Key takeaways

• Volgens een Brits onderzoek overwegen tal van Gen Z-werknemers ontslag te nemen vanwege problemen met hun geestelijke gezondheid.
• Jonge werknemers tussen 18 en 24 jaar overwegen hun carrière op te geven om een beroep te doen op werkloosheidsuitkeringen.
• Bijna 40 procent van de Gen Z-werknemers heeft te maken met ongekende niveaus van angst en stress, waardoor ze traditionele carrièrepaden in twijfel trekken.

Een aanzienlijk deel van de Gen Z-ers overweegt om hun baan op te zeggen en een beroep te doen op werkloosheidsuitkeringen in plaats van hun carrière voort te zetten. Deze trend is alarmerend: volgens een recent PwC-rapport overweegt bijna 40 procent van de jonge werknemers (op de Britse arbeidsmarkt) tussen 18 en 24 jaar deze drastische stap.

Het rapport onderstreept dat geestelijke gezondheidsproblemen de belangrijkste drijfveer achter dit fenomeen zijn. Gen Z wordt geconfronteerd met ongekende niveaus van angst en stress, waardoor velen traditionele carrièrepaden in twijfel trekken.

Dit lijkt een wereldwijd fenomeen te zijn, want het wereldwijde aantal jongeren dat als NEET (Not in Employment, Education or Training) wordt geclassificeerd stijgt. Alleen al in de VS werken en studeren naar schatting 4,3 miljoen jongeren niet.

Aanvragen van werkloosheidsuitkering

Hoewel werkloosheidsuitkeringen een oplossing lijken, gaan ze vaak gepaard met aanzienlijke uitdagingen en beperkingen. De aanvraagprocedure kan ingewikkeld en tijdrovend zijn en vereist een nauwgezette documentatie van de inspanningen om werk te vinden. Bovendien is het maximale uitkeringsbedrag niet altijd voor iedereen toegankelijk.

De kloof tussen werkgever en werknemer

Het rapport benadrukt een kritieke kloof tussen werkgevers en jonge werknemers die worstelen met hun geestelijke gezondheid. Veel werknemers voelen zich niet in staat om hun leidinggevenden in vertrouwen te nemen vanwege een gebrek aan steun of angst voor repercussies. Bijgevolg zijn werkgevers zich vaak niet bewust van de geestelijke gezondheidsproblemen waarmee hun werknemers te maken hebben, tot het te laat is.

Zelfs als werknemers hun zorgen uiten, hebben veel werkgevers moeite om aan hun behoeften tegemoet te komen. Hieruit blijkt dat er een zorgwekkende kloof gaapt tussen de wens om mensen bewust te maken van en te ondersteunen bij hun geestelijke gezondheid op het werk, en de realiteit van beperkte middelen en de bereidheid van werkgevers om de nodige veranderingen door te voeren.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!