Wijnexpert Frank Van der Auwera laat z’n, eigengereide, licht schijnen over de wijnactualiteit
We staan deze dagen op het randje van een tweede lockdown, die uiteraard aan veel sectoren een economische nekslag kan geven. Wat mag onze Belgische wijnhandel in deze door corona verstoorde tijden echter verwachten aan goed en slecht nieuws? De dubbeltjes kunnen voorlopig nog alle richtingen uit rollen.
Na een heel lastig voorjaar, volgestouwd met steeds meer wisselende beperkingen en spelregels, herpakte onze toch ook gedeukte wijnhandel zich verrassend goed, terwijl veel andere food- en funsectoren verder de financiële dieperik in gleden.
Maar de schaapjes zijn nog lang niet op het droge om van 2020 geen boekhoudkundig rampjaar te maken. De altijd al cruciale koopmaanden november en zeker december worden opnieuw dé kantelmomenten voor de gezondheid van ons wijncircuit.
Flexibel tegen corona
Laten we echter met positieve signalen beginnen. Dat Magere Hein nog niet te veel met zijn zeis doorheen onze wijnhandel wandelt, heeft vooral te maken met de blijkbaar enorme flexibiliteit en creativiteit van deze sector.
Op drie punten toonde de wijnhandel de voorbije maanden haar tanden.
1. Online verkoop
Iedereen, zelfs de kleintjes, stortte zich op online verkoop. Niet dat e-commerce zo alle omzetverlies kon compenseren. Maar deze formule bood, en biedt nog steeds, de nodige financiële zuurstof. En boorde bovendien dikwijls een nieuw segment cliënteel aan dat het bestel- en levercomfort ervan apprecieerde.
2. Online communicatie
De noodgedwongen afgelastingen van traditionele degustaties, winemaker’s diners, koopavonden, wijnbeurzen en ga zo maar door, werden voor een stuk opgevangen door vinniger socialemediacampagnes, betere websites en of virtuele degustaties. Er ligt nog behoorlijk wat werk op de plank, maar veel wijnhandelaars begonnen toch, in tegenstelling tot de regering Wilmès in die periode, ook plots veel alerter online te communiceren.
3. Flexibeler
De wijnhandel toonde zich richting consument ook veel flexibeler, door, onder andere, de aankoop van samengestelde en/of gemengde pakketten mogelijk te maken (lang een taboe bij veel handelaars, die zweerden bij zes of twaalf gelijke flessen van een wijntype), of speciale thema- en seizoenscampagnes te presenteren, waar dan meestal ook een flinke korting aan hing.
Veel verliesposten
Echter, niet alles is rooskleurig in Flessenfantasialand. Een aantal variabelen blijven nog altijd de omzet en solvabiliteit van onze wijnhandel hypothekeren. We lijsten ze even op:
1. De horeca
De horeca blijft het grootste pijnpunt. Vroegere sluitingsuren, zelfs totale lockdowns, minder toegelaten bezoekers en zelfs avondklokken resulteerden het voorbije halfjaar in een ongeziene catastrofe.
Mijn oorspronkelijke prognose van in maart 2020, dat misschien einde dit jaar 40 tot 50% van de horecazaken de boeken zal moeten sluiten, schuift helaas steeds dichterbij. Ik had liever ongelijk gekregen. Maar ook een zo belangrijke toeleverancier als de wijnbusiness bloedt mee met dit horecadrama, zeker zij met een grote horecaportefeuille in hun klantenkring.
Ik hoor daarom geregeld over in se gezonde wijnhandels die toch al met ettelijke tienduizenden euro’s schuld en een veelvoud onbetaalde facturen opgezadeld zitten. Of met een pak recente annulaties van recente bestellingen.
2. Ondersteuningsmaatregelen
Veel wijnhandels die met, zelfs een beperkt aantal, personeelsleden werken, hebben de voorbije maanden wel beroep kunnen doen op technische werkloosheid of andere ondersteuningsmaatregelen, maar in hoeverre dit beleid door de nieuwe regering wordt voortgezet, is nog de vraag. Terwijl ze toch maximaal hun beste krachten aan de slag willen houden.
3. Evenementen
Er worden ook extra verliezen geboekt omdat alle muziek-, theater-, entertainment- of sportevenementen en hun bijhorende kantines en bars al maanden op een laag pitje draaien, werden uitgesteld tot 2021, of zelfs afgelast. Veel wijnhandelaars leveren echter al jaren aan deze vaak lokale initiatieven, soms zelfs gedeeltelijk als sponsor.
Het kwijtspelen van die additionele projecten zal natuurlijk meestal niet hun jaaromzet fundamenteel verknoeien, maar ze vormden wel mee de room in de koffie. Zo verdampen weer enkele procentjes brutowinst.
Thuis klinken
Toch wil ik niet bitter eindigen.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat de doorsnee Belg dit najaar een koop-liever-lokaalreflex gaat tonen, en zeker zijn of haar dorst – en na maanden corona ook serieus gekrompen flessenvoorraad – enthousiast zal willen aanvullen in onze Belgische wijnhandel. Vooral ook omdat eindejaarsfeesten proportioneel véél méér in eigen bubbel zullen gevierd worden in plaats van op restaurant of groepsevenementen. Het verlies dat via de horeca dient geïncasseerd, zal dus vermoedelijk worden goedgemaakt in de privésfeer.
We zullen waarschijnlijk collectief veel meer thuis willen klinken en daarbij de komende weken ook steeds frequenter gebruikmaken van het online-kanaal. En die verschuiving zullen, mijns inziens, onze wijnhandelaars gelukkig ook in hun omzet merken.
Of hetzelfde optimisme parallel gerechtvaardigd is in de sector van relatiegeschenken bij onze ondernemingen, dat is een andere kwestie. Want ook daar zitten velen eerder met rode dan zwarte cijfers in hun boekhouding. Of dat nu net betekent dat ze hun cliënteel en leads nog extra zullen pamperen, dan wel deze cadeaus uitschakelen, dat zullen we pas in januari ontdekken.
