‘Wie wil meepraten over economische ontwikkeling moet eerst een paar zaken over armoede weten’, aldus Lant Pritchett, econoom bij de Wereldbank en professor aan Harvard.

Deseret News vat vier opmerkelijke zaken omtrent armoede samen:

• De rijken in arme landen zijn arm. Het percentage superrijken in ontwikkelingslanden is statistisch insignificant. De waarheid is dat de meeste ‘rijken’ in arme landen armer zijn dan de armen in rijke landen. Zo geven de armste 10% Amerikanen ongeveer 17% van hun inkomen uit aan voedsel, terwijl de top 10% in India er bijna 40% aan uitgeeft.

• Je geboorteplaats, niet je vaardigheden en capaciteiten bepaalt of je arm bent of niet. De gemiddelde ongeschoolde arbeider verdient 80 dollarcent per uur in Haïti en 8,5 dollar per uur in de V.S. De oorzaak van deze discrepantie is het gebrek aan kansen op productief werk in Haïti. Dat is dan weer het gevolg van de afwezigheid van een productieve economie, een falende overheid, een inefficiënte bureaucratie en een slecht functionerende rechtstaat.

• Onderwijs en technologie zijn geen oplossingen. Volgens Pritchett is het probleem van arme landen dat ze er niet in slagen om goed gebruik te maken van de vaardigheden van hun burgers. Beter onderwijs lost dit niet op wanneer het land zelf corrupt en dysfunctioneel is – dat leidt eerder tot meer gesofisticeerde corruptie door een opgeleide bureaucratische klasse.

• De beste manier om de armen te helpen is hen te laten werken in rijke landen. Het immigratiebeleid van rijke landen, vaak gefocust op het verhinderen van de import van ongeschoolde arbeid, maakt het voor armen nog moeilijker om aan hun situatie te ontsnappen. Tijdelijke werkvisa voor goedkope arbeidskrachten (de grote troef van arme landen) zijn volgens Pritchett de beste manier om armoede te bestrijden.