Key takeaways
- Het oogsten van mist kan bijdragen aan de stedelijke watervoorziening in droge gebieden zoals de Atacama-woestijn.
- Uit een veldstudie die een jaar duurde, bleek dat er elke dag tussen 0,2 en 5 liter mistwater per vierkante meter geoogst kon worden, met een potentieel tot 10 liter tijdens het hoogseizoen.
- Het oogsten van mist kan drinkwater, irrigatie, lokale voedselproductie en bodemvrije landbouw in stedelijke gebieden ondersteunen, waarbij wordt voldaan aan de wekelijkse vraag voor sloppenwijken en de jaarlijkse behoefte aan stadsparken.
De Atacama-woestijn in Chili ontvangt jaarlijks minder dan 1 mm regen en is daarmee een van de droogste plekken op aarde. Waterbronnen zijn beperkt tot oude ondergrondse watervoerende lagen, die duizenden jaren geleden voor het laatst zijn bijgevuld. Deze schaarste vormt een grote uitdaging voor de bewoners van informele nederzettingen, die voornamelijk afhankelijk zijn van water dat per vrachtwagen wordt aangevoerd.
Onderzoekers hebben het oogsten van mist onderzocht als een mogelijke oplossing om dit probleem aan te pakken. Bij deze methode wordt vocht uit de mist opgevangen met behulp van gaasnetten die tussen palen hangen. Druppels verzamelen zich op het gaas en stromen via goten naar opslagtanks. Het systeem werkt passief en vereist geen externe energie-input.
Mogelijkheid om tot 5 liter mistwater per vierkante meter te oogsten
Een veldstudie van een jaar in Alto Hospicio, een snel groeiende gemeente in de Atacama-woestijn, liet veelbelovende resultaten zien. Het onderzoek wees uit dat er tussen de 0,2 en 5 liter mistwater per vierkante meter per dag geoogst kon worden in gebieden rondom de stad, met een potentieel tot 10 liter tijdens het hoogseizoen. Deze bevinding suggereert dat het oogsten van mist zou kunnen bijdragen aan de stedelijke watervoorziening in droge gebieden waar de klimaatverandering de bestaande tekorten verergert.
De onderzoekers stellen voor om het verzamelde water voor verschillende doeleinden te gebruiken, waaronder drinken, irrigatie van groenvoorzieningen en lokale voedselproductie. Ze schatten dat ongeveer 17.000 vierkante meter gaas genoeg water zou kunnen genereren om aan de wekelijkse vraag van stedelijke sloppenwijken te voldoen, terwijl 110 vierkante meter aan de jaarlijkse irrigatiebehoefte van stadsparken zou kunnen voldoen. Mistwater zou ook grondvrije landbouw kunnen ondersteunen, wat 15 tot 20 kilo bladgroen per maand zou opleveren.
Beperkingen van de techniek
Hoewel het oogsten van mist veelbelovend is, is het belangrijk om rekening te houden met de beperkingen. De technologie is afhankelijk van specifieke klimatologische en topografische omstandigheden, zoals dichte mist, geschikte windpatronen en hooggelegen landvormen. Bovendien is mist vaak seizoensgebonden, waardoor in perioden van schaarste aanvullende waterbronnen nodig zijn.
Toekomstig onderzoek zal zich richten op het evalueren van de haalbaarheid van mistoogst in grotere nederzettingen en het aanmoedigen van beleidsmakers om deze hernieuwbare bron te integreren in nationale waterstrategieën. Dit zou de stedelijke veerkracht tegen klimaatverandering en verstedelijking kunnen vergroten, terwijl de toegang tot schoon water voor kwetsbare bevolkingsgroepen verbeterd wordt.
Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!
