De BBB, die in Vlaanderen het Nederlandse fenomeen wilde overdoen, brokkelt uiteen: een vleugel loopt over naar Voor U van Els Ampe (ex-Open Vld), en in de provincie Antwerpen gaat Tine Hermans dan wél door met haar BBB. “Ik sluit niet uit dat ze nog allemaal overkomen”, zegt Ampe. Het is vooral cd&v dat klappen dreigt te krijgen, bij boerenprotest dat deze week fel oplaait. In Franstalig België is dat vanuit Frankrijk geïnspireerd, maar blijft het civiel: zelfs Paul Magnette (PS) ontvangt netjes de boeren. In Vlaanderen is het veel grimmiger, en lijkt cd&v volledig haar krediet verspeeld, ook al houdt de Boerenbond voorlopig in. Het zijn de kleineren, het ABS en vooral het ‘Farmers Defence Force’, die acties plannen. Die laatsten staken in Turnhout een galg met stropoppen en daarop namen van N-VA, Open Vld én cd&v in brand. In de studio’s van de VRT kreeg cd&v-minister van Landbouw Jo Brouns de volle laag, nu hij het stikstofdecreet verdedigt: “Tinne Rombouts (cd&v) was de enige die nog voor ons was, de rest heeft ons laten zitten”. Vlaams Belang doet er alles aan om het ongenoegen op het platteland te capteren: zij waren aanwezig bij het protest in Turnhout.

In het nieuws: Boeren blokkeren nu al alle verkeer op de Brusselse ring, en op het knooppunt tussen de E42 en E411. Heel deze week volgen nog acties.

De details: In heel Europa is boerenprotest bezig, dat lijkt een onvermijdelijk deel van de kiescampagne te worden. In Vlaanderen is het afwachten of er een protestbeweging de plattelands-stemmen kaapt, of toch Vlaams Belang, dat er hevig op inzet.

• “Hier houdt het op, we gaan met harde acties starten. We gaan beginnen, één of twee weken, tot ze luisteren.” Bart Dickens, een melkveeboer uit Ravels en voorzitter van het ‘Farmers Defence Force’ was weinig subtiel gisteren, in wat hij en zijn beweging van plan zijn deze week: acties, wegblokkades, en fel protest.
• De actie van gisteren in Turnhout, de hoofdstad van de Kempen, loog er niet om. Zijn ‘Defence Force’ reed met hun dure landbouwmachines de Grote Markt op en stak er een galg in brand, met daaraan drie stropoppen, en de namen van cd&v, N-VA en Open Vld netjes op de balken geschreven. 
• Slogans als “Stikstofakkoord, pure moord”, klonken. “De dictatuur van N-VA heeft geleid tot de uitroeiing van de boeren. Maar wij gaan hard terugslaan”, zo verklaarde Dickens tegenover de Gazet van Antwerpen.
• Vanmorgen werd actie gevoerd bij distributiecentrum van Colruyt in Halle, waardoor de Brusselse Ring afgesloten raakte. Ook bij een verdeelcentrum van Aldi in Turnhout was er protest, daar werd de E34 dan weer lam gelegd. 
• De landbouwers protesteren dus niet enkel over stikstof, ze viseren ook de grote ketens, die de prijzen onder druk zetten en importeren uit andere landen. Het was niet fraai, in Halle:
  • Er werden diverse brandjes gesticht.
  • Verkeersborden werden uit de grond gehaald.
  • Varkensvlees werd opgebrand. 
  • Een hele reeks groenten op paletten die afkomstig waren uit Spanje werden uit vrachtwagens getrokken en op straat gedumpt: komkommers, sla, tomaten en broccoli.
• De boeren raakten ook al in Brussel: vlak bij het Schumanplein doken zo’n 10 tractoren op. Verwacht wordt dat er deze week nog veel meer protest komt in de hoofdstad, met een Europese top in het vooruitzicht. De boeren eisen overal in Europa hogere subsidies vanuit Europa, en verzetten zich ook fel tegen de handelsakkoorden met onder meer Zuid-Amerika en de Mercosur.
• In Duitsland was al hard boerenprotest, net als in Roemenië en Polen. In Frankrijk verloopt het verzet al dagen grimmig: met autosnelwegen die afgezet worden en excrementen die gedumpt worden op de weg. 
• Dat protest waaide over naar Franstalig België. Maar het is veel minder ‘politiek’ gekleurd dan in Vlaanderen: in Wallonië kampt men, doordat het een veel minder dichtbevolkt gebied is, helemaal niet met een stikstofproblematiek zoals in Vlaanderen of Nederland.
• “Ik heb de boeren ontvangen omdat zij ook een crisis beleven. Wij hebben nog eens onze standpunten verduidelijkt: ‘neen aan het harde marktliberalisme’, en ook ‘neen aan de deloyale concurrentie van het Mercosur-akkoord’. En ook ‘neen aan een uitbreiding van de EU naar Oekraïne zonder harde garanties voor onze landbouwers”, zo slaagde PS-voorzitter Paul Magnette erin om zich zowaar een landbouwprofiel aan te meten.
• Opvallend, vanmorgen in Le Soir ook Willy Borsus (MR), de Waalse minister van Landbouw, die namens de Franstalige liberalen komt pleiten voor “souplesse in het naleven van de Europese normen” en “structurele hulp” wil geven aan de landbouwers.

