Venezuela staat aan de rand van de implosie. Op beelden is te zien hoe in het land met de grootste bewezen oliereserves ter wereld chaos uitbreekt onder mensen die honger lijden en vechten om een zak rijst.
President Nicolas Maduro heeft tijdens het voorbije weekeinde de noodtoestand voor 60 dagen verlengd. Dat geeft hem de volmachten ‘om de economie te herstellen en buitenlandse agressie tegen het land te neutraliseren.’
De Amerikaanse veiligheidsdiensten waarschuwen voor een staatsgreep. Die zou worden gepleegd door mensen in de onmiddellijke omgeving van de president of door het militaire apparaat.
-40% Import
De toestand in Venezuela is de voorbije weken volledig geëscaleerd als gevolg van de dalende prijzen op de oliemarkten. De olie-inkomsten bezorgen het land 96% van zijn vreemde valuta, maar die zijn nu volledig ingestort. Daardoor kan het land niet meer aan zijn financiële plichten voldoen op de internationale markten en kan het geen grondstoffen meer importeren. De invoer van goederen ligt dit jaar 40% lager dan in 2015. De meeste fabrieken liggen stil. Ook heeft de uitzonderlijke droogte in het land de elektriciteitstoevoer in de meeste steden – de hoofdstad Caracas uitgezonderd – beperkt. De openbare diensten werken nog 2 dagen per week. Voedsel en geneesmiddelen worden steeds schaarser.
¡VENEZUELA TIENE HAMBRE! #Video Saquean Mercado Mayorista Maracay #11May pic.twitter.com/DGRZ1bgkgI vÃa @venezolanodecen #CNERevocatorioYA
“” El llanero (@llaneroVen) May 11, 2016
Grote delen van de slabakkende economie zijn in handen van het leger. Telde het land in 1993 amper 50 generaals dan zijn er dat vandaag 4.000. Tientallen militaire ondernemingen zijn sinds het aantreden van Maduro opgericht. De macht van het leger in het land is enorm: actieve of voormalige militairen staan aan het hoofd van een derde van alle ministeries en regeren de helft van de 23 provincies.
De militairen worden door de crisis amper getroffen: ze gunnen zichzelf grote loonsverhogingen en genieten geprivilegieerde toegang tot voedsel en woningmarkt. De militairen kunnen de hand leggen op lucratieve contracten, controleren de valutahandel en verkopen goedkope olie met woekerwinsten aan buurlanden.
De rol van de VS
[media-credit name=”AFP” align=”alignleft” width=”300″]
[/media-credit] Het zijn voornamelijk de Verenigde Staten die werk maken van de vervolging van Venezolaanse militairen. De Amerikanen focussen daarbij op militairen die betrokken zijn bij Venezuela’s bloeiende drugshandel, politiek geweld en corruptie. Maar elke Venezolaanse militair die in een Amerikaanse gevangenis belandt versterkt enkel Maduro’s bekende anti-Yankee-adagium.
De oppositie focust op de foute boosdoener
De oppositie besteedt te weinig aandacht aan de economische macht van het militaire apparaat, zeggen waarnemers en is vooral gefocust op het afzetten van Maduro. Door de bevolking in januari te beloven dat Maduro binnen de zes maanden kon worden afgezet heeft het zich in een moeilijk parket gemanoeuvreerd. Ondertussen zijn wel 2 miljoen handtekeningen verzameld voor de organisatie van een referendum dat een einde moet maken aan Maduro’s presidentschap. Zo’n démarche is in de grondwet van Venezuela voorzien, maar Maduro – die nog altijd handlangers op alle cruciale posten heeft – lijkt nu alles in het werk te zetten om zo’n referendum tot volgend jaar uit te stellen. Zijn officiële ambtstermijn eindigt pas in 2019.
Toch zal de afzetting van Maduro de economische en politieke problemen niet vanzelf oplossen. Daarvoor moet Venezuela ook van de militaire greep op de economie worden verlost.
[media-credit name=”AFP PHOTO/ Raul Arboleda” align=”alignleft” width=”768″]
[/media-credit]