Oké, het is wat het is: velen van ons zullen deze zomer niet bruinbakken aan de Spaanse costa’s of foute rosé drinken in de Provence. België wordt het decor van onze summer of 2020 en dat is helemaal geen slecht nieuws. Laat je inspireren door onze #staycation-special, waarin enkele leden van onze Newsweekcrew tippen waarom hun heimat een uitstap of zelfs vakantie waard is.

Voorkempen (Thomas Buelens, junior writer)

‘Op! op! de Winter is gedaan, herleeft en zijt vroolijk voor mijn aanschijn!’ – zoo mildelijk spreidde zij haar jeugdig licht over heide en velden en deed den natten bodem onder den gloed harer stralen gisten en smoken.’ Geen schrijver vatte de magie van de lentezon in de Voorkempen beter samen dan Hendrik Conscience, de zoon van een weversdochter uit Brecht. Dat een van de grote Belgische schrijvers in zijn landelijke verhalen zo lyrisch was over de streek waar hij zijn twee grootste werken schreef, en waar ik ben opgegroeid, hoeft niet te verbazen. Het verbaast me ook niet wanneer ik wandelaars uitgeput de koelte zie opzoeken in de schaduwen van kastelen, wanneer ik de fietsers de witte ganzen zie ontwijken aan de Kempische Vaart, of wanneer in een van de vele natuurdomeinen een hert pal voor me uit het heidegewas springt. Trek je wandelschoenen aan of neem de fiets en ontdek waarom Conscience de ‘heide en velden’ van de Voorkempen de hemel in prees.

Een wandeling

In het noordwesten van de gemeente Kalmthout, grenzend aan Nederland, tref je een diepe, warme stilte aan. Alleen de noten van een klapekster en de baltszang van een wulp trekken de erkenning van de Kalmthoutse Heide als ‘officieel stiltegebied’ in twijfel. Wie wil genieten van een van de laatste echt uitgestrekte heidegebieden van Vlaanderen, trekt het best z’n wandelschoenen aan en kiest een van de uitgestippelde wandelpaden uit. Vrijwel meteen bevind je je te midden van zandduinen, struikhei en Corsicaanse dennen.

Schapen en gallowayrunderen grazen er van half mei tot half november zonder opkijken en in alle rust verder. Maar wil je het gebied pas écht in al haar glorie bewonderen, beklim dan de nieuwste uitkijktoren ‘De Stapper’. Achter de laatste trede duikt het goudgroene landschap op. In al haar stilte. Voor je het weet, ligt de ‘achtertuin van de Antwerpenaren’ aan je voeten.

Militaire restanten

Vijfenzeventig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog is het Kempense landschap nog steeds bezaaid met militaire restanten. Zo is de Antwerpse Antitankgracht, die de Schelde ter hoogte van Berendrecht verbindt met het Albertkanaal in Oelegem, uitgegroeid van strategische verdedigingslinie tot populaire trekpleister voor zowel geschiedenis- als natuurliefhebbers. Zoals de naam doet vermoeden, werd ze oorspronkelijk aangelegd om Duitse tanks tegen te houden.

Langs grindwegen en omringd door groen duiken naast talloze bunkers ook forten op die dateren van voor de Eerste Wereldoorlog. Het natuurgebied rond het Fort van Oelegem, dat na de bevrijding van Antwerpen in 1944 diende als luchtverdedigingscentrum tegen de V1-raketten, is zeker een bezoekje waard. Sinds 1995 is het fort beschermd als monument en bovendien wordt het vandaag helemaal gebruikt als vleermuizenreservaat. Op bepaalde dagen en op afspraak kun je in verschillende forten van de ‘Fortengordel’ in de voetsporen treden van Belgische, Duitse en Amerikaanse soldaten en de koele, witgeschilderde gangen verkennen waarin ze hun verdedigingsposities innamen. Meer info op fortengordels.be

Café Den Doortrapper

Volgens de legende stopte wielergod Fausto Coppi ooit voor een kopje koffie tijdens Milaan-San Remo en won hij La Primavera nog steeds met 14 minuten voorsprong. Net als Coppi – al gaat die vergelijking niet op – stap ik ook weleens van mijn koersfiets om de benen te rusten te leggen. Dat doe ik niet zoals Coppi in Caffè Pasticceria Piccardo in Imperia, dat wielrenners overigens tot op vandaag bedient.

