Een akkoord van maar liefst 1.500 bladzijden tussen de Franse energiereus en de Belgische regering is eindelijk rond: de kern moet zich nu finaal buigen over de zaak, om goedkeuring te geven. Dat gebeurt eerst via technische werkgroepen.
- Het akkoord omvat een garantie van een maximumplafond voor Engie, over de kostprijs van de berging en het afval: de Fransen zijn zo van een enorm financieel risico verlost. Die onzekerheid was hun veel geld waard.
- In ruil gaf Engie de Belgische overheid de garantie dat de twee jongste centrales open kunnen blijven. De Belgische staat stapt nu voor de helft in, in de eigendom van die centrales. Tegelijk komt er een mechanisme van gegarandeerde stroomprijs.
- Meteen toch een mijlpaal: de overheid die nu in het nucleaire stapt. Zeker bij de liberalen is dat de aanleiding om te dromen van meer: premier Alexander De Croo (Open Vld) doet dat al luidop, onder meer door over “twintig jaar” te spreken. De deal is wel maar voor 10 jaar.
- Dat moet nu allemaal wel nog in wetten gegoten worden, in de Kamer: de levensduurverlenging én de eigendom van Doel 4 en Tihange 3 zelf, maar ook de wet op Synatom, het fonds van nucleaire provisies om de boel op te ruimen. In dat fonds komt finaal 15 miljard euro van Engie. Dat zou volgens de minister van Energie, Tinne Van der Straeten (Groen) voldoende moeten zijn. “Deze deal zal de belastingbetaler niets kosten”, zo garandeert ze.
- De Europese Commissie moet dan finaal toezien of er geen illegale staatssteun aan te pas komt, pas eind volgend jaar zal dat oordeel definitief zijn. Maar zij zijn systematisch op de hoogte gehouden door België, het zou dus zeer verbazen als ze de deal zouden afschieten.
