Het nieuws: China neemt een riskante gok door te investeren in lithiummijnen, want er is veel weerstand tegen dergelijke projecten.

• Chinese bedrijven zijn leiders op het gebied van lithiumraffinage, maar er is een gebrek aan grondstoffen. Dat is een van de grootste economische uitdagingen voor de komende jaren, aangezien lithium essentieel is voor de batterijen in elektrische auto’s
• Om zijn doelen te bereiken pompt China miljarden in projecten in landen met een geschiedenis van volksopstanden en protectionisme, meldt de Wall Street Journal.
  • Chinese bedrijven hebben in twee jaar tijd 20 lithiummijnen in Latijns-Amerika en Afrika opgekocht voor 4,5 miljard dollar, volgens rapporten van Rystad en Benchmark.
  • Zij hebben ook geïnvesteerd in landen die blootgesteld zijn aan terrorisme, zoals Mali en Nigeria, en in landen die meer controle willen krijgen over hun minerale rijkdommen, zoals Zimbabwe, Mexico en Chili.
• Daardoor komt er veel protest op dergelijke projecten, met demonstraties, administratieve blokkades en zelfs annuleringen als gevolg. Dat alles kan de investeerders opzadelen met aanzienlijke verliezen.
  • Het gaat hier wel om een relatie in twee richtingen, waarbij de ontwikkelingslanden graag een bondgenootschap aangaan met Chinese bedrijven die in de gehele waardeketen van lithium aanwezig zijn en een stabiele partner voor hen zijn.

Waarom? China investeert zo zwaar in het “witte goud” omdat het land vreest er geen toegang meer toe te hebben als gevolg van de toenemende spanningen met de Verenigde Staten en het Westen.

• Canada en Australië, die een groot deel van de wereldwijde lithiumvoorraad in handen hebben, hebben onlangs de deur gesloten voor nieuw Chinees kapitaal. Ze willen zo hun nationale belangen beschermen.
• De Canadese regering heeft afgelopen zomer drie Chinese ondernemingen verplicht afstand te nemen van drie kleine Canadese lithium-exploratiebedrijven. De minister van Industrie zei dat Canada de strategische veerkracht van de Noord-Amerikaanse toeleveringsketen voor essentiële mineralen moest versterken met “gelijkgestemde partners in eigen land, in Noord-Amerika en over de hele wereld.” Daar hoort China duidelijk niet bij.
• De Verenigde Staten hebben dan weer de Inflation Reduction Act (IRA) aangenomen, die honderden miljoenen dollars injecteert in de groene transitie. De meeste stimuleringsmaatregelen, zoals een bonus van 7.500 dollar voor elektrische voertuigen, zijn voorbehouden aan bedrijven die in Noord-Amerika produceren of hun producten aanschaffen in landen die gebonden zijn door vrijhandelsovereenkomsten met de Verenigde Staten. Ook hier valt China uit de boot.

Is het het risico waard?

De inzet: Als China’s slaagt in zijn plannen, kan het land tegen 2025 toegang krijgen tot een derde van de wereldwijde lithiummijnvoorraad.

• Het is een strategie die ook in de nabije toekomst vruchten zal afwerpen: tegen het einde van het decennium zou de vraag naar lithium het aanbod met ongeveer 300.000 ton kunnen overtreffen, volgens Benchmark Mineral Intelligence. Dat betekent dat de prijs van dat metaal nog hoger kan oplopen.
• China bezit momenteel slechts 8 procent van de lithiumreserves wereldwijd. De Chinese bedrijven zijn dus bereid alles in het werk te stellen om hun doelstellingen te bereiken en niet achter te blijven op de andere grootmachten van de wereld, want dat kan de auto- en technologie-industrie in gevaar brengen.
• Maar de chaotische stormloop op lithium is niet naar de zin van Peking, dat vindt dat de betrokken bedrijven twee keer moeten nadenken voordat ze zich op gevaarlijke markten storten.
  • “Je moet voorkomen dat je alleen op pad gaat en denkt dat je onoverwinnelijk bent, om vervolgens te worden verrast”, zei Xi Jinping tegen de voorzitter van CATL Robin Zeng, die een op de drie elektrische batterijen ter wereld levert.

(ns)