Nee, dan liever café Den Doortrapper in Brecht. En vervang die espresso door een frisse Westmalle. Een knalgele doortrapper, een fiets die zowel vooruit als achteruit trapt, siert het praatcafé, met op de muren foto’s van gewezen wielerhelden en een aftandse zaag met het opschrift ‘Niet zagen maar zuipen’. En de zonnekloppers? Die tref je doorgaans aan op het ruime tuinterras. Lessiusstraat 7, 2960 Brecht.

Bar Krok

Sinds zijn ontstaan in 1910 in een café aan Boulevard des Capucines in Parijs, heeft de intussen wereldberoemde croque-monsieur zich ook een weg gebaand naar de Voorkempen. Nergens in de streek heeft een hippe foodbar de kunst van deze krokante klassieker tot zo’n niveau opgetrokken als Bar Krok, in het centrum van Sint-Antonius Zoersel. Opgericht door twee lokale zussen, die je naast een scala aan ‘krokjes’ – belegd met trappistenkaas tot hummus – ook ambachtelijk roomijs, slaatjes en zo veel meer bieden. Handelslei 196, 2980 Zoersel. Elke dag open van 8.30 tot 16 u., op zondag gesloten. barkrok.be

Loopgravencomplexen

Tijdens een avondlijke ‘coronawalk’ in het Kapelse Mastenbos ontdekte ik dat de diepe, kronkelende groeven onder mijn voeten een nietsvermoedende erfgoedschat herbergen. Wie hier iets meer dan honderd jaar geleden rondliep, kwam er Duitse soldaten tegen die loopgraven aanlegden uit vrees voor een geallieerde inval vanuit Nederland. Die kwam er niet. Het gevolg? Een van de best bewaarde loopgravencomplexen in België, waar vandaag alleen nog de kinderen oorlogje spelen.

Gent (Sophie Matthys, eindredacteur)

Het is soms moeilijk om niet lyrisch te worden over mijn heimat. Gent is eigenlijk altijd mooi, maar op het einde van de lente, net voor de zomer, als de studenten nog geconcentreerd in hun kot zitten en de toeristen hun koffers nog moeten pakken, als de bloesems bloeien en de wateren voorzichtig beginnen te roeren met plezierige bootjes, als de zon verstoppertje speelt en ’s avonds steeds langer rondhangt in de vele pittoreske plekjes van het oude stads­centrum, dán is mijn stad op haar best. Gent is een kleine, compacte stad vol positieve vibes en verrassende contrasten: jeugd en innovatie wisselen naadloos af met oud en authentiek, en het uitnodigende cultuurbad lijkt bodemloos.

‘The stay at home museum’

Samen met duizenden lotgenoten heb ik domweg de legendarische tentoonstelling ‘Van Eyck. Een optische revolutie’ gemist: mijn ticket voor zaterdag 14 maart (!) heb ik nooit kunnen verzilveren. Een magere, maar toch pakkende troost vond ik tijdens het bekijken van het ‘Stay at Home Museum’, een geleid bezoek in de tentoonstelling met Till-Holger Borchert, een van de curatoren van de expo. En omdat het Van Eyckjaar nog niet ten einde is: begin oktober opent in de Sint-Baafskathedraal het nieuwe
bezoekerscentrum voor het Lam Gods. Raad eens wie op de eerste dag
(on)geduldig in de rij zal staan? Meer info op mskgent.be

Restaurant Jour de Fête

Op vrijdagmiddag komt mijn familie samen in restaurant Jour de fête: soms zijn we met vier, soms met vijftien, vaak drie generaties aan een tafel. Tradities zijn er om te koesteren, en deze wekelijkse familielunch is me al vijftien jaar zeer dierbaar. Er is een wekelijks wisselende kaart, uit de klassieke en moderne keuken, zowel voor meat lovers als voor veggies. Twee extra troeven zijn het ruime, zonnige terras en de grote, ondergrondse parking. Gustaaf Callierlaan 233, 9000 Gent. Open van maandag t/m vrijdag, lunch en diner. restaurantjourdefete.be

Jigger’s

Als ik iets graag drink, bestel ik bijna nooit iets anders. De cherry sour in cocktailbar Jigger’s heeft mijn hart vanaf de eerste slok gestolen en de liefde gaat maar niet over. Jigger’s is een cosy bar met speakeasy-allures en bijzonder hartelijk personeel. Oudburg 16, 9000 Gent. jiggers.be

Deurle

Ik fiets bij mooi weer regelmatig met een vriendin en een gul picknickmandje in de buurt van het Kasteel van Zwijnaarde of door de bossen naar ‘Mooiste Dorp van Vlaanderen’-finalist Deurle. Het exacte plekje waar we ons graag in het bucolische groen neervlijen, ga ik niet prijsgeven, maar de rit ernaartoe is plezierig en je bent er even helemaal uit. Tip: plan je fietsroute op de fietsrouteplanner van Stad Gent. fietsrouteplanner.stad.gent

