Twee experts op het kabinet van minister van Overheidsbedrijven Petra De Sutter (Groen) staan al twee jaar op de loonlijst van Bpost, zo onthult De Tijd. En dat terwijl de staat een belangrijke klant is van het postbedrijf. Dat wekt op zijn minst de schijn van belangenvermenging.
In het nieuws: Twee experts op het kabinet van minister van Overheidsbedrijven Petra De Sutter (Groen) staan al twee jaar op de loonlijst van Bpost en onderhandelden over het beheerscontract tussen de staat en het beursgenoteerde postbedrijf.
- Het gaat om medewerkers die vanuit Bpost gedetacheerd werden richting het kabinet. Detachering komt wel vaker voor, om expertise uit het veld naar het kabinet te halen. Maar dat de experts op de loonlijst van het bedrijf blijven staan, is erg ongewoon.
- Waarom het kabinet niet zelf de lonen op zich nam, is niet meteen duidelijk. De versies lopen uiteen, schrijft De Tijd.
- In elk geval ontstaat hierdoor de schijn van belangenvermenging. “Om alle belangenvermenging te vermijden, zullen ze vanaf juni op de payroll van het kabinet komen”, zegt het kabinet-De Sutter aan de zakenkrant.
Het bredere probleem: De zaak komt aan het licht net nu er zoveel heisa is rond mogelijke prijsmanipulatie door Bpost bij overheidscontracten. Het is de zoveelste illustratie van de (te) innige banden van Bpost met de Belgische staat.
- De staat is, via de investeringsholding FPIM, de meerderheidsaandeelhouder van Bpost en ontvangt dus dividenden van het bedrijf.
- Hij is de belangrijkste wetgever en toezichthouder, via de minister van Overheidsbedrijven en via de waakhond BIPT.
- De Belgische staat is een belangrijke klant van Bpost via de Diensten van Algemeen Economisch Belang, waaronder de kranten- en tijdschriftenbedeling.
- Ten vierde is Bpost ook een grote werkgever. Het lijdt weinig twijfel dat elke zware personeelsinkrimping tot politiek protest van met name de Franstalige linkerzijde zou leiden.
Afhankelijk van welk petje Vadertje Staat op heeft, primeren bij de overheid soms andere belangen. Er kan ook sprake zijn van broekzak-vestzak, waarbij de ene hand van de staat deels terugkrijgt wat de andere hand betaalt. Dat alles komt de transparantie rond het beursgenoteerde bedrijf niet ten goede.
(mah)
