Het meest bizarre verhaal, met de zotste plotwendingen in de Wetstraat, blijft bij Vlaams Parlementslid Sihame El Kaouakibi zitten. Die lijkt een comeback als volksvertegenwoordiger te ambiëren: op sociale media is ze volop bezig haar ‘eigen’ verhaal in de markt te zetten, waarbij van schuld en boete weinige sprake is. 

Haar proces voor de strafrechter wordt pas volgend jaar verwacht. Maar ondertussen organiseert ze wel al een ‘ask-me-anything’ ronde op Instagram, waarbij haar fans haar “alles kunnen vragen”, waarna die vragen uiteraard hevig gefilterd en ‘eerlijk’ beantwoord worden.

Nieuwste aflevering in de soap: Sihame gaat nieuwe medewerkers aanwerven.

• Daar heeft ze juridisch gezien ook recht op, zoals elk Parlementslid mag ze twee medewerkers in dienst nemen die op de payroll van het Vlaams Parlement komen. Alleen: een beetje vreemd als je maanden, nee jaren, afwezig was.
• En nog vreemder: wie zich dan uiteindelijk aandiende. Het gaat om niemand minder dan Jiri De Laet, voormalig medewerker van Open Vld-fractieleider Willem-Frederik Schiltz en later kabinetsmedewerker bij Antwerps schepen Erica Caluwaerts (Open Vld), een man die ook nog voorzitter van Open Vld-Antwerpen was op een blauwe maandag.

Maar vooral het parcours dat die achterlaat, overal waar hij passeerde eigenlijk, doet tot vragen leiden over de beweegredenen van El Kaouakibi zelf, als ze uitgerekend De Laet wil aanwerven.

• Het Nieuwsblad lichtte diens verleden door, dat één lange rode draad kent van conflicten: van omstreden faillissementen, lastige en onbetaalde overnames van vennootschappen en boze onbetaalde leveranciers in de horeca, tot vervolgens schijnbaar oplichting bij een hele reeks autogarages met bestelbonnen waarop die garages commissies zouden betaald hebben aan De Laet, op wagens die nooit verkocht waren.
• Dat de man vervolgens aan de slag kon en mocht bij Open Vld is op z’n minst gênant voor de partij. Maar dat diezelfde man dan, na een passage bij Schiltz die eindigde in conflicten, opnieuw aan de slag mocht bij Open Vld, vervolgens op het kabinet van Caluwaerts, is toch nog vreemder.
• Allemaal geen goede reclame voor de Vlaamse liberalen, die dit weekend dan een openlijke kaakslag moesten verwerken, van diezelfde De Laet. Lachaert had immers aangekondigd de man uit de partij te gooien, nadat hij zich als nieuwe medewerker van El Kaouakibi had gepresenteerd, bij de diensten van het Vlaams Parlement. Die aanvraag werd overigens voorlopig geweigerd. Een tweede toekomstige medewerker voor El Kaouakibi, ook een ex-kandidaat van Open Vld, werd ook geweigerd.

Exit uit Open Vld dus, maar niet zonder de nodige partij modder gooien:

• In een open brief had De Laet het over “een karaktermoord op een niet-publiek persoon”, namelijk hemzelf. “Jarenlang was ik goed genoeg als sympathisant, militant en lid totdat mijn naam plots door de media gelinkt werd aan Sihame El Kaouakibi waarna ik plots persona non grata ben. Dit wijst er nog maar eens op dat Open Vld zijn handen tracht te wassen in onschuld”, zo schrijft hij.
• Hij wijst erop dat hij een bewijs van goed gedrag en zeden kon voorleggen, én een uittreksel van het strafregister bezorgde, voor hij aan de slag ging als parlementair medewerker voor Schiltz en kabinetsmedewerkers voor Caluwaerts. De Laet stapt nu zelf ook op uit Open Vld.

Of hij nu aan de slag gaat bij El Kaouakibi moet blijken: zij kan zich juridisch vrij makkelijk verzetten tegen de ‘neen’ van het Vlaams Parlement. Of het allemaal help voor haar ‘comeback’ is een andere vraag.