De harde cijfers: Over veel volk gaat het niet, electoraal. Maar het ongenoegen kan zo overslaan. 

• Uit de meeste recente cijfers van het Landbouwrapport 2024, van de Vlaamse administratie blijkt het nog eens: het gaat om slechts 22.500 professionele landbouwbedrijven in Vlaanderen.
  • De sector is dus allerminst bepalend in de grote economische cijfers van Vlaanderen, qua bbp of tewerkstelling.
  • Echt noodlijdend zijn ze niet: ze zitten qua rendement bij de top van Europa, met weinig afhankelijkheid van subsidies. 
  • Het gaat wel vooral mentaal niet zo goed met de landbouwers: dat is al jaren een punt van aandacht. 
  • Veeteelt is op zich bovendien als sector verlieslatend de afgelopen tien jaar, maar de melkveesector doet het wel goed.
• Wie dus ruim rekent, komt op een electorale vijver van zo’n 100.000 mensen die puur op landbouw rekenen voor hun inkomen. Op een populatie van 6,8 miljoen Vlamingen dus geen krachtige groep, straks voor de verkiezingen.
• Maar, hoewel ze klein in aantal zijn, blijkt het wel een bijzonder vocale groep, die een grote invloed heeft. Via hun machtige lobby, maar ook door hun zichtbare rol in plattelandsgemeenten. Er is bij hun protest dus zeker een spillover-effect in rurale gebieden. 

De essentie: In Franstalig België kunnen de klassieke partijen makkelijker de landbouwers paaien. In Vlaanderen is het veel harder geworden en lijkt cd&v haar bevoorrechte relatie helemaal kwijtgespeeld.

• Toen cd&v in mei 2022 met de nieuwe voorzitter Sammy Mahdi Limburger Wouter Beke verving door Jo Brouns (cd&v) in de Vlaamse regering, verschoof de ministerportefeuille van Landbouw ook tactisch naar de Limburger. Mahdi zag een nieuw front in de strijd tegen N-VA: het ongenoegen op het platteland.
• Het werd het begin van een lange interne oorlog binnen Jambon I over stikstof, waarbij Brouns twee handen op één buik leek met de Boerenbond en voorzitter Lode Ceyssens, die rechtstreeks vanuit de fractie van cd&v in het Vlaams Parlement kwam.
• De vraag is wie finaal nu gewonnen heeft, door intern binnen Jambon I het stikstof-thema hoog op te poken. Vanmorgen stond een 80-tal boze boeren bij Agropolis in Kinrooi Brouns op te wachten: hij zou er het Landbouwrapport 2024 voorstellen. Brouns kreeg nog eens de wind van voren over het nieuwe Stikstofdecreet. Het bleef civiel, maar Brouns krijgt het steeds moeilijker.
• De Limburgse cd&v’er verdedigt de laatste dagen immers loyaal de Vlaamse regering, sinds men eind vorig jaar binnen de coalitie finaal toch overeen kwam zo’n decreet erdoor te duwen. In ruil haalde Brouns een pak extra versoepelingen binnen, maar dat blijkt niet voldoende voor de boze boeren.
• Een confrontatie in de studio’s van de VRT gisteren pakte pijnlijk uit: de boeren keerden zich openlijk tegen hem, Brouns moest het ondergaan. Boer Jan Bruynen maakte gehakt van het akkoord: “Tinne Rombouts (cd&v) was de enige die nog voor de boeren was, de rest heeft ons laten zitten. Ze hadden nooit mogen aanvaarden dat industrie en landbouw ongelijk behandeld te worden. (…) Cd&v hoef ik niet meer op te stemmen, de blauwen die lopen gewoon mee.”
• Extra pijnlijk dus, dat Rombouts, die haar lijsttrekkerschap van cd&v in Antwerpen opgaf en zich openlijk onthield bij de stemming van het Stikstofdecreet, ondertussen een soort martelaar van de boerenbeweging is geworden: het ondergraaft de positie van cd&v verder. 
• Niet toevallig houdt de Boerenbond, die bevoorrechte banden heeft met cd&v, zelf voorlopig in: het plant geen acties. Maar de geest is uit de fles. Zowel het radicale Farmers Defence Force als het veel grotere Algemeen Boerensyndicaat zijn al een versnelling hoger gegaan.  “Verspreid over Vlaanderen zullen er op verschillende dagen prikacties zijn”, zo kondigt de voorzitter van het ABS Hendrik Vandamme aan. Het gaat om “filterblokkades langs belangrijke verkeersknooppunten” op woensdag, in Oost-en West-Vlaanderen. 

Waarom dit ertoe doet: Wie ‘pakt’ het ongenoegen op het platteland? De BBB is al verdeeld.

• Doordat Rombouts afhaakte, en voorzitter Sammy Mahdi geen wit konijn vond in Antwerpen, viste men de Kempische Katrien Schryvers (cd&v) op om nu de lijst voor het Vlaams Parlement te trekken. En toeval of niet: in haar thuisbasis Zoersel hield dit weekend Vlaams Belang een druk bijgewoonde verkiezingsmeeting. Schryvers mag zich opmaken voor een heel harde strijd in de provincie, op 9 juni.
• Dat het Belang massaal inzet op een plattelandsstrategie is ondertussen wel bekend: het is daar dat ze in 2019 al winst zagen, en het is daar dat ze in juni de grote golf willen creëren. 
• Niet toevallig dook hun Parlementslid Reccino Van Lommel (Vlaams Belang) prominent op bij de popverbranding in Turnhout gisterenavond. Met de vlammen op de achtergrond nam hij promo-filmpjes op: “Wij strijden schouder aan schouder, samen met de boeren, tegen dit schandalig decreet.” 
• Een BoerBurgerBeweging, zoals die in Nederland een grote electorale doorbraak kende, komt in Vlaanderen voorlopig niet echt van de grond. Nu al blijkt dat de Vlaamse afdeling van BBB alweer gesplitst is, nog voor ze echt een partij werd. 
• In de Kempen kondigt kopvrouw Tine Hermans aan alleen verder te gaan: zij trekt hoe dan ook in Antwerpen een BBB-lijst op 9 juni. In Gazet van Antwerpen haalt ze nog eens uit naar cd&v, waar de top lang geloofde dat Hermans wel op hun lijst zou gaan staan: “Het vertrouwen in die partij is sterk verminderd. Er is een alternatief nodig, want boeren hebben het gevoel dat niet naar hen geluisterd wordt. Dit kan zo niet langer. 
• En ook opvallend, een duidelijke motivatie richting Vlaams Belang: “Als wij niet meedoen met de verkiezingen gaan veel mensen misschien extreemrechts stemmen, waardoor de linkse partijen zich samenvoegen. Dat zou zeker geen verbetering zijn voor de landbouwsector”, zo stelt Hermans.
• Haar partijvoorzitter is ze ondertussen wel al kwijt: Filip Boone, een vastgoedmakelaar uit West-Vlaanderen, met grootse, dromerige plannen, blijkt vertrokken. 
• Richting ‘Voor U’ zo blijkt, de nieuwe partij van Vlaams Parlementslid Els Ampe. Dat stelt die laatste: “Filip Boone en een heel deel van de BBB wil bij Voor U komen, zij waren massaal op onze nieuwjaarsreceptie dit weekend, uit de Kempen en Oost- en West-Vlaanderen”, zo zegt Ampe. 
• “Wij willen echt in het Vlaams Parlement raken, en daar hun stem, van de boeren, ook laten horen. Zij hebben mee het programma geschreven, zij zien de grootste slagkracht in ‘Voor U’ om iets te betekenen. Ik ken de interne keuken van dat Parlement, en ik denk dat die dat goed gaan doen. Ik sluit niet uit dat ze finaal allemaal gaan overkomen”, zo stelt Ampe verder.
• “Ik steun 100 procent de boeren, maar ik kom natuurlijk uit de stad, ik heb veel bijgeleerd in dat dossier de afgelopen maanden.”
• Opvallend is overigens dat Ampe niet kiest voor een gooi naar een Brusselse zetel, voor het gewest: daar is de kiesdrempel de facto niet zo hoog, op een Vlaamse lijst raak je met een paar duizend stemmen al verkozen. Maar dat omschrijft Ampe als “de gemakkelijkheidsoplossing”. 
• “Ik wil absoluut in de Kamer komen, om daar een ‘staatsvermindering’ te kunnen doen, en de staat af te slanken. Dus heb ik gekozen voor de Kamer in Vlaams-Brabant. Om de particratie aan te vechten moet je hoger mikken dan het Brussels Parlement. Ik richt geen nieuwe partij op om één zetel te halen.”
• Ondertussen heeft Ampe al ex-LDD’er Ivan Sabbe gestrikt als lijsttrekker in West-Vlaanderen en ex-N-VA’er Kim Geybels in Oost-Vlaanderen. Daar zouden nu dus ook mensen van de (ex-)BBB moeten bijkomen.

