Opvallend, hoe Open VLD-kopstuk Maggie De Block pleit voor rust: zowel federaal, bij de onderhandelingen, als voor haar eigen partij.
Wat gebeurt er precies? Het jaar loopt op z’n einde en voor Open VLD laat Maggie De Block haar licht schijnen op 2019 en blikt ze vooruit naar 2020 op Newsweek. Opvallend daarbij is hoe zij, als één van de weinigen bij de Vlaamse liberalen, niet in één kamp verzeild geraakte de afgelopen maanden: ze was niet paars-groen, maar ook niet paars-geel, zoals een pak van de anderen bij Open VLD.
De details: Over die verscheurende episode heeft ze het volgende gezegd:
- Ze is sussend over de interne strijd: ‘Er is daar allerlei zotte praat verteld, die eigenlijk veel met emotie te maken had. Dat moet er zijn in politiek, want anders ben je niet genoeg geëngageerd. Maar ik zou mij toch alles niet laten wijsmaken, in feite.’
- Over de verschillende kampen bij Open VLD: ‘Bij mij hebben ze geschreven dat ik neutraal was. Maar ik was de enige. Dat is misschien de reden waarom ik hier zit.’
Het voorzitterschap: De Block is bijzonder duidelijk over de kandidatuur van Bart Tommelein:
- Ze was op de hoogte van z’n kandidatuur: ‘Ik wist dat het eraan zat te komen. Hij heeft met mij daar ook over gepraat. Hij zei: ‘Ik heb dat altijd willen zijn.’ Voor mij is hij een goeie kandidaat.’
- Ze ziet in hem de man die vrede moet brengen: ‘Bart zegt: ‘Ik wil terug de rust brengen’. En ik denk dat dat een goeie zaak is. Want uiteindelijk, als er dan eigenlijk vergaderingen zijn, dan willen wij allemaal een om ter liberaalste nota hebben en de beste onderhandelingspositie. Dan zijn we allemaal liberalen.’
- Ze is de kampen in de partij beu: ‘Maar Bart heeft dat ook gezegd: ‘Je wordt in een bepaald kamp gezet, gelabeld, terwijl je dat eigenlijk niet wilt’.’
- En hoewel Egbert Lachaert nog steeds wordt verwacht als tegenkandidaat, spreekt De Block zich al duidelijk uit: ‘Ik weet niet of we ook aan zeven kandidaat-voorzitters gaan geraken, maar voor mij is hij (Tommelein, red.) iemand met maturiteit. We zijn van dezelfde leeftijd, dat schept een band. Ik ken hem ook al van in het begin en ik vind dat hij daar toch wel de carrure voor heeft.’
- Op het eind van het gesprek herhaalt ze nog eens haar pleidooi voor verzoening, exact waarmee ook Tommelein campagne voert intern: ‘Ik wens mijn partij een goeie, verzoenende voorzitter toe.’
Tussen de regels: Over de federale onderhandelingen is De Block wel duidelijk:
- Ze heeft het over het ongenoegen: ‘De mensen zijn echt kwaad. Die begrijpen dat niet. Als ze ons zien, dan zeggen ze: ‘Wat gebeurt daar in Brussel?’ Nu hebben wij verkiezingen gehad, nu hebben wij zo veel tijd gehad, bijna meer dan een half jaar voor de verkiezingen een regering in lopende zaken. En na verkiezingen, terug zes maanden. We zijn al meer dan een jaar kwijt in feite.’
- Ze wil straks een regering die niet met haken en ogen aaneen hangt: ‘Echt het belangrijkste is dat er een regering moet komen die goed samengesteld is. Een ploeg die vertrouwen in elkaar heeft. Die niet al kibbelend in de Wetstraat 16 binnen en buiten gaat.’
- Inhoudelijk is ze ook duidelijk: ‘Wij moeten echt ernstig werk leveren om ons land terug op de rails te zetten. Om onze sociaal-economische toestand nog verder te verbeteren. Om onze tewerkstellingsgraad naar omhoog te krijgen. Zodanig dat we eigenlijk die kosten van de vergrijzing kunnen betalen. Want de hogere uitgaven zitten vooral in de pensioenen en ook in de gezondheidszorg. Dat zijn grote volumes. En die moeten we kunnen blijven betalen.’
- En ook een sneertje naar de twee grootsten: ‘Alleen, de grootste partijen die eigenlijk toch heel belangrijk zijn om een mogelijke as te bouwen, dat zijn de PS en de N-VA. Die zouden toch eigenlijk vertrouwen in hun mensen, in hun onderhandelaars, moeten hebben en daar een beetje op de achtergrond blijven. In plaats van elkaar dag en nacht te zitten jennen met van alles en nog wat. Ik weet niet waar we daarmee gaan geraken.’
In de wandelgangen: Over het premierschap heeft ze een paar interessante zaken te zeggen:
- Zo wenst De Block: ‘Een premier of een dame die er de moed voor heeft sterk te leiden.’
- ‘Man of vrouw, het maakt mij niet uit. Het moet iemand zijn die er echt weer een ploeg van wil maken en deze uitdaging aangaat.’
- Over de afscheidnemende voorzitter, Gwendolyn Rutten, en het premierschap zegt ze het volgende: ‘Ze is daarvoor genoemd. Ik weet niet of ze daar zo gelukkig mag mee zijn. Want als je op voorhand genoemd wordt, dan is de kans zeer klein dat je dat ooit gaat worden.’
Om rekening mee te houden? Met De Block achter zich heeft Tommelein duidelijke steun in Vlaams-Brabant. Als straks nog een reeks kopstukken zich achter de Oostendenaar scharen, zal die zonder veel tegenstand naar een overwinning fietsen. Tenzij Egbert Lachaert zich alsnog lanceert.
