De regeringsvorming in Brussel leek helemaal klem te zitten. Formateur Elke Van den Brandt (Groen) slaagde er niet in om een werkbare coalitie te vinden. Maar daar lijkt verandering in te komen, nu Vooruit de deur naar Fouad Ahidar en zijn partij open zet.

Wat voorafging: Aan Nederlandstalige kant onderzocht Van den Brandt een coalitie tussen Groen, Vooruit en Team Fouad Ahidar. Fouad Ahidar splitste zich af van Vooruit en startte een eigen partij, die flink wist te winnen.

• Vooruit, bij monde van lijsttrekker Hannelore Goeman, wilde niet met Ahidar in een regering stappen. Er bleek nog teveel oud zeer tussen beiden, waarbij Goeman Ahidar beschuldigde van het zwartmaken van Vooruit-kandidaten.
• Een andere coalitie lijkt echter niet werkbaar. De huidige meerderheid van Groen, Vooruit en Open Vld komt een zetel te kort. Cd&v bleek niet bereid om te depanneren, zo liet Benjamin Dalle (cd&v) duidelijk blijken.

In het nieuws: Ook Vooruit beseft dat het zonder Ahidar lastig is, en kijkt dan toch maar naar een samenwerking.

• In een interview met Bruzz vertelt Bert Anciaux (Vooruit) dat hij Ahidar niet steunde, ook al is het een goede vriend van hem. “Na de verkiezingen kreeg ik de volle laag van mijn partij. Ik was de schuldige van de nederlaag van Vooruit in Brussel. Omdat ik Ahidar zou hebben ondersteund. Wat dus niet waar is”, zegt hij.
• Anciaux waarschuwt: “Vooruit had Fouad Ahidar ernstig moeten nemen”. Hij is ook verbolgen over de woorden van Conner Rousseau, op dat moment voorzitter van Vooruit. Ahidar stemde niet voor een verbod op onverdoofd slachten, ondanks dat Vooruit wel dat standpunt had ingenomen. “De voorzitter, die zelf later gruwelijke uitspraken heeft gedaan (de racistische uitspraken over de Roma-gemeenschap, red.), was niet bereid om Fouad Ahidar een tweede kans te geven”.
• Hij gaat er echter wel van uit dat die sfeer niet blijft hangen. “Ik ga ervan uit dat die periode voorbij is. En dat er dus onderhandelingen worden opgestart tussen Groen, Team Fouad Ahidar en Vooruit. Het is de enige werkbare coalitie”.
• En Rousseau zelf lijkt ook tot die conclusie te komen, zegt hij in Knack: “Ik vind Fouad best een aangename mens, volgens mij kunnen we in Brussel nog altijd met hem samenwerken”, zo zet hij de deur open.
• Tegelijk blijft Rousseau streng voor Ahidars standpunten: “Maar als je Allah als argument gebruikt in het parlement, dan zijn we ver terug in de tijd aan het gaan. Dat staat haaks op de manier waarop ik integratie zie.”

Houdt het veto van MR stand?

Om te volgen: Wat met de veto’s van de Franstalige partijen?

• Nu de deur langs Nederlandstalige kant weer op een kier staat voor Fouad Ahidar, wil dat wel zeggen dat de Brusselse regeringsvorming er in z’n geheel er niet makkelijker wordt. Ook de Franstalige taalgroep werkt aan een coalitie, onder leiding van David Leisterh (MR). De twee groepen moeten daarna bij elkaar komen om samen een regering te vormen.
• Leisterh ziet langs Franstalige kant een coalitie tussen MR, Les Engagés en PS mogelijk. Ahidar is geen groot probleem voor de PS: Brussels kopstuk Ahmed Laaouej neemt ook uitgesproken standpunten in om conservatieve moslimkiezers aan zich te binden.
• MR heeft het een stuk moeilijker met Ahidar en stelde een veto. “Het is uitgesloten dat we ermee regeren”, zei Leisterh eerder. Hij vindt dat Ahidars standpunten verder gaan dan die van Laaouej. “Het is de basis van zijn programma”.
• Les Engagés gaf aan nog niet genoeg te weten over Ahidar en zijn programma om een mening te vormen. Maar kopstuk Christophe De Beukelaer verklaarde eerder aan Bruzz dat Ahidars “onvermogen om Kerk en staat te scheiden” ervoor zorgde dat Les Engagés “onder deze omstandigheden niet met deze partij kan samenwerken”.
• Met die veto’s en bezorgdheden wordt het niet evident om een regering te vormen, waar Ahidars partij dan ook een minister voor mag leveren. De Brusselse puzzel is verre van gelegd.