De vraag: Belde Sammy Mahdi (cd&v) met Paul Magnette (PS) om abortus “te regelen”, zoals hij zelf insinueerde?

• Het zit niet bepaald lekker, tussen cd&v en Vooruit. Een koele ontmoeting in de foyer van de VRT tussen voorzitters Sammy Mahdi (cd&v) en Melissa Depraetere (Vooruit) en een bits debat aan de tafels van de Zevende Dag, waarbij Tom Ongena (Open Vld) wat probeerde te sussen, maar tegelijk ook duidelijk maakte: “Wij gaan geen tapijtenhandel organiseren”. 
• Het voorstel van cd&v om de maximumtermijn te beperken tot 14 weken én ook de bedenktijd in te korten van zes tot twee dagen, lijkt daarmee geen enkele kans te maken: zowel liberalen als socialisten zijn hierover heel principieel. De experten hebben in hun rapport van aanbevelingen unaniem 18 weken als termijn bepaald, en dat is waar de paarse partijen voor gaan. Niets minder.
• De kans dat het er nog deze legislatuur komt, door cd&v te negeren en met de andere Vivaldi-partijen een meerderheid te maken en het te stemmen, is nihil: er is altijd de noodrem van een nieuw amendement en een advies aan de Raad van State, waar cd&v kan aan gaan trekken. Daarvoor moeten ze dan wel langs bij N-VA en Vlaams Belang, maar die leverden in 2020, toen er nog geen Vivaldi-regering was, daarvoor ook al de nodige stemmen.
• De erg harde discussie legde meteen wel bloot hoe pover de menselijke relaties zijn tussen de voorzitters van Vivaldi onderling. Mahdi maakte duidelijk dat hij zowel Vooruit als Open Vld niet nodig achtte, hij had naar eigen zeggen overleg gepleegd met Paul Magnette (PS), zo liet hij uitschijnen in de televisiestudio, en “de nodige garanties gehad binnen de meerderheid”, dat er niet zou gestemd worden. Bij de PS wil men niets kwijt daarover.
• Feit is dat het een wetsvoorstel is van de Franstalige socialisten, dat al het verst staat in het Parlementaire proces: het zijn dus Magnette en co, die finaal nog iets zouden moeten indienen, als ze het tot een stemming willen laten komen. Maar de PS laat niet in de kaarten kijken.
• Het zelfvertrouwen van Mahdi komt voor een groot deel uit zijn recente deal met Les Engagés van Maxime Prévot. Die zitten in de lift in Franstalig België, en worden het hof gemaakt door iedereen om straks in coalities te komen. Prévot en Mahdi hebben zich aan elkaar geklonken, om zo tactisch een voordeel aan de federale onderhandelingstafel te hebben. 
• Alleen: uitgerekend in het dossier van abortus, net zoals in dat van migratie, zitten Les Engagés wel helemaal niet op de ‘harde’ lijn van cd&v. Zij willen ook een ruimere versoepeling.
• Zo lijkt de vraag niet te worden wat er met abortus gebeurt voor de verkiezingen, maar wél erna. In een lange periode van lopende zaken, die algemeen verwacht wordt, vormt de Kamer een poel van veel vrije elektronen. Als zich dan een meerderheid aftekent, die er deze legislatuur ook al was, wordt dat vervelend voor Mahdi, en mogelijk zelfs een splijtzwam met Prévot en zijn club. Daar zullen de anderen gretig op kunnen inspelen, nadat de zaak zo verzuurde afgelopen weekend.  