Geveltuintjes

Ik probeerde de afgelopen weken zo veel mogelijk de spreekwoordelijke pauzeknop in te drukken en tijd te maken om te fietsen, te wandelen en te voet om boodschappen te gaan. Elk excuus was goed om even uit die – weliswaar gezellige – bubbel te floepen. Zo leerde ik langer en aandachtiger naar de gevels van de huizen te kijken. En ik zag dat het goed was: de Geveltuinbrigade (only in Gent, I know) heeft knap werk verricht de afgelopen jaren: zo werden honderden huizen en straten op­gefleurd met kleurrijke blauweregen, exotische passiflora, geurige kamperfoelie en nog veel ander klimmend en hangend moois. Die waren er natuurlijk al lang, maar ze ontsnapten aan mijn immer gehaaste oog. Tot nu.

Voerstreek (Aimée Severeijns, art director)

Een van de mooiste streken op aarde én van Vlaanderen is de Voerstreek. Daar ligt een klein stukje van mijn roots op een eilandje Vlaams grondgebied. Als Nederlands-Limburgse ga ik vaak met mijn vader wandelen of fietsen in mijn streek. Hij neemt me mee naar de mooiste plekken in het glooiende Limburgse landschap dat naadloos overgaat in de Voerstreek. Zo vertelt hij me over wijngaarden ten tijde van Napoleon en over mijn roots van moederskant in Remersdaal. Hij laat me dassensporen zien en we proeven onderweg van kruiden en wilde viooltjes. Dat zijn bijzondere momenten.

Wandeling

Met een goeie tred stappen wij makkelijk vijftien kilometer het dal in en weer uit. Vanop de heuvels zie je pittoreske dorpjes met vakwerkhuisjes liggen, stuk voor stuk kunstwerkjes. De loofbomen, kabbelende beekjes, herten en vele vogels maken dit landschap compleet. Of het nu koud of zonnig is, sneeuwt of regent, met de juiste outfit en een open blik is de wandeling altijd weer een genot. Dan ben ik weer gevoed met de schoonheid van de natuur en krijgen we goesting in een lekker glas wijn of bier. Want dat hebben we dan ook wel écht verdiend.

Mijn favoriete wandeling is door het dal waar de Voer stroomt, een zijrivier van de Maas, twee rivieren die met mijn roots te maken hebben. De bron van de Voer ligt bij de forellenkwekerij Commanderij van Sint-Pieters-Voeren. Wandelen in de Voerstreek doe je het best via het bestaande wandelnetwerk (kaart 31). De afstanden aangeduid op de kaart tussen de knooppunten maken het gemakkelijk om zelf te bepalen hoe ver je wilt wandelen. wandelknooppunt.be/routeplanner?kaart=voerstreek

Taalstrijd

Als je rondkijkt, is het haast onbegrijpelijk dat de taalstrijd hier nog niet zo lang geleden in alle hevigheid huishield: ‘het Vietnam van Walen en Vlamingen’ woedde in de jaren 80. Soms zie je nog restanten op de naamborden: elk dorpje heeft verschillende schrijfwijzen. In Sint-Martens-Voeren ligt het graf van pastoor Hendrik Veltmans (1866-1954). Hij was een belangrijke schakel in de ‘strijd’ tegen de verfransing van de Voerstreek. Ook wordt dit dorpje gedomineerd door een 23 meter hoge en 250 meter lange spoorwegbrug. Mijn vader vertelde me dat die door de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog aangelegd werd en Aken met Tongeren verbindt. Tot op vandaag is het een van de drukste goederensporen van België. voerstreek.be

Wijndomeinen

Geen echte bar, maar een uitnodiging om de populaire Voerense wijn te ontdekken: wijn­domeinen Zwaeneberg, Pietershof en Crutzberg. Deze prachtig gelegen domeinen hebben mooie vergezichten en bieden proeverijen of rondleidingen aan. Zonsondergang, een glas wijn … Het moet niet meer zijn. zwaeneberg.com, pietershof.be, crutzberg.be

Boerderij ’t Bakhuis

Boerderij ’t Bakhuis streeft naar duurzame landbouw en dat klinkt als (dieren)muziek in de oren. Hier geniet je van de lekkere plattelandslucht, ambachtelijke producten zoals boter, melk, yoghurt en ijs, en kun je de batterijen weer opladen. Ideaal voor een tussenstop of om de dag af te sluiten – je kunt er zelfs overnachten! Op het menu staan ijsjes, pannenkoeken of hartige suggesties. Maar ik raad koffie met vlaai aan.
Ulvend 3, 3790 Sint-Martens-Voeren hetbakhuis.be

