Het wereldwijde containervervoer staat onder grote druk. Een grote vraag naar goederen en een verstoring van de voorraadketen hebben de vrachttarieven tot hoge niveaus opgedreven. Dat zegt het magazine The Economist. Er wordt aan toegevoegd dat er pas een oplossing zal kunnen worden aangeboden wanneer de restricties van de coronapandemie tot het verleden behoren.

‘Containers behoren tot de belangrijkste bouwstenen van de wereldhandel’, benadrukt The Economist. ‘Maar op dit moment is het voor verladers nagenoeg onmogelijk om voldoende eenheden te vinden om hun trafieken op gang te houden. De toegenomen vraag naar goederen en een tekort aan lege containers in de Aziatische havens hebben de kosten van het containervervoer de hoogte ingejaagd.’

Tekorten

‘Om een container van veertig voet van Azië naar Europa te verschepen, moet momenteel met een tarief van meer dan 7.900 dollar rekening worden gehouden. In november vorig jaar was er nog sprake van een prijs van 2.200 dollar. Ook de tarieven voor het verzenden van goederen van Noord-Amerika naar Azië hebben een verdubbeling gekend. De Freightos Baltic Index, een maatstaf voor de vrachttarieven op twaalf belangrijke maritieme routes, is per container van 2.200 dollar naar 4.000 dollar gestegen.’

‘Een jaar geleden moest de containerscheepvaart alle mogelijke middelen aanwenden om het hoofd boven water te houden’, zegt The Economist. ‘Na de uitbraak van de coronapandemie beslisten regeringen over de hele wereld lockdowns in te voeren om de verspreiding van het coronavirus in te dijken. Dit had echter tot gevolg dat de wereldhandel instortte. Rederijen werden hierdoor verplicht om hun schepen aan de ketting te leggen en afvaarten te annuleren.’

‘Toen echter in de tweede helft van het voorbije jaar de vraag opnieuw op gang kwam en de fabrieken weer op volle kracht begonnen te draaien, bleken echter duizenden containers in Europese en Amerikaanse havens gestrand te zijn. Daardoor hadden de Aziatische havens, waar de containers het meest nodig waren, onvoldoende mogelijkheden om voldoende schepen te laden.’

‘Er kon bij de westerse consumenten, die in grote aantallen hun vakantieplannen moesten opbergen, een grote vraag naar smartphones, laptops en andere goederen worden geregistreerd. De Aziatische exporteurs van die producten moesten dus op zoek naar containers, die niet beschikaar waren. Dat leidde tot een piek in de containertarieven.’

Congesties

‘Terwijl Azië worstelt met een tekort aan containers, blijken andere havens anderzijds met een overaanvoer geconfronteerd te worden’, zegt The Economist. ‘Lege containers stapelen zich op, waardoor de havens vaak met belangrijke congesties moeten afrekenen. Dat leidt tot flessenhalzen, vertragingen en stijgende kosten. Vele vervoerders lopen achter op hun vaarschema’s.’ 

Volgens het maritiem adviesbureau Sea Intelligence bleek in november vorig jaar amper 50,1 procent van de containerschepen zonder vertraging op zijn bestemming aan te komen. Dat is het laagste cijfer sinds het bureau tien jaar geleden met zijn analyses van start is gegaan.

Daarbij wordt ook gewezen op de verminderde luchtvrachtcapaciteit. ‘Dit heeft de druk op de markt nog opgedreven’, voert The Economist aan. ‘Er zijn minder passagiersvluchten. Daardoor kan ook minder cargo in de laadruimte van die vliegtuigen worden meegevoerd. Vracht die vroeger met vliegtuigen kon worden meegegeven, moet nu vaak vechten om een plek aan boord van een containerschip te krijgen.’

‘Door de massale toediening van de coronavaccins en de afbouw van allerlei beperkingen, zullen de consumenten hun budgetten uiteindelijk weer vaker gebruiken voor restaurants, hotels en andere diensten’, besluit het magazine. ‘Daardoor kan de druk op het vrachtvervoer worden verlicht. Tot dat ogenblik zal het containertransport echter met problemen blijven worstelen.’

(tb)