On the campaign trail (1): Het wordt meteen keihard, in de campagne.

• Het inhoudelijke debat werd fel overschaduwd door een campagne die Vooruit lanceerde op sociale media. Daarbij werkten de socialisten met een kleurenfoto van Vlaams parlementslid Freya Van den Bossche (Vooruit) die “vecht voor meer vrouwenrechten” naast een zwart-witfoto van Mahdi die “blokkeert op meer vrouwenrechten”. 
• In de begeleidende tekst op Instagram had de partij het over: “Extreemrechts en conservatieven willen terug naar de middeleeuwen. Door vrouwenrechten in te perken of zelfs af te schaffen. Niet met ons.”
• Of die aanpak de slimste zet was, campagne-technisch, is maar de vraag: het gaf cd&v de kans om zich terug helemaal in de match te boksen, met morele verontwaardiging. “Totaal onsmakelijk”, zo sneerde Mahdi in de Zevende Dag tegen Depraetere. 
• “Dit is het kopiëren van Vlaams Belang. En of je Vlaams Belang kopieert op café of op sociale media: in beide gevallen is het origineel nog altijd beter dan het alternatief. Als dit de manier is waarop we campagne gaan voeren met elkaar, door te insinueren dat iemand terug wil naar de middeleeuwen in plaats van inhoudelijk het debat te voeren, dan staan we voor een ranzige campagne van nu tot juni, waarvan ik u nu al kan voorspellen wie die gaat winnen: de extremen.”
• Opvallend was dat Mahdi “wilde smeken op zijn knieën als het moest”, om “inhoudelijk het debat te voeren”. Bij de socialisten vonden ze dat wel heel straf theater. In een Facebookpost had Mahdi immers net nog eens uitgehaald naar de harde aanval van Vooruit, maar zelf ook oud-voorzitter Conner Rousseau (Vooruit) weer geviseerd, door het te hebben over “een oud-voorzitter die vrouwen seksueel aanprijst bij agenten”. Om maar te zeggen: de kiescampagne wordt nog lang en hard.  

On the campaign trail (2): Groen gaat ook de strijd aan met extreem-rechts, en dus eigenlijk met Vooruit.

