China’s economie sputtert. Hierdoor zakt de Chinese vraag naar importgoederen, wat stijgende inflatiecijfers in het buitenland afkoelt.

De vastgoedmarkt van China krijgt klappen. Vorige zomer begon de overheid met het inperken van hypothecaire leningen en de hefboomwerking van ontwikkelaars. Hierdoor werd er tussen april en juni van dit jaar zeker 50 miljoen vierkante meter aan leefruimte minder verkocht vergeleken met diezelfde periode in 2021. Het tempo van de bouw van nieuwe woonsten in China staat momenteel op het laagste niveau sinds 2009. 

De bouwwoede van China is altijd een van de krachtigste motoren geweest achter de enorme economische groei van het land van de afgelopen decennia. Naast de groeiende vastgoedcrisis, nekt China zijn eigen productie voortdurend door de onverbiddelijke naleving van Xi’s “Zero Covid”-maatregelen, die om de haverklap een fabriek kunnen stilleggen wanneer er een infectie opduikt in de regio.

Peking denkt nu luidop aan stimulusmaatregelen om zijn krimpende economie een boost te geven en voerde de afgelopen dagen zelfs een onverwachte renteverlaging door om worstelende bedrijven meer ademruimte te geven.

Ondertussen maakt het verlangen van China om zijn bedrijven opnieuw meer te gaan beteugelen, de voortdurende discussie met Amerikaanse regelgevers over meer inzage in de zaken van in de VS beursgenoteerde Chinese bedrijven en de uitholling van politieke vrijheden in financieel centrum Hongkong het alsmaar minder aantrekkelijk om te investeren in het land. Steeds meer bedrijven en investeerders keerden China de afgelopen maanden de rug toe.

Maar de problemen van China houden een voordeel in voor landen die momenteel last hebben van stijgende inflatiecijfers, merkt auteur Matthew C. Klein op in een opiniestuk dat The Financial Times publiceerde.

Voor het eerst is China’s handelsoverschot een zegen voor andere landen

China zou door een krimpende economie minder vraag naar metalen, energie, voedsel en kapitaalgoed genereren. Dat zou de inflatiedruk elders in de wereld doen afnemen. “Voor het eerst in decennia is het enorme handelsoverschot van het land een zegen voor werknemers elders”, meent Klein.

Het resultaat van de slinkende Chinese vraag is namelijk een grote voorraad aan meer essentiële goederen voor de rest van de wereld. Zo zou er meer ijzer, koper en metallurgisch steenkool beschikbaar zijn voor andere economieën. Dat zijn fundamentele materialen voor de bouw en vervaardiging van elektronica en bedrading. “Vóór de recente inzinking verbruikte China ongeveer twee derde van ’s werelds ijzererts en metallurgisch steenkool en ongeveer 40 procent van het koper. Een lagere vraag betekent ook lagere prijzen”, stipt Klein aan.

Hoewel die metalen vorig jaar aan piekprijzen noteerden, staat de handel voor futurescontracten op ijzererts momenteel op een laag pitje. Dergelijke derivaten voor metallurgisch steenkool verhandelen momenteel zo’n 33 procent lager dan in juli 2021. Ook de koperprijzen zijn de afgelopen maanden stevig afgekoeld ondanks forse investeringen in groene energie, waar het metaal gebruikt wordt.

Krachtig tegenwicht tegen energiecrisis die Rusland uitlokt

Het binnenlandse economievraagstuk lijkt moeilijk op te lossen voor Peking. Vastgoed is zowat de enige activaklasse waarin Chinese spaarders kunnen investeren buiten de eigen spaarrekening. Er wordt in China door kleine beleggers traditioneel meer geld in bankdeposito’s en vastgoed gepompt dan in aandelen en obligaties. Chinese spaarders lenen normaal gezien graag van banken om een (meestal onafgewerkt) huis te kopen als belegging. Nu vastgoedontwikkelaars die projecten niet meer rond krijgen, weigeren Chinezen hun hypotheek te betalen. Lokale banken slaan hierdoor recent soms terug door bankrekeningen te bevriezen, wat het vertrouwen van Chinezen in het bankensysteem ondermijnt. De overheid moet geregeld ingrijpen om te bemiddelen.

Het vastgoedprobleem wordt bovendien enkel maar verergerd door de strenge COVID-maatregelen, merkt Klein nog op. “De Chinese consumentenbestedingen waren in de eerste helft van 2022 nauwelijks hoger dan in de eerste helft van 2021 na een inflatiecorrectie, en liggen nu meer dan 10 procent onder de trend van voor de pandemie”, weet de auteur. De vraag naar olie en stroom neemt gestaag af in China. Klein ziet dat als “een krachtig tegenwicht” tegen de druk op de globale energievoorziening die Rusland uitlokt in reactie op zijn invasie van buurland Oekraïne.

“In het verleden was het enorme onevenwicht tussen China’s gezonde export en zwakke import een rem op de wereldeconomie, omdat werknemers elders werden beroofd van de inkomens die zij zouden hebben verdiend met de verkoop van goederen en diensten aan Chinese klanten. Maar nu inflatie en grondstoftekorten grotere zorgen baren dan onderbezetting, zijn de problemen van China misschien net wat de rest van de wereld nodig heeft”, besluit Klein.

(as)