De Chinese oliemaatschappij China National Petroleum Corporation (CNPC) neemt in Iran de plaats van het Franse Total in.
Total werkte in de Islamitische Republiek aan de ontginning van de gasvelden in de South Pars, maar nadat de Amerikaanse president Trump zijn land terugtrok uit het Iran-akkoord zat er voor de Fransen weinig anders op dan zich terug te trekken. Deden ze dat niet dan riskeerden ze Amerikaanse sancties.
De South Pars-gasvelden zijn de grootste ter wereld
De South Pars-gasvelden zijn de grootste ter wereld en bevinden zich in de Perzische Golf. In Qatar worden ze de North Field genoemd. Het gebied herbergt volgens berekeningen van het Internationale Energie Agentschap ruim 51.000 miljard kubieke meter gas en daarenboven ook nog eens 50 miljard vaten gascondensaat.
Ook het semi-officiële Iraanse persagentschap Tasnim bevestigt het bericht van de overname door de Chinezen van de Franse activiteiten in fase 11 van de geswinningsactiviteiten. Het agenstchap benadrukt dat de startdatum van de werken nog deel uitmaakt van lopende onderhandelingen.
De gasvelden zijn voor 50,1% eigendom van Total, terwijl CNPC 30% heeft en de nationale Iraanse oliemaatschappij Petropars 19, 9% aanhoudt. China breidt zo haar invloed in het Midden-Oosten uit en dankt daarvoor indirect… de Verenigde Staten.
China heeft duidelijk lak aan de door de VS aangekondigde sancties
China heeft dus duidelijk lak aan de door de VS aangekondigde sancties en blijft gewoon handel drijven met Teheran. Eerder deze maand raakte ook bekend dat ondanks de hernieuwde sancties acht landen van de Amerikaans overheid een toestemming hadden gekregen om verder petroleum uit het Aziatische land te blijven importeren.
De Verenigde Staten willen door de herintroductie van sancties de economische druk op Iran opvoeren, maar willen vermijden dat de olieprijzen op de internationale markten opnieuw een sterke stijging zouden kennen.
Daarom beslisten de Verenigde Staten aan een aantal grote verbruikers, waaronder China, de toestemming te geven verder Iraanse olie te blijven importeren. Deze landen hebben de Iraanse olie nodig om hun nationale economie optimaal te blijven voeden.