• “Meer dan ooit is er nood aan leiders die lef en daadkracht tonen. Die de rode loper niét uitrollen voor extreemrechts, niet in woorden, niet in voorstellen.” Ook bij Groen nog eens een tikje naar Conner Rousseau, de gevallen partijleider van Vooruit, op hun nieuwjaarsreceptie.
• Daar claimden co-voorzitter Nadia Naji en Jeremie Vaneeckhout dat moreel leiderschap op links nog eens fel: “Er is nood aan leiders die hun eigen koers houden. Groenen zijn de enige complexloos progressieven, en daar zijn we verdomd trots op. Terwijl al de andere partijen steeds meer wegglijden naar rechts, houden wij onze linkse, eerlijke koers aan.”
• Opvallend: het was een tweetalige receptie dit weekend, met Ecolo die ook op de ‘Wintermarkt’ in Be-Here in Brussel verzamelen bliezen. Al waren er een pak meer Nederlandstaligen: de Ecolo-mensen hadden al eerder hun eigen event.
• Maar op het podium dus met vier: ook Ecolo-covoorzitters Rajae Maouane en Jean-Marc Nollet speechten in dit verkiezingsjaar, om te onderstrepen dat het “samen uit, samen thuis” is. 
• Opvallend: Groen en Ecolo profileerden zich daar als echte beleidspartij. “Wij groenen weten: als het stormt, zijn er duidelijke richtingaanwijzers nodig. Een stem voor Groen is een stem voor leiderschap, lef en daadkracht”, zo stelde Vaneeckhout. Niet toevallig wordt dan ook vicepremier Petra De Sutter (Groen) hét boegbeeld van de campagne voor groen: zij incarneert het beleid.
• Al eerder gaven de groenen aan er absoluut een volgende keer graag opnieuw bij te zijn in regeringscoalities, zelfs als er een electorale stilstand of kleine nederlaag zou moeten geslikt worden. Zeker voor Ecolo geldt dat: die staan op stevig verlies in de peilingen, maar Nollet heeft zo goed als een akkoord met Magnette. Echt spannend wordt het op dat vlak helemaal niet in Franstalig België. 
• Overigens heel opvallend: Groen wil absoluut niets forceren in het bovengenoemde abortus-debat. Nadat cd&v en voorzitter Mahdi onder meer al over kernenergie en ook asiel en migratie meermaals in botsing kwamen met de groenen, willen die laatsten zeker de christendemocraten niet bruuskeren. En dus “geen reden om snel de abortuswet te stemmen”, zo gaf groene minister Tinne Van der Straeten dit weekend aan bij de VRT. “Dat verdient het thema niet, en de vrouwen ook niet”

On the campaign trail (3): Vlaams Belang komt ook met zwart-wit foto’s op social media.

• Zwart-witte foto’s in de campagne, dat was “Vlaams Belang kopiëren”, zo kreeg Vooruit het verwijt van cd&v dit weekend. Bij Vlaams Belang namen ze die handschoen meteen op.
• Vanmorgen kwamen Tom Van Grieken (Vlaams Belang) en co dus met een zwart-witte campagne, waarbij ze citaten van concurrerende politici oplijsten, die “geloven” dat Vlaams Belang aan de macht komt. Meteen draaiden ze het om. “Een regering met Vlaams Belang is geen science fiction”, zo stelde Melissa Depraetere al twee weken geleden. “Vlaams Belang aan de macht? Melissa gelooft erin”, is de Belang-slogan boven dat citaat en zwart-witte foto. 
• Hetzelfde met Theo Francken (N-VA), al is dat wat ver gezocht, want Vlaams Belang gebruikt een citaat bij de uitslag van de verkiezingen in 2019, toen Francken stelde “dat er samen een meerderheid was”, wat niet helemaal het geval was. Maar toch, aldus Vlaams Belang: “Vlaams Belang aan de macht? Theo gelooft erin”.

No longer on the campaign trail (4): Charles Michel (MR) is niet langer lijsttrekker bij de MR. Georges-Louis Bouchez (MR) moet op zoek naar iemand nieuw.