Abdij van Val-Dieu

Zoek je net zoals ik de grens op of steek je nog liever even over, ga dan naar de Abdij van Val-Dieu of naar mijn favoriete brocantemarkt in Battice (elke zondagvoormiddag). Tip: koop onderweg een hervekaasje, een roggebrood en een pot appel-perenstroop. Schrik niet van de geur: hoe harder de kaas stinkt, hoe beter hij is. Heaven, maar wel even doorbijten.

Zoals de grote kunstenaar Shakespeare het ooit zei: ‘Beauty is in the eye of the beholder.’ Kijk, voel, ruik, proef en ervaar de natuur die geen last heeft van (taal)grenzen. Het is een stuk Vlaanderen waar met trots voor
gestreden is. Ik kom al jaren in deze streek en het is altijd weer een ontdekking. abbaye-du-val-dieu.be/nl/

Antwerpen (Nina Dillen, senior writer)

De Grungpleuts, de Meir … de Keyserlei zijn volgens de inmiddels ter ziele gegane De Strangers de grootste troeven van Antwerpen. Sta mij toe te veronderstellen dat ze ‘de lichtjes van de Schelde’ al een tijdje niet meer van dichtbij gezien hebben. Antwerpen is óók het multiculturele Borgerhout met cultuurtempel De Roma. Het is fashionista’s spotten op het Zuid terwijl je petanque speelt bij het Museum voor Schone Kunsten. Een barbecueplek delen in Park Spoor Noord, waar exotische culinaire geuren, van Afrika tot (Zuid-)Amerika zich vermengen. De levendige Zurenborgwijk als vrolijk dorp binnen een wereldstad. Flaneren op de hernieuwde Scheldekaaien die de havenstad hun status van metropool opleverden, en hippe hotspots ontdekken op het Eilandje. Chauvinistisch, wij? Terecht, als je het ons vraagt.

Muziekwandeling ‘De Klik’

Helaas zullen we het deze zomer zonder de concerten in het feeërieke openluchttheater Rivierenhof moeten doen. Muziekliefhebbers kunnen wel hun hartje ophalen met een gratis muzikale stadswandeling. Muziekcentrum Trix stippelde een parcours uit langs Antwerpse
(muziek)cafés en platenwinkels door de hele stad. Achter het raam vind je er professionele foto’s van bekende Belgische muziekgroepen zoals dEUS, Angèle of Equal Idiots. Je kunt de portretten ook kopen in print op A3- of A2-formaat, of als een stapeltje postkaartjes van tien verschillende foto’s. De opbrengst gaat naar de muzikanten en fotografen in kwestie.
De route en meer info vind je via trix-deklik.format.com.

Wild Project

Uitdaging voor komende zomer: sleur de fanatiekste carnivoor uit je vriendenkring, wiens plaat al jaren blijft hangen bij het credo ‘een maaltijd zonder vlees, dat is geen maaltijd’, mee naar dit restaurant. Wij verwedden er een charcuterieschotel met Iberische ham om dat hij of zij na een bezoek aan Wild Project moet toegeven dat vegan geen ‘konijnenvoer’ is. Dit charmante restaurantje in het historische centrum serveert plantaardige voeding met mediterrane touch, in kleine deelgerechtjes die regelmatig afwisselen, afhankelijk van het seizoen. Trouwens: alleen al voor de chocoladetaart of huisgemaakte cocktails loont het de moeite om te reserveren. Grote Pieter Potstraat 21, 2000 Antwerpen. Open van woensdag t/m zondag 17.30 – 22 u. new.wildproject-antwerp.com

Spéciale Belge Taproom

‘Wat als we nu eens een café openden?’, klinkt het elke zaterdagavond wel een keer of zeven, de frequentie recht evenredig met het aantal consumpties. Vier twintigers uit Antwerpen deden het twee jaar geleden écht, en openden Spéciale Belge Taproom. Het ruime biercafé is in industriële stijl ingericht – het oplettende oog herkent het decor uit Over eten op één – en serveert een zeer ruim assortiment aan speciale bieren. Veertien op de tap, vier wisselende taps en een aanbod op fles van tien verschillende brouwerijen. Het café is gelegen in het Groen Kwartier, een site waar jonge ondernemers, cohousers en creatieve Antwerpenaren met allerlei projecten samenhokken. Spéciale Belge Taproom, Regine Beerplein 1, 2018 Antwerpen. specialebelgetaproom.be

