De top van de Franstalige groene partij davert op haar grondvesten. Covoorzitters Marie Lecocq en Samuel Cogolati hebben het Politiek Bureau officieel laten weten dat ze hun gezamenlijke leiderschap niet langer kunnen voortzetten. Hoewel er formeel nog geen sprake is van ontslag, erkent de partijtop de onhoudbare situatie. De crisis binnen de partij lijkt na de zware verkiezingsnederlaag van juni 2024 nog lang niet voorbij.
Key takeaways
- Covoorzitters Marie Lecocq en Samuel Cogolati van Ecolo hebben aangegeven dat ze niet langer met elkaar willen samenwerken.
- Tussen beide voorzitters zijn veel fundamentele verschillen in visie, die niet te overbruggen zijn.
- De nieuwe crisis bij Ecolo komt er na de verkiezingsnederlaag van juni 2024 waarvan de partij nog lang niet hersteld is.
Het nieuws rond Ecolo komt niet als een donderslag bij heldere hemel. De interne spanningen bij de partij lopen al weken hoog op. Eerder verlieten zowel de politiek directeur als de communicatiedirecteur de partij, een teken aan de wand dat het hart van de machine vastliep. Binnen de rangen klinkt luide kritiek op het gebrek aan overleg en de gemaakte keuzes, in een partij waar interne democratie nochtans heel belangrijk is.
Fundamentele verschillen
Aanvankelijk leek het enkel te gaan om strategische meningsverschillen, maar stilaan is duidelijk geworden dat de covoorzitters twee totaal verschillende visies hebben. De scheiding tussen Lecocq en Cogolati is maandag door het partijbureau bekrachtigd.
Samuel Cogolati is langer meer iemand van de revolutie, terwijl Marie Lecocq meer staat voor geleidelijke hervormingen. Daarnaast speelt een complexe communautaire dynamiek: de Brusselse tak tegen de Waalse tak. Zelfs over de dringende kwestie van regeringsdeelname in Brussel raakten de gemoederen onverzoend verhit.
Slechte timing
De timing van deze crisis is desastreus. Waarnemers spreken van een sfeer van “politieke zelfmoord”. De zware nederlaag van juni 2024 zindert nog na en over de oorzaken ervan bestaat geen consensus. Het systeem van covoorzitterschap, dat sinds 2007 bestaat, wordt nu zelfs in vraag gesteld. In plaats van meerwaarde te bieden, lijkt de duobaan vooral onevenwichtigheden in media-aandacht en bevoegdheden te versterken.
De partij belooft dat de overgang snel zal gaan, maar of deze vreedzaam zal verlopen, is zeer de vraag. Ecolo staat op een kruispunt: de kiezers hebben een duidelijk signaal gegeven, en zonder een coherente politieke lijn dreigt de partij af te glijden naar irrelevantie. En dat juist om een moment dat ecologische partijen in heel Europa wat op de terugweg zijn, na de groene hype van enkele jaren terug.
Volg Business AM ook op Google Nieuws
Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!