Wie gaf de toestemming om die man en zijn gevolg van 14 personen, waaronder schijnbaar agenten van de Iraanse veiligheidsdiensten, in België binnen te laten?
- “In elk ander land zou ik ontslag nemen, maar niet in dit apenland.” Het was de legendarische quote, waarmee destijds minister van Buitenlandse Zaken Mark Eyskens (cd&v) in 1991 de zaak rond Walid Khaled afwimpelde.
- Khaled was een Palestijnse terrorist, die betrokken was in de onderhandelingen rond de vrijlating van de gegijzelde familie Houtekins-Kets. En plots dook die man op, op de Grote Markt in Brussel, met een geldig visum in z’n paspoort. Eyskens weigerde af te treden, wat z’n reputatie een flinke deuk gaf.
- Meer dan 30 jaar later is het visum voor Alireza Zakani voorwerp van dezelfde discussie: wie gaf in godsnaam de toestemming om die man en zijn gevolg van 14 personen, waaronder schijnbaar agenten van de Iraanse veiligheidsdiensten, in België binnen te laten?
- Daarbij kwam de minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) fors onder vuur in de Kamer, gisterenmiddag. Lahbib koos daarbij voor een wel erg eenzijdige verdediging: het was helemaal de schuld van staatssecretaris Pascal Smet (Vooruit), in Brussel verantwoordelijke voor de Internationale Betrekkingen.
- “Smet nodigde de man en zijn gevolg uit voor de Metropolis World Summit. In maart heeft mijn regering benadrukt dat een dergelijk bezoek vanuit het Iraanse regime helemaal niet opportuun was in de huidige omstandigheden.”
- “In mei deelde Smet mee dat ondanks ons advies toch zeven Iraanse steden waren uitgenodigd, net als twee Russische steden. Twee Russische vertegenwoordigers zouden momenteel in Brussel zijn, hoewel ze geen visum hebben gekregen van onze ambassade in Moskou. Smet voert zijn eigen internationale politiek met of zonder ons.”
- “Op 10 mei vraagt hij mij deze uitnodigingen niet te blokkeren, op het gevaar af dit evenement in moeilijkheden te brengen.”
- “Op 16 mei schrijft hij het kabinet Asiel en Migratie en pleit voor flexibiliteit met betrekking tot de Iraanse en Russische uitnodigingen.”
- “Hij stuurt onze ambassadeur in Teheran ook een brief met de vraag de procedures te vergemakkelijken.”
- “Op 9 juni kwam er advies van het OCAD (dat dreigingen bestudeert, red.). Dat schatte het in als “zeer laag”.”
“Machteloze minister”
- Maar zeker de oppositie vond die uitleg van Lahbib toch maar halfslachtig. Want finaal was het toch haar verantwoordelijkheid, om de visa uit te reiken?
- “Men levert dus een visum af aan een terrorist, enkel omdat een collega uit een andere regering wat druk zet? U hebt een grove politieke fout begaan”, repliceerde Sophie Rohonyi (Défi).
- Van N-VA’er Peter De Roover kreeg ze het verwijt van een “paraplu-politiek” te voeren. “Ze wilde niet maar moest van Pascal Smet. Wat een machteloze minister”, zo stelde hij ironisch.
- “Op dit eigenste moment intimideren Iraanse veiligheidsagenten op ons grondgebied vreedzame betogers tegen het Iraanse regime. Het is schandalig dat zoiets hier kan. U speelt de bal intussen gezellig naar elkaar door”, reageerde Annick Ponthier (Vlaams Belang) boos.
- “Er is maar één persoon verantwoordelijk voor de afgifte van visa en dat bent u. In feite moet u ontslag nemen, mevrouw”, zo concludeerde Jean-Marie Dedecker (Onafhankelijk).
- Vandaag zou dan het Brussels Parlement in principe onder hoogspanning staan: Smet komt er op zijn beurt uitleg geven. In principe, want de Brusselse politiek verloopt nooit zo spannend: zelden moeten ministers er ontslag nemen, de sfeer is gezapiger, de meerderheid milder, het schouderophalen wat groter.