Middelheimpark

Natuur met een vleug cultuur vind je in het Middelheimpark, waar je kunt rondkuieren tussen het groen en in één moeite ook wat kunstwerken bekijkt. Het openluchtmuseum in het park bestaat uit verschillende sculpturen die verspreid staan langs een wandelroute. Nog niet uitgewandeld? Ook het naburige Nachtegalenpark bevindt zich op wandelafstand van het Middelheimpark, en wie er een heuse parkentocht van wil maken, kan via het Leeuwerikpark ook nog even het Brilschanspark passeren. Middelheimmuseum. Middelheimlaan 61, 2020 Antwerpen. Gratis toegang.

De Botanische Tuin

Ontsnap aan de drukte op de Grungpleuts, de Meir en Keyserlei door je even te verstoppen tussen de tropische planten in de tweehonderd jaar oude Botanische Tuin. Pal tussen de drukke winkelstraten bevindt zich een oase van rust en groen, waarvan de paden zelfs op koopzondagen nog niet platgetreden zijn. Men zegge het dus beter niet té veel voort. Vlei je neer op een bankje met een boek, ontkurk een fles met een vriend(in) voor een zomers aperitief of voed je innerlijke bioloog door een van de tweeduizend plantennamen vanbuiten te leren. Het ‘harig wilgenroosje’ behoort bijvoorbeeld tot onze persoonlijke favorieten. Leopoldstraat 24, 2000 Antwerpen. Open van 8 tot 20 u. in de zomer. Gratis toegang.

Zuiderkempen (Mick Van Loon, senior writer)

Ze noemen mijn heimat de Stille Kempen voor een reden. Om heel eerlijk te zijn: eigenlijk leven we hier zowat ons hele leven in lockdown. We zijn graag op ons eigen en we zijn graag op ons gemak, en we knoeien graag in onze tuinen en aan ons kot. En één keer per jaar vieren we kermis zoals ze dat nergens anders kunnen – maar dat zal jammer genoeg deze zomer niet gebeuren. Dat gezegd zijnde: de Zuiderkempen lenen zich precies daardoor voor een lockdownlightvakantie. De grootste troef van de Kempen bijvoorbeeld, het fietsknooppuntennetwerk Kempen, met bijna 3.000 kilometer aan fietsplezier, lijkt gemaakt met een staycation in gedachten. Zeker als je weet dat het hier in de zomer altijd een paar graden warmer is dan in de rest van het land. De Limburgers zullen zeggen dat hun fietsknooppuntennetwerk beter en groter is, maar dat is lulkoek. Het onze is sowieso veel mooier. Soit, als je eens wilt zien wat de ideale wereld zou kunnen zijn na een pandemie, kan dat vanop je tweewieler, wanneer je fietst door parels van isolement, waar iedereen iedereen nog kent, maar waar voor de rest niet echt veel te beleven valt. Het zal je coronastress doen smelten als sneeuw voor de zon.

Abdij van Tongerlo

Sinds 1545 is de Abdij van Tongerlo in het bezit van een kostbaar doek: de meest getrouwe en mooiste replica van Het Laatste Avondmaal, dat Leonardo da Vinci schilderde in de eetzaal van het klooster Santa Maria delle Grazie in Milaan. Sinds kort weten we dat de meester himself mee schilderde aan het doek dat in Tongerlo hangt. De norbertijnenabdij van Tongerlo is sowieso de moeite; je kunt er in en rond makkelijk een dag spenderen en uiteraard een Prior (een tripel van 9%) proeven. tongerlo.org

Postel Dobbel (7%)

In de Abdij van Postel (een uithoek van Mol die grenst aan Nederland) hebben ze niks van Da Vinci, maar des te meer qua idyllische setting. Je kunt er fantastische wandelingen maken en heerlijk genieten van een zoetbruine Postel Dobbel (7%), het beste bier van de wereld, wat deze goddeloze aap betreft. Postel is altijd een hit bij bezoekers uit andere delen van de wereld die we hier over de vloer krijgen. abdijpostel.be

Dancing Heidelicht

Ook een hit in Postel, maar dan bij dansers op leeftijd, is Dancing Heidelicht, een grenscafé zoals er wellicht nergens in de wereld nog eentje bestaat, inclusief Decap-orgel en sanseveria’s op de vensterbank. Het Heidelicht lokt nog steeds een pak hoogbejaarde bezoekers die er komen voor hun wekelijkse lichtpuntje. Ze hebben vaak hun partner verloren en gaan op de tonen van het orgel op zoek naar troost. Een uniek tableau uit een niet eens zo ver verleden, en afscheid, troost, liefde en verlangen druipen er van de muren. Wat mij betreft een must-see in deze coronatijden, een reminder van hoe fragiel maar ook hoe mooi het leven, zelfs met het einde in zicht, nog kan zijn. Eerselseweg 10 – 2400 Mol.

