Vorige week verbood Peking prompt de import van ananas uit het democratische eiland Taiwan. De Verenigde Staten, Canada en vooral Taiwanese burgers schoten de boeren te hulp om hun surplussen op te kopen. De tropische vrucht is daarmee, na Australische wijn, het nieuwste wapen in de handelsoorlog van westerse landen tegen supermacht China.
De relaties tussen Taiwan en China staan op dit moment op het laagste pitje sinds jaren. Chinese inmenging bij de verkiezingen van 2016 en constante militaire dreiging zijn daar niet op hun eentje verantwoordelijk voor. Vorige week verbood de Chinese regering plotseling de import van Taiwanese ananas. Er zou al maandenlang ongedierte meekomen met het fruit naar het vaste land. Dat doet voor veel Taiwanezen de deur dicht.
De Taiwanese overheid riep haar bevolking op om het achtergebleven fruit op te kopen om haar lokale boeren te helpen. Ook Canada en de Verenigde Staten droegen hun steentje bij om te zorgen dat de fruitproducenten niet in slechte papieren terechtkomen.
‘Vrijheidsananas’
De handelsbureaus van Canada en de VS in Taiwan (lees: de facto ambassades van de landen) begonnen op sociale media het fruit plotseling de hemel in te prijzen. Topdiplomaten van de landen gingen gretig op de foto met een Taiwanese ananas na het verbod op de import. Zelfs de Taiwanese president Tsai Ing-wen verscheen op Twitter met een ananas in de hand.
Gebruikers van sociale media klaagden de boycot aan met de hashtag ‘FreedomPineapple’, ofwel vrijheidsananas. Het is een ironische verwijzing naar een uitspraak van Joseph Wu, de buitenlandse minister van Taiwan, die vorige week zo verwees naar het fruit. Zelfs de topman van het Canadese handelsbureau in Taiwan, Jordan Reeves, hanteerde vorige week de hashtag op Twitter.
Taiwanese consumenten schieten te hulp
Taiwanese consumenten en liefhebbers van lokaal fruit kochten massaal ananas in en maakte daarmee het surplus dat het Chinese verbod zou teweegbrengen ruimschoots goed. De eilandnatie exporteert jaarlijks 10 procent van haar ananas naar het buitenland. Vorig jaar was 90 procent van de export bestemd voor Chinese havens. Dat betekent dat China voorheen jaarlijks smulde van ongeveer 41.200 ton Taiwanese ananas.
Volgens Su Tseng-chang, de Taiwanese premier is de ananassector op dit moment niet meer in gevaar. Er werden geen concrete cijfers voorgelegd maar volgens Chen Chi-chung, de Taiwanese minister van landbouw, werd er vorige week zeker 41.687 ton extra ananas verkocht binnen de grenzen. Het is dus goed mogelijk dat de fruitboeren in het land het dit kwartaal zelfs nog beter zullen doen dan normaal.
Nieuwe samenwerkingen voor ananasboeren
Er is nog meer goed nieuws voor de boeren: het lijkt er op dat er zelfs nieuwe mogelijkheden voor het zoete fruit op de horizon zijn. Taiwan Tobacco and Liquor Corporation (TTLC), het Taiwanese staatsbedrijf dat het rijstbier Taiwan Beer produceert, ziet bijvoorbeeld al een mogelijkheid voor de uitbreiding van de productielijn van ananasbier.
De Taiwanese markt is al jaren verzot op zoete ‘craft beers’ die gebruik maken van interessante lokale producten. TTLC is ook van plan wijn te brouwen met het fruit.
Na wijn en ananas: wat volgt?
Hoewel de ludieke reactie van Taiwan op een bijzonder luchtige manier het probleem efficiënt aanpakt, vragen sommigen zich luidop af wat de volgende stap is. China blijft schijnbaar lukraak belangrijke exportgoederen, van verschillende landen die een doorn in haar oog zijn, in het vizier nemen.
De laatste grote sector die zo werd aangepakt was de wijnproductie van Australië. In november 2020 wierp de Chinese overheid importtarieven van 107 tot 212 procent op voor wijn uit Australië. De wijnhandelaars zouden de lokale Chinese wijn enige tijd serieus onderboden hebben en moesten het dan maar voelen. Wijnproducenten in Australië mochten daardoor vorig jaar een verlies van 43 procent noteren.
Net zoals bij de wijn, kwam China voor de ban op Taiwanese ananas op de proppen met een reden die geldig klinkt, maar niet bewezen werd. Daarnaast werd de gegeven reden telkens natuurlijk ook betwist door de exporteurs aan de andere kant van de onderhandelingstafel.
Het lijkt er op dat producenten nog enige tijd de geopolitieke speelbal zullen zijn tussen Pekings ambities en de westerse drang om de gigantische markt van China open te breken. Ditmaal wordt ook Taiwan betrokken, de schaduwbondgenoot van de VS die stilaan de technologische en geografische spil van de Amerikanen in de Zuid-Chinese Zee wordt.
Lees ook: