Remco Evenepoel is met voorsprong de beste renner die we ooit gehad hebben sinds Eddy Merckx. Hij is waarschijnlijk zelfs beter dan Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard als het gaat om intrinsieke kwaliteiten. Maar als hij bij Soudal-Quickstep blijft, zal hij nooit de Tour winnen. Wat we vreesden is aan het gebeuren. Patrick Lefevere, zo een groot wielericoon dat Lieven Van Gils er een zesdelige TV-reeks voor Canvas heeft over gemaakt, wedt op 2 paarden. Klassiekers en rondes, maar daarvoor heeft de ploeg het budget én vooral de focus niet. Het is nu aan hem om op tafel te kloppen of te vertrekken.

Binnenkort verschijnt er een zesdelige reeks over Patrick Lefevere. Die mag terecht geportretteerd worden als de meest succesvolle wielermanager ooit. De resultaten van zijn ploeg liegen er niet om. Alleen heeft hij zichzelf wat aangedaan door de beste te willen zijn in de 2 grote disciplines van het wegwielrennen: het ééndagswerk en het rondewerk. Daardoor dreigt zijn ploeg op alle fronten te verliezen. 

Soudal-Quickstep, zoals vorig jaar, bakt er niets meer van tijdens de klassiekers. Ze zijn overspoeld door de gele Jumbo-trein, het eenzame supertalent Mathieu van der Poel en de alleskunner Pogacar. Zoals Lefevere het zelf vaststelde: ”We ondergaan de koers. We zitten in het defensief”. Dat is niet alleen dit jaar maar dat is nu al enkele jaren aan de gang. 

De oplossing voor de klassiekers bestaat: Arnaud De Lie

Voor de klassiekers weet Lefevere de oplossing natuurlijk maar de vraag is of hij die kan te pakken krijgen: het onwaarschijnlijke rastalent Arnaud De Lie. Die kan de nieuwe Tom Boonen worden en kan alles winnen van de  Omloop Het Nieuwsblad tot Parijs-Roubaix. 

Maar dit zal dus ten koste gaan van de aankoop van rasklimmers. De Lie zal aan een hoge prijs vertrekken , als ze überhaupt erin slagen om hem weg te halen bij Lotto-Dstny waar Daan de Wever, de eigenaar van Dstny, een nieuwe wind laat waaien.

Remco voldoet aan alle criteria van een kampioen

Het is nu aan Remco om zijn lot in handen te nemen. Topsporters zijn CEO’s. Zij zijn de baas en moeten bepalen met welke ploeg ze naar de oorlog willen gaan. ‘First who then what’ is omzeggens het allerbelangrijkste managementprincipe dat er bestaat. Het gaat in eerste instantie niet om WAT je doet maar met WIE je start om dan te zien HOE je het doet. 

Remco haalt 10 op 10 op alle criteria die ik in mijn boek ‘Topsporters zijn CEO’s’  heb vastgelegd:

-Het heilige vuur. Hij bezit een onwaarschijnlijke drive en wil echt alles winnen.

 -Een onwaarschijnlijk talent. Hij heeft het geluk gezegend te zijn met het DNA van een topsporter en heeft ook altijd de keiharde discipline getoond van een topsporter.

-Een sterke weerbaarheid. Hij is weerbaar en kan om met alle tegenslagen die zijn deel werden. Hij heeft een doodsmak overleefd en is er sterker uitgekomen. Hij heeft de aanslag van de pers overleefd in het volledig wielergekke Vlaanderen. Ook daar is hij volwassener uitgekomen. 

Dat maakt van hem vandaag al een kampioen.

…maar nog niet die van een superkampioen

Om door te groeien tot een superkampioen zijn er echter nog 4 andere criteria cruciaal die ook essentieel zijn voor een top CEO.

–Een scherpe intelligentie. Toppers zijn heel slimme mannen die een koers kunnen lezen en ook heel goed de omgeving rond hen begrijpen. Evenepoel is een briljante geest. Dat heeft hij ook al mee.

-Een heldere strategie. Hier begint het schoentje al te wringen. Hij gaat dit jaar naar de Giro en zal die waarschijnlijk winnen, maar had hij niet beter leergeld betaald in de Tour om daar te merken dat zijn ploeg ondermaats is?  Dan kon hij beginnen ingrijpen. Nu zal het lijken alsof alles volgens plan verloopt.

-Een sterk team. Een topsporter, zelfs in een teamsport of de hybride teamsport die het wielrennen is, kiest zelf zijn team en laat zich omringen door toppers die hem begeleiden naar de doelen die hij stelt en niemand anders. Niet de coach, noch de ploegleider. Het is aan de topsporter om alles te bepalen en die als een echte CEO handelt en zijn team kiest. 