Alauda

Een paar kilometer verder ligt Restaurant Alauda. Ik kies het omdat het eten er niet alleen lekker is maar het team het restaurant runt met wat we Kempense flair zullen noemen. Neem het suggestiemenu inclusief de bijpassende wijnen en dan krijg je er de schitterende figuur van sommelier Sven gratis bij. Turnhoutsebaan 28 – 2480 Dessel. Gesloten op zondag en maandag. alauda.be

Ontdekt dankzij de quarantaine

Tot slot deze tip, zij het onder voorbehoud dat u straks niet te veel lawaai maakt als u mijn huis voorbijwandelt: de Heiheuvelwandeling in Balen. Verkozen tot een van de drie mooiste routes van het land en echt wel een uniek traject langs spectaculaire zandvlakten (je waant je in de Sahara), vennen en duingraslanden omzoomd door verleidelijk geurende dennenbomen. In de late zomer kleurt de bloeiende struikheide purper. De route grenst aan het drassige natuurgebied De Most, schuiloord voor het verzet in de Tweede Wereldoorlog. balen.be

Knokke (Xavier Verellen, general manager)

Knokke wordt meestal afgedaan als de zomerbestemming van de Antwerpse én Brusselse bourgeoisie, een plek waar je vooral moet zorgen dat je niet met een Skoda komt binnenrijden. Symbool van die reputatie is het Albertplein, beter bekend als Place m’as-tu vu, waar je het best niet in sleffers en een flodderbroek kunt rondslenteren. Burgemeester Leopold Lippens, die voor alle Knokkenaren een absolute godenstatus geniet – wie kan zeggen dat hij al ongestoord 41 jaar over Vlaanderens rijkste gemeente heerst? – is de echte motor achter deze badstad en blijft nu nog op 78-jarige leeftijd kranig gas geven.

Knokke wordt dan ook snel vereenzelvigd met Knokke-Zoute, het absolute mekka voor de rijke medeburger of hij die het alvast aspireert. De kwaliteit van shoppen is dan ook hoogst uitzonderlijk: met alle grote merken, van Louis Vuitton tot Gucci, is het alsof je op de Champs-Élysées slentert. Alleen is de drempel lager en voel je je minder geïntimideerd door al die pracht en praal omdat het toch iets kleinschaliger is, iets toegankelijker. De naam van de straat waar je al deze topnamen vindt is de Kustlaan, wat minder glamoureus dan Avenue Montaigne of Bond Street, maar daarom niet minder kwalitatief. Voor de puristen: Zoute wordt paradoxaal uitgesproken als ‘zoete’, een Franse verbastering. De enige die dit juist uitspreekt als ‘zoute’ is taalkunstenaar én ex-premier Mark Eyskens, ook een inwoner van de mondaine badplaats, maar dan lijkt het ineens een tikje minder glamoureus, bijna ordinair.

Albertplein

Voor het fameuze Albertplein heeft burgemeester Lippens naar het Louvre gekeken – althans zo lijkt het; van een beetje grootheidsdenken zijn ze in Knokke nog niet doodgegaan – want in 2023 zal hier een glazen paviljoen neergepoot worden, omringd door een grote waterpartij, een nieuw ijkpunt in deze tijdloze gemeente.

Het zwin

De residentiële wijk achter de Kustlaan, gekneld tussen de Golf van Knokke en natuur­domein Het Zwin, staat vol architecturale parels en is absoluut de moeite waarde. Ontdek heel smalle paadjes die je langs prachtig gerestaureerde villa’s leiden, én die aangeven dat geld toch handig is in onze maatschappij, omdat het je toelaat om rust en schoonheid te kopen.

La Sapinière

Knokke is zoveel meer dan de standplaats van de top honderd van rijkste Belgische families. Het is ook een gemeente die met veel respect omgaat met zijn natuurpracht. Natuurreservaat Het Zwin, met het nieuwe bezoekerscentrum, is een welgekomen afwisseling als je uitgewinkeld bent. La Sapinière in De Oosthoek, een klein maar zeer charmant gehucht dicht bij de Nederlandse grens, is een aangename plek waar je rustig geniet van een kwaliteitsbiertje en iets kunt eten na een lange wandeling door dit unieke natuurgebied. Oosthoekplein 7, 8300 Knokke-Heist. Open van woensdag t/m zondag voor lunch en diner. Wekelijks wisselende kaart, groot terras en sfeervolle tuin. lasapiniere.be

The Pharmacy

The Pharmacy, een omgebouwde 19de-eeuwse villa, is de ideale plek om van weliswaar pokkendure maar heerlijke cocktails te genieten, waar de maître d’ je met veel passie uitlegt hoe ze geschud zijn en je overtuigt om toch nog een voorlaatste te kiezen, om het af te leren. Elizabetlaan 178, 8300 Knokke-Heist. Open van donderdag t/m zondag van 18 tot 01 u. thepharmacy.bar

Duinbergen

Terwijl je op de zeedijk in Knokke-Zoute over de koppen loopt, is Duinbergen een haven van rust. De dijk ligt magnifiek tussen twee grote inhammen – het Rubensplein aan de ene kant en de Royal Belgian Sailing Club aan de andere kant. Hier geen dure strandbars of exclusieve winkels, maar wel die onbetaalbare producten die ‘rust’ en ‘schoonheid’ heten, gratis en voor niets bovendien. Het brede, mooi onderhouden strand staat vol met wit­geschilderde cabines, die een wat vooroorlogse uitstraling geven, alsof ze rechtstreeks uit een pointillistisch schilderij van Seurat komen. Ook hier zijn er geen vastgoedkoopjes te doen, maar het is net iets minder protserig, net iets klassevoller, met een familiaal karakter.

Tot spijt van wie het benijdt, Knokke is zo veel meer dan zijn reputatie. Allen daarheen deze zomer! Maar dan wel netjes verspreid, als we onze kustburgemeesters mogen geloven.

Zuidrand (Famke Robberechts, hoofdredacteur)

Zuurstof en lekker eten, dat waren de twee redenen waarom ik een decennium geleden naar de Zuidrand van Antwerpen emigreerde. Ik groeide op in het groene hart van Vlaams-Brabant en in Boechout vond ik de bossen en natuur die ik sinds mijn jeugd zo onmisbaar was gaan vinden, gecombineerd met hoge punten voor ‘sfeer en gezelligheid’, die ik als volwassene dan weer broodnodig heb.

Fortengordel

De ideale culturele daguitstap is de fortengordel die de forten in Wommelgem, Borsbeek, Mortsel, Edegem en Wilrijk verbindt. Elk fort heeft zijn eigen karakter en onthult een deel van de boeiende geschiedenis van de Zuidrand. Extra tip: combineer de fortengordel met een bezoekje aan een van de vele kastelen en bijbehorende parken die de streek rijk is. Mijn favorieten zijn de domeinen Solhof en Cleydael in Aartselaar. Alle info op toerismezuidrand.be

Zuidrand wandelapp

De Zuidrand telt zo’n 3.000 hectare open ruimte, dus meer dan plaats genoeg voor een fikse wandeling of fietstocht. Op een fiets waag ik me bij voorkeur niet, maar wandelen doe ik heel erg graag. Tot groot afgrijzen van mijn kinderen, want die moeten vaak mee. Dankzij de ‘Zuidrand Wandelapp’ zijn onze familiale wandelingen een stuk gezelliger geworden. Langs verschillende wandelroutes moeten de kinderen vragen beantwoorden en een mysterie oplossen. Ze gaan daar zo in op dat ze amper beseffen dat ze ferm gestapt hebben. ‘Het mysterie van de spoorwegontvoering’ door de bossen en open landschappen van Kontich vonden we tot nu toe de mooiste én leukste.

Het wandelgebied Zuidrand biedt trouwens niet minder dan 195 kilometer aan beweg­wijzerde paden langs beken, kasteel­domeinen, forten, bossen, akkers en weides. De ‘Zuidrand Wandelapp’ is gratis beschikbaar voor iOS en Android. Zolang de coronamaatregelen gelden, is de volledige wandelkaart van de Zuidrand trouwens gratis downloadbaar op provincieantwerpen.be.

La Rosa

Maar één restaurant kiezen in deze culinaire topstreek voelt een beetje als Sophie’s Choice, maar allee, omdat het moet: La Rosa in Edegem is al jarenlang de gastronomische onthaastplek van mijn man en mij. Gerechten die ontroeren, wijnen die inspireren, en dat in een erg stijlvol kader met een topbediening van true gentlemen Dieter en Kris. La Rosa, Mechelsesteenweg 389, 2650 Edegem, larosa.be.

Café Kalifornia

In Boechout wonen en niet voor de Kalifornia kiezen, daar staat volgens mij de doodstraf op. Dus bij dezen, maar ook omdat ‘de Kalli’ echt een heel tof café is, waar verschillende generaties elkaar nog vinden en waar ik in de zomer graag een streekgin of twee nuttig op het terras. Café Kalifornia, Sint Bavoplein 17, 2530 Boechout. Zolang de horeca onder lockdown staat, kun je bij Kalifornia op vrijdag een takeaway-apéropakket (bier of cocktail) bestellen.

Het Uilenbos

Het Uilenbos in Hove stond al langer op mijn ‘als ik ooit eens tijd heb’-lijstje en dankzij de lockdown ben ik er ondertussen er al een paar keer geweest. Het is echt een machtig bos waar je zeldzame vogel- en plantensoorten kunt ontdekken. Tijdens mijn laatste wandeling spotte ik zelfs enkele reeën: cooler wordt het niet. Het is trouwens ook omwille van de reeën dat honden er niet toegelaten zijn. Het Uilenbos, Lintsesteenweg, 2540 Hove.

Hasselt (Bart Klaps, marketingmanager)

Bijna dertig jaar woon ik in de Limburgse hoofdstad en vandaag voel ik me alsof ik er geboren en getogen ben. Steeds opnieuw blijft mijn stad me verrassen met haar aanbod van smaak, kunst, groen en creativiteit. Nog meer is het haar persoonlijkheid die me zo aantrekt: Hasselt is levendig, opgewekt én sympathiek met een rebels kantje. Een stad met een warm karakter om zo verliefd op te worden. En dan spreek ik nog niet over de internationale mengelmoes van generaties, van gastronomie, van romantiek en innovatie, van ontdekken en bovenal genieten. Hasselt heeft het!

Street Art City Hasselt

Ik ben helemaal weg van ‘Street Art City Hasselt’, dat deel uitmaakt van het brede internationale online netwerk van streetartsteden. De verschillende routes laten je tegelijkertijd de meer afgelegen en andere bijzondere plekjes ontdekken in en rondom het centrum. Dit is echt een must-do: je kunt de app ‘Street Art Cities’ gratis downloaden in de App Store en via Google Play.
visithasselt.be/nl/app-street-art-cities

Trattoria Pulcinella

Geef me Italiaans eten en ik ben verkocht. Uit het brede aanbod zoek ik naar een ‘italiaan’ zoals hij moet zijn: klein, gezellig, betaalbaar en o zo lekker. Trattoria Pulcinella op de Fruitmarkt heeft daarin steeds bevestigd. Als je een plaats op het terras kunt veroveren, dan is je avond compleet.
Fruitmarkt 14, Hasselt.

’t Genoegen

Met de familie van m’n vrouw hebben we een vaste, wekelijkse apéro-afspraak in Gastrobar ’t Genoegen. Op de recent heraangelegde Zuivelmarkt waan je je op een frivool, open en levendig zuiders pleintje. Ideaal om op een door­deweekse zaterdag midden in een gezellige drukte in vakantiestemming te genieten van de Hoofdstad van de Smaak. Zuivelmarkt 8, Hasselt gastrobartgenoegen.be

Limburgs erfgoed

Niet dat ik de meest intensieve vrijetijdsfietser ben, maar de laatste zondagse fietstocht van bijna 60 kilometer richting het heuvelachtige Haspengouw heeft me de pracht getoond van hoe mooi je-wereld-dichtbij is. Het Limburgse erfgoed (de Abdijsite Herkenrode is een aanrader) en de groene natuur geven je een gelukzalig gevoel, of je nu in de Hasseltse omgeving peddelt of een van de andere honderden prettig georganiseerde Limburgse fiets- en wandelroutes volgt.

Recent ontdekt

Hasselt in volle expansie. Tijdens mijn wandelingen heb ik vast­gesteld dat er altijd iets beweegt, ook tijdens de lockdown. Niet alleen het stadspark dat wordt uitgebreid, ook de (letterlijk) laatst gelegde steen van de nieuwe Quartier Bleu (kanaalzone) of de Grote Markt die een metamorfose ondergaat, zijn daar opvallende bewijzen van. En dan zie je nieuwe steegjes ontstaan die de nieuwe attracties op een gezellige manier verbinden en het stadscentrum organisch doen groeien. Slachthuiskaai, Hasselt, quartierbleu.be