in de toekomst niet meer zal gelden.”

Om te volgen: Het regent nu al rechtszaken rond stikstof. Broeklin in Vilvoorde en een project rond vracht via spoor in de Antwerpse haven zijn bedreigd.

• De milieuvereniging Dryade, die overigens subsidies krijgt van de Vlaamse overheid, duikt steeds meer op in vergunningsdossiers. De organisatie trekt namelijk tegen allerlei zaken naar de rechter, en die spelen een steeds grotere rol in de vergunningspolitiek.
• Dat het advies van de Raad van State rond stikstof daarbij nu al een rol speelt, lijdt geen twijfel. Want andermaal heeft Broeklin, het vroegere omstreden Uplace in Machelen, zo een juridische vertraging aan z’n been. En stikstof is daarbij het juridische wapen. Dat schrijft De Tijd.
• In een ander groot dossier, dat van de aanleg van een goederenspoor in Ekeren, is het project haar vergunning kwijt. Ironisch genoeg gaat het om een cruciaal tracé om meer goederen per spoor uit de Antwerpse haven te halen, in plaats van via vrachtwagens. 90 Procent van al het goederenverkeer in de haven passeert daar. Maar de Raad voor Vergunningsbetwisting vernietigt de vergunning, omwille van “onduidelijkheid over de stikstofuitstoot” van het project. 

Ook genoteerd: Kamervoorzitter Eliane Tillieux (PS) werkt zich wat in de nesten over Israël.

• Dat het Midden-Oosten vandaag bijzonder gevoelige materie is, ook in de Belgische politiek, lijdt geen twijfel. In Nederland is er middenin de kiescampagne bijzonder veel te doen om de positionering van elke partij. En ook in België leeft dat zeker: traditioneel is de rechterflank uitgesproken pro-Israël, terwijl de linkerkant veel gevoeliger is voor argumenten die pro-Palestina zijn. Daarbij is het op eieren lopen, bij elke uitspraak.
• Dat deed Kamervoorzitter Eliane Tillieux (PS) niet bepaald, gisterenmorgen voor de micro’s van Martin Buxant op RTL. Daarbij veroordeelde ze keihard de acties van Hamas, maar op de vraag of de reactie van Israël ook “van terroristische aard is”, aarzelt de Kamervoorzitter, en zegt ze: “Vanaf het moment dat de regels van het internationaal recht niet worden gerespecteerd, weet ik niet hoe ik terroristische daden moet omschrijven. Het is gewoon onaanvaardbaar.”
• Die zin, uit een breder interview, ging in de loop van de dag een eigen leven lijden, met plots reacties van, uiteraard, Georges-Louis Bouchez (MR) op X. “Eliane Tillieux stelt een democratische staat gelijk aan een terroristische organisatie. En daar wordt niet op gereageerd. In wat voor land leven we? Hoe kan men voorzitter van het Parlement zijn en zulke schandelijke dingen zeggen?”. Ook van bij N-VA en Open Vld kwamen scherpe en verontwaardigde reacties op Tilleux.
• Bij de opening van de Kamer, een paar uur later, eiste N-VA-fractieleider Peter De Roover dan ook duidelijkheid. Die herhaalde nog eens haar scherpe veroordeling voor Hamas, en daarmee was de kous af.
• Maar de kloof in visie en aanpak is tegelijk voelbaar. In Antwerpen hield burgemeester Bart De Wever (N-VA) een moment om de Israëlische vlag te hijsen. Daarbij stelde hij ferm: “We staan in verdriet en afschuw om de slachtoffers van terreur. Men mag denken over de complexe problemen van het Midden-Oosten wat men wil. Maar vandaag is er maar één kant om te kiezen: dat is de kant van Israël. De kant van democratie, de kant van het licht. Tegen de krachten van tirannie en van de duisternis. Die hebben een lange arm. Van Teheran, van Hamas, van Hezbollah, die tot in de straten van Europa reikt.”
• Daarop kwamen dan weer felle reacties, onder meer van Groen-fractieleider Wouter De Vriendt (Groen). “Vandaag is er maar één kant om te kiezen: dat is de kant van onschuldige burgers. Zowel in Israël als in Gaza. Want de ene misdaad rechtvaardigt de andere niet.” Dat had de boodschap van Bart De Wever moeten zijn.”
• Overigens broeit er al een nieuwe rel: een betoging die vandaag gepland staat in Brussel, over de “oorlog in Gaza”, en “tegen het koloniaal geweld en de apartheid”, wordt mee ondersteund door de Ecolo-jongeren, de jongeren van PVDA, Comac (de studentenverenging van PVDA) en ook het ABVV, naast onder meer vzw Vrede.
• In de tekst die daarbij circuleert, heeft men het over “glorie aan de martelaren”, en “een overwinning voor het Palestijnse verzet”. Onder meer de MR in Brussel reageert furieus: “Dit gaat om een terroristische daad met meer dan 1.000 doden. Kunnen de politieke verantwoordelijken ingrijpen hier?”, zegt David Leisterh (MR).

Vandaag ook gepasseerd: Conner Rousseau (Vooruit) biedt z’n excuses aan bij de Roma, maar heeft een nieuwe klacht aan z’n been.

• Zoals beloofd had Vooruit-voorzitter Rousseau na z’n café-incident in Sint-Niklaas vandaag een gesprek met de Roma. Dat vond plaats in Brussel, en verliep goed. “We hoorden geen zattemansklap”, en ook “zijn excuses klonken oprecht”, zo stelde hun woordvoerder Imer Kajtazi.
• Tegelijk zijn er andere Roma, uit Brussel, vanuit de vzw Kham, die plots met een strafklacht tegen de Vooruit-voorzitter komen. Hun woordvoerder, Dejan Stankovic, krijgt de voorpagina van Het Laatste Nieuws, de krant waar Rousseau een conflict mee had. “Zijn woorden waren een dolk in ons hart. Zullen wij, Roma, dan nooit beschouwd worden als volwaardige burgers?”
• De organisatie heeft advocaat Abderrahim Lahlali, ooit lid geweest van cd&v en gespecialiseerd in dat soort zaken, onder de arm genomen. Die gaat nu dus klacht indienen. Zo komt er naast het huidige onderzoek, op basis van het PV, nog een onderzoek in Oost-Vlaanderen, al kan men beiden samenvoegen.