Key takeaways

• IJsberen in de Tsjoektsjenzee vertonen over een periode van dertig jaar een verhoogd risico op ziektes die voorheen ongebruikelijk voor hen waren.
• De vijf ziekteverwekkers die vaker voorkomen bij ijsberen zijn parasieten die verantwoordelijk zijn voor toxoplasmose en neosporose, bacteriën die konijnenkoorts en brucellose veroorzaken en het canine distemper virus.
• De veranderingen in de blootstelling van ijsberen aan ziekteverwekkers dienen als indicator voor bredere ecologische verschuivingen die van invloed zijn op andere soorten in het Arctische ecosysteem.

Bloedmonsters van ijsberen in de Tsjoektsjenzee die over een periode van dertig jaar zijn verzameld, laten een alarmerende trend zien: een verhoogd risico op ziekten die voorheen niet voorkwamen bij deze bewoners van het noordpoolgebied. Onderzoekers analyseerden bloedmonsters die waren genomen tussen 1987 en 1994, gevolgd door een tweede set die was verzameld tussen 2008 en 2017. De resultaten wezen op een significant hogere prevalentie van chemische markers die wijzen op infectie met virussen, bacteriën of parasieten in de recentere monsters.

Hoewel het een uitdaging is om alleen op basis van bloedmonsters de precieze impact op de fysieke gezondheid van de beren vast te stellen, benadrukte wildbioloog Dr. Karyn Rode van de US Geological Survey dat deze verschuiving bredere veranderingen binnen het Arctische ecosysteem weerspiegelt. Het onderzoek richtte zich op zes specifieke ziekteverwekkers – virussen, bacteriën en parasieten die vaak voorkomen bij landdieren, maar af en toe ook bij zeedieren, waaronder de dieren waarop ijsberen jagen.

Ziekteverwekkers bij ijsberen

Dr. Rode merkte op dat de onderzoeksperiode samenviel met een aanzienlijk verlies van zee-ijs en een toenemend landgebruik voor deze specifieke populatie ijsberen. Dit zette de onderzoekers ertoe aan om te onderzoeken of de blootstelling aan deze ziektekiemen veranderd was, vooral die ziektekiemen die meer voorkomen op het land. De vijf ziekteverwekkers die vaker voorkomen bij ijsberen zijn onder andere twee parasieten die verantwoordelijk zijn voor toxoplasmose en neosporose, twee soorten bacteriën die konijnenkoorts en brucellose veroorzaken, en het canine distemper virus.

Implicaties van de studie

Ondanks hun veerkracht tegen ziekten, benadrukte Dr. Rode dat deze bevindingen de voortdurende veranderingen in het Noordpoolgebied benadrukken. IJsberen zijn in de VS geclassificeerd als een bedreigde diersoort, met als belangrijkste bedreiging voor hun overleving het voortdurende verlies van hun leefgebied op zeeijs – hun essentiële jachtplatform voor prooien uit de zee.

Eerder onderzoek met halsbandcamera’s bij ijsberen heeft aangetoond dat ze, naarmate ze meer tijd op het land doorbrengen omdat er minder zee-ijs beschikbaar is, moeite hebben om voldoende calorieën binnen te krijgen. Dr. Rode legde uit dat ijsberen als toproofdieren deze ziekteverwekkers voornamelijk oplopen via hun prooidieren. Bijgevolg zijn de waargenomen veranderingen in de blootstelling van ijsberen aan ziekteverwekkers een indicator van bredere ecologische verschuivingen die van invloed zijn op andere soorten binnen het Arctische ecosysteem.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!