-Een ijzeren karakter. Met deze eigenschap bedoelen we een meedogenloosheid om anderen niets te gunnen en ervoor te zorgen dat iedereen meewerkt aan het behalen van zijn doel. De allerbesten in de geschiedenis doen geen enkele concessie.

Wat hij van Nafi Thiam en Roger Federer kan leren

Deze laatste eigenschap is cruciaal. Vraag dit maar aan Roger Federer, Tiger Woods en Eddy Merckx. In het boek ‘Topsporters zijn CEO’s’ vind je heel wat anekdotes terug, waarbij het opvalt dat deze topsporters meedogenloos waren met hun omgeving en geen enkele middelmaat aanvaardden. Roger Federer ontsloeg zijn beste vriend als coach, Tiger Woods zijn jeugdcoach wanneer ze voelden dat ze niet meer vooruitgingen .

Kijk maar naar Nafi Thiam die al veel vroeger van Roger Lespargnard had moeten afscheid nemen. Zij is potentieel de grootste atlete die de wereld ooit heeft gezien, maar is de laatste jaren ondermaats gecoacht geworden.

Het enigma van Jumbo-Visma

Wielerobservatoren zullen zeggen dat Richard Plugge, de man achter het succesverhaal van Jumbo-Visma, wel de code heeft gekraakt. Zij  hebben Wout van Aert voor de klassiekers en nu Jonas Vingegaard voor de Tour en dit met  een budget dat niet zoveel hoger is dan dat van Soudal-Quickstep. Twee grote nuances moeten we hier maken.

Eén.  Alles draait rond Wout Van Aert. Wout heeft een deal gesloten met Jumbo dat zij hem zullen steunen in de klassiekers – het gaat het om de 2 monumenten de Ronde Van Vlaanderen en Parijs- Roubaix. In ruil zal hij zich platleggen voor Jonas Vingegaard in de Tour. Tom Boonen heeft dat compromis nooit moeten sluiten. Tadej Pogacar ook niet. Dit draait voorlopig goed uit voor hen zolang Van Aert zich goed voelt. 

Twee. Tot op heden heeft Wout Van Aert nog geen enkele van die 2 monumenten gewonnen. Dat is de bittere realiteit. Wout Van Aert verdient echter om – net zoals Quickstep ooit rond Tom Boonen was gebouwd – een team alleen rond hem te hebben. Nu geraakt Plugge daar mee weg – chapeau  voor de ongelooflijke knappe wielerbegeleiding die die ploeg  zijn renners geeft – maar ze hebben geluk dat de man uit Herentals dit aanvaardt. 

Dat andere probleem en deze keer is het geen geld

Zelfs als Vic Swerts, de eigenaar van Soudal,  zijn portefeuille opentrekt en bereid is om aan Lefevere het geld te geven om een paar rasklimmers aan te trekken, is er nog een laatste probleem. De toppers zijn vandaag niet echt meer beschikbaar. Als we de top 10 klimmers-helpers uit het peloton overlopen – we halen Evenepoel, Vingegaard en Pogacar hieruit – merken we dat er geen enkele bij de ploeg van Evenepoel zit.

Sepp Kuss (Jumbo Visma)

Adam Yates (UAE)

Joao Almeida (UAE)

Primoz Roglic (Jumbo Visma)

Richard Carapaz (Ineos)

Egan Bernal (Ineos)

Romain Bardet (AGR2)

Geraint Thomas (Ineos)

Thomas Pidcock (Ineos)

Juan Ayuso (UAE)

Observatoren zien natuurlijk direct waar hij best naar toe zou gaan waar ze misschien wel een salaris met 10 nullen willen bieden op termijn. Ineos staat immers nu al een heel aantal jaren droog en grote baas Jim Ratcliffe is niet het profiel dat kan leven met second best. Maar de man uit Schepdaal, en vooral zijn vader, lijken voorlopig gelukkig met de ploeg van Lefevere.

Natuurlijk kan hij de Tour winnen

Kan hij de Tour winnen? Natuurlijk. Hoewel ik altijd gedacht had dat Pogacar onklopbaar was, heeft 2022 bewezen dat dit niet zo is. Evenepoel is waarschijnlijk de allerbeste, maar hij heeft een ploeg nodig. Dit in tegenstelling tot de Rode Duivels die nooit een groot toernooi zullen winnen hoewel zij ook de allerbesