We lezen allemaal dat de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie catastrofale gevolgen heeft voor de onderlinge handel tussen de twee entiteiten. De bedrijven die er echter mee geconfronteerd worden, dragen vooral de desastreuze gevolgen van deze onwaarschijnlijke beslissing. Er zijn maatregelen genomen om de bedrijven die veel handel drijven met het VK te ondersteunen maar de Kafkaiaanse nachtmerrie waar de Brexiteers het bedrijfsleven in hebben gestort, tart toch alle verbeelding. Een getuigenis.
Geen strategische markt meer
Wij hebben een bedrijf dat een persoonlijke sommelier op de de Europese en Amerikaanse markt brengt. Het Verenigd Koninkrijk is ook een potentiële markt. Maar daar hadden we in ons businessplan al een streep door getrokken. Toch zijn nog heel belangrijke media in London gevestigd, waaronder de Financial Times.
Good Luck om een pakje te verzenden
Daarom probeerden we een pakje te verzenden naar een wijnjournaliste van de krant die graag ons product wil testen. Als antwoord stuurt ze een dubbele pagina met de te volgen procedures.
Hieronder vindt u een deel van die briefing die we daarover kregen. In rood en vet en met alle uitroeptekens van dien.
Als het dat nog maar was , kregen we vervolgens van onze transporteur een mail die twee pagina’s lang is en die ons vraagt ook een lijst met instructies te volgen. De data die zij verlangen, zijn relatief obscure begrippen die je nog eens verplichten om een lange zoektocht te starten naar hun betekenis. Pas dan kan je de benodigde gegevens opzoeken. Nog eens een extra belasting, zeker voor een kleine onderneming met een minimum aan personeel.
Dank je wel, Brussel
Een pakket verzenden in Europa is eigenlijk zo makkelijk geworden, dat je het maar beseft als je post brexit voor de eerste keer een pakje wil verzenden naar een land buiten de Europese Unie. De moed zinkt je in de schoenen, en dan spreken we nog niet over de exorbitante extra administratieve kosten. De bureaucraten, waar iedereen in Brussel zo op vloekt, hebben echt wel hun functie en hun nut.
Schaf het Britse pond af
Wie eraan twijfelt dat het Verenigd Koninkrijk zichzelf niet 1 keer maar 10 keer in de voet heeft geschoten, zal over enkele jaren zien dat de economie verder achteruit boert. Nu al is het VK de traagste groeier, zelfs trager dan Rusland.
Er zit maar één zaak op om het VK terug in gang te duwen: terug de Europese Unie in.
Ditmaal moet het land het Britse pond wel laten vallen, want er zal een hele grote prijs moeten betaald worden om terug binnen te kunnen, ten vroegste over tien jaar, wanneer de pijn ondraaglijk wordt.
Dit klinkt allemaal onwaarschijnlijk vandaag, maar je kan een bevolking niet blijven sussen. Zoals Bill Clinton stelde tijdens zijn campagne voor het presidentschap: ”It’s the economy, stupid”. Als je raakt aan de welvaart van je bevolking, dan zal die in opstand komen.
De situatie is vandaag al heel ontvlambaar bij de normaal zeer lethargische Britten. Er waren nog nooit zoveel stakingen, of je moet teruggaan naar de periode in de jaren 1970, die trouwens indirect de aanleiding was om lid te worden van de Europese Unie. Monty Python zou er een glorieuze sketch over maken.
Xavier Verellen is auteur en ondernemer (www.qelviq.com)
