De gevolgen van de meisjesholocaust: binnen 20 jaar vindt 1 op 5 Chinese mannen geen bruid

In China is het huwelijk big business geworden. Speed dating, huwelijksbureaus en datingwebsites lijken de nieuwe middelen bij uitstek om een partner te vinden in een land dat gekenmerkt wordt door een intense sociale en economische transformatie.

Traditionele gearrangeerde huwelijken werden verboden bij de oprichting van de Volksrepubliek China in 1950, maar deze culturele praktijk is, net als andere traditionele confucianistische waarden, nog steeds niet helemaal verdwenen. Toch is het Chinese huwelijk de voorbije 20 jaar enorm veranderd, schrijft The Economist.

Deze transformatie is in grote mate een gevolg van de economische vooruitgang van het land. Moderne technologie zoals internet en allerlei dating- en huwelijksdiensten worden steeds betaalbaarder. Ook is de socio-economische status van vrouwen zo geëvolueerd dat ze nu de mogelijkheid hebben om op eigen initiatief een partner te kiezen.

Voor mannen is de situatie minder rooskleurig. De geboorte van miljoenen meisjes wordt jaarlijks verhinderd om de eenvoudige reden dat ze geen jongens zijn. De Chinese cultuur maakt dat gezinnen er dan ook alles aan doen om een jongen en geen meisje te baren, de zogenaamde meisjesholocaust

De één-kind-politiek van China heeft geleid tot een ratio van 118 mannen voor elke 100 vrouwen, wat betekent dat binnen twintig à 25 jaar één vijfde van de Chinese mannen onmogelijk een bruid zullen vinden. De Chinese overheid houdt vol dat de één-kind-politiek noodzakelijk is geweest en 400 miljoen geboortes heeft voorkomen. Specialisten dringen aan op een herroeping van de één-kind-politiek en stellen voor die te vervangen door een twee-kind-politiek.

Speed-dating, datingwebsites als het Nasdaq-genoteerde Jiayuan en gigantische dating-expo’s vormen ondertussen het nieuwe gezicht van de Chinese huwelijksmarkt. Sommige Chinezen maken wel heel gretig gebruik van de nieuwe diensten: een miljardair betaalde onlangs een datingbureau 630.000 euro op voorwaarde dat hij in ruil over een maagd tussen de 20 en 26 jaar kon beschikken, die minderen dan 50 kg woog en geen seksuele ervaring had… Waarop niet minder dan 5.000 jonge vrouwen zich spontaan aanboden.