Het oliekartel OPEC en zijn [door Rusland aangevoerde] bondgenoten, verenigd onder de naam OPEC+, zijn er de voorbije dagen niet in geslaagd om tot een akkoord te komen over het opvoeren van de productie. Het standpunt dat Saoedi-Arabië inneemt lijkt mijlenver te liggen van wat de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) voor ogen hebben.
Achter de schermen van OPEC+: inzet is niet langer olie, wel het post-olietijdperk
Waarom is dit belangrijk?
De meningsverschillen gaan veel verder dan de vraag of de productiequota moeten worden gehandhaafd of opgevoerd. Er zit een veel fundamenteler problematiek achter de houding van de VAE.De Verenigde Arabische Emiraten zijn van mening dat de vraag naar olie binnen enkele jaren zal instorten als gevolg van de ecologische overgang naar hernieuwbare energie en elektrische wagens. Eens het zover is willen ze vermijden om met tientallen jaren aan reserves opgescheept te zitten, die tegen dan die nutteloos zullen zijn geworden. Hun uitgangspunt is dus eenvoudig. De olieproductie moet massaal worden opgevoerd zolang er vraag is. Ook al zal dit de olieprijzen doen dalen.
De rivaliteit verschuift stilaan van de oliemarkt naar de post-olie-economie
Met die productieverhoging willen de Golfstaten een cashbuffer aanleggen die toelaat te investeren in activiteiten die een leefbare post-olie-economie tot stand brengen. De VAE willen dus hun enorme olievoorraad gebruiken om zichzelf economisch opnieuw uit te vinden.
De Saoedi’s van hun kant hebben minder haast. Zij willen geen ineenstorting van de prijzen. Ryadh geeft er de voorkeur aan in te zetten op een geleidelijke transitie van de economie. De Saoedi’s hebben drie keer de bewezen reserves van de VAE. Ze pompen dagelijks ook drie keer meer vaten op dan de VAE, zoals op onderstaande grafiek te zien is. Ze zijn voor de Saoedi’s dus zeker geen evenwaardige gesprekspartner.
Ook woensdag verliet OPEC+ de vergaderingstafel zonder akkoord. Volgens sectoranalisten wordt de historische alliantie wel degelijk op de proef gesteld. De rivaliteit verschuift stilaan van de oliemarkt naar de post-olie-economie.