• Exit Charles Michel. Vrijdag al gooide hij de handdoek in de ring. Hij is geen lijsttrekker meer voor de Europese verkiezingen, voor de MR. En hij doet zijn mandaat als voorzitter van de Europese Raad dan toch uit, tot eind dit jaar. Geen gehannes met Viktor Orbán, de Hongaarse premier, als potentiële leider van die Raad dus. Dat dreigde, door de vroegtijdige exit van Michel.
• De schade is ondertussen wel navenant. Want Michel moest bakken kritiek slikken, omdat hij voortijdig zijn job “in de steek liet”, iets wat een gevaarlijk precedent schiep op zijn functie, zo vonden ook de staatshoofden en regeringsleiders. 
• Diplomaten waren dan weer niet te spreken over de motivatie van Michel: hij zou met zijn lijsttrekkerschap mikken op een carrière in de volgende legislatuur in de Commissie, waar hij opnieuw een topjob beoogde, zo begon een felle fluistercampagne. “Alles voor de eigen post”, was de mantra daarbij. Dat de druk zo hoog werd, hypothekeerde finaal ook zijn toekomstige carrière-opties: wie zou straks dan nog Michel willen opvissen?
• En zo besliste Michel dus toch afstand te doen van het lijsttrekkerschap, en netjes te blijven zitten tot het einde van de rit. In een lange mededeling bewierookte hij eerst uitgebreid zijn prestaties, om dan in de finale paragrafen toch tot de essentie te komen: “Mijn keuze heeft intense media-aandacht en speculatie gevoed. Ik had dat voorzien, vanwege de gedurfde aard van mijn beslissing. Dit heeft echter tot extreme reacties geleid, niet binnen, maar buiten de Europese Raad. Maar dit mag echter niet afleiden van de missie of het werk. En daarom, om die focus op de missie te houden, zal ik geen kandidaat zijn.”
• Binnen de MR is te horen dat het “te veel wordt, soms”, en dat “Charles ook maar een mens is”. In zijn afscheidsbrief verwijst Michel ook “naar de mensen dicht om mij”, die het allemaal te veel vonden worden.
• In La Meuse gaat men vandaag een stapje verder, vanuit de coulissen van de MR. Daar spreekt men van een afrekening, waarbij hij maar een heel kil onthaal kreeg, intern, op zijn zoveelste lijsttrekkerschap. Er was nauwelijks applaus in de zalen waar hij kwam, bij de MR, men vond het een nieuwe daad van zelfbediening. Een oud-minister stelt in de krant zelfs “dat hij zin had om op Elio Di Rupo (PS) te stemmen voor de Europese verkiezingen”.
• Feit is dat met zijn beslissing, Charles Michel de oude wonden tussen zijn clan en die van Didier Reynders (MR) weer opende, door die laatste opzij te zetten als mogelijke lijsttrekker. En dus spaarden de loyalisten van Reynders Michel ook niet.
• De kans bestaat dat Bouchez, die altijd close is gebleven met Michel, nu toch opnieuw bij uitgerekend die Didier Reynders uitkomt. Veel andere echte boegbeelden hebben ze niet, of het moet oud-voorzitter en huidige Europees Parlementslid Olivier Chastel (MR) zijn. Maar dat is nu ook niet een bepaald wervend figuur.

Op de agenda: De bedrijfswagens. Een gevaarlijk electoraal dossier.

• Het was in 2019 dat Kristof Calvo (Groen) niet meteen duidelijkheid kon geven, in de tv-studio’s, over de fiscale plannen van de groenen met de bedrijfswagens. Het werd een dodelijk moment, dat Groen mogelijks mee de verkiezingen kostte.
• Gevoelige materie dus, en deze keer ligt het nog altijd prominent op het bord van Vivaldi, nu al meer dan een week. Want Vivaldi raakt het vrijdag alweer niet eens over een aanpassing in de ‘Voordelen van Alle Aard’ voor de bedrijfswagens.
• Die dreigen fors te stijgen voor bedrijfswagens met fossiele brandstof, omwille van het enorme succes van de elektrische wagens: relatief gezien zijn de fossiele brandstoffen veel vervuilender geworden, ten opzichte van het gemiddelde.
• Maar zo trekt bevoegd minister van Financiën Vincent Van Peteghem (cd&v) net het tapijt onder een ‘groene’ maatregel vandaan waar Groen en Ecolo net heel trots op zijn. Hij wil minder strenge regels, die minder taks zouden heffen, en de schatkist dus wel iets gaan kosten.
• Bij de liberalen koppelde men het dossier bovendien aan het ‘fiscaal fraudeplan’ van Van Peteghem: daar wil men absoluut de ‘anti-misbruikbepaling’ eruit geschrapt zien. Alles hangt dus aan alles, maar vooral: het dreigt genieters van een bedrijfswagen in de kering honderden euro’s per jaar te schelen. De vraag is dus of men finaal Van Peteghem durft tegenhouden, in een verkiezingsjaar. Deze week hakt men knopen door, normaal gezien. (cv/ddw)