Een ongeluk komt nooit alleen in politiek. Terwijl ze al door een trip naar de VS een Overlegcomité miste, en dus zo CD&V niet echt kracht kon bijzetten in het laatste rondje corona, is er nu het aanhoudend politieprotest dat Annelies Verlinden (CD&V) parten speelt.

• Dat protest loopt de spuigaten uit: het lijkt wel alsof de boswachters met bijzonder veel enthousiasme plots stropers geworden zijn.
• Duizenden mensen ondervonden de afgelopen dagen hinder van de protest op de wegen, tot frustratie van velen.
  • Doelbewust doet men daarbij acties die mensen echt treffen: files veroorzaken zodat mensen hun vliegtuig missen, is geen lachertje meer.
  • Nog erger: medisch personeel dat urgentie inroept, wordt blijkbaar weggelachen. De zaak van een arts die in spoed moest opereren, maar niet doorgelaten werd, haalde Het Nieuwsblad. Indien een klassieke actie bij pakweg een staalfabriek dergelijke stunt zou uithalen, zou de reactie bij opiniemakers van een andere ampleur zijn.
  • Blijkbaar is ook het koningshuis een doelwit: al twee keer werden publieke optredens van de oud-koning Albert luidruchtig verstoord.
  • Tegelijk is wat heisa ten opzichte van journalisten ook niet ver weg. Zo werd VTM-journaliste Rosalie Peeters belaagd met bommetjes, waarvan eentje zelfs live afging, onder haar voeten. Een excuus achteraf klinkt dan heel flauw.
• Opvallend overigens, vanuit de politie zelf kwam al weerwerk over de acties. Toeval of niet, Jack Vissers, de korpschef van Schoten, de thuisbasis van Verlinden, haalde fel uit op Radio 1: “Als korpschef en als lid van de geïntegreerde politie, heb ik begrip voor de eisen van al het politiepersoneel. Ik respecteer de vraag naar een betere verloning en de syndicale vrijheden van elk politielid, maar mijn persoonlijke visie is dat de wijze waarop men dit wil afdwingen, deontologisch niet correct is.”
• Maar zonder veel tegenstand van de politiek in de pers, krijgen leiders als Vincent Houssin van het VSOA de vrije baan in hun strijd om de publieke opinie voor zich te winnen. Verlinden is immers in de VS.
• In de Kamer moest haar collega Sammy Mahdi (CD&V) dan maar de zaak komen verdedigen, omdat ook Vincent Van Quickenbrone (Open Vld), de minister van Justitie, niet aanwezig kon zijn. Kritische vragen vanuit de meerderheid over het optreden van de vakbonden kregen het obligate antwoord: Mahdi kon niet veel meer doen dan de exuberante protesten veroordelen.
• Dat Verlinden ondertussen in de VS een onderhoud had met haar politieke tegenhanger, secretary of Homeland Security Alejandro Mayorkas via een videoconferentie, maakt haar zaak niet sterker: de vraag stelt zich of ze dat dan niet evengoed vanuit Brussel had kunnen doen. Dat bovendien nog op Twitter gooien, is communicatief ook niet de slimste aanpak.
• Het doet wat denken aan Jan Jambon (N-VA), Vlaams minister-president, die begin deze week ook in Catalonië was op officieel bezoek, om dan van daaruit een videoconferentie te doen met Carles Puigdemont, de Catalaanse leider in ballingschap, die zich … in België bevindt. Veel gekker hoeft het niet te worden met meetings tijdens politieke reizen.

Het geld en de steun vanuit de kern is er niet voor Verlinden

• Vanuit de VS tweette Verlinden vervolgens opnieuw een oproep aan de bonden: “Wat mij betreft kunnen de onderhandelingen met de vakbonden worden voortgezet, maar dat gebeurt mijns inziens best aan de onderhandelingstafel zonder rookbommen op de achtergrond. Daar wordt niemand beter van. Ik blijf beschikbaar voor overleg.”
• Maar of dat de zaak kan in beweging zetten, is maar de vraag. Dat de vakbonden zo opgenaaid zijn, heeft een en ander te maken met de boodschap die Verlinden hen meegaf bij het laatste contact deze week. De bonden eisen een loonsverhoging, de herziening van de eindeloopbaanregelingen en extra middelen. Maar Verlinden heeft simpelweg het geld niet.
• Bij het laatste begrotingsoverleg was geen ruimte voor haar vraag, in contrast met bijvoorbeeld Defensie, waar minister Ludivine Dedonder (PS) wél een loonsverhoging binnen haalde voor de beroepsmilitairen. Dat die fors gesteund werd door haar vicepremier Pierre-Yves Dermagne (PS) én dat de PS de zaak eigenlijk al tijdens de regeringsonderhandelingen had binnengehaald, maakt het natuurlijk een pak makkelijker.
• Maar de vakbonden van de politie, deze keer historisch verenigd in één front, waren bijzonder boos omdat in mei Verlinden nog communiceerde dat er 68 miljoen euro zou zijn om toch loonsopslag te geven. Maar dat bedrag viel na de begrotingscontrole blijkbaar terug tot 19 miljoen, zo stellen de vakbonden.
• De vergadering gisteren, via video, verliep dus ijskoud. “Eigenlijk viel er niet veel te babbelen. De laatste keer kregen we te horen dat er geen geld meer op tafel ligt. We zijn aan het lijntje gehouden”, zegt Diederich Poisket van het ACOD in Het Laatste Nieuws.  
• De minister kijkt nu naar de lokale besturen: want voor de federale politie is wel een enveloppe, maar 80 procent van de politiediensten zit bij de lokale budgetten. Ze moet dus volgende week, wanneer ze eindelijk terug is, aan de slag met die lokale besturen. Evident wordt dat niet: de gemeentefinanciën ogen niet rooskleurig.
• In de Wetstraat wordt met veel aandacht de hele zaak gevolgd: als nieuwkomer verbaasde Verlinden vriend en vijand door meteen te scoren als minister van Binnenlandse Zaken, en in de peilingen omhoog te schieten. A star was born, maar dat levert in politieke salons en zelfs in de eigen partij niet alleen vrienden op. Het is afwachten hoe tegenstanders nu mogelijks de moeilijke situatie van de Antwerpse gaan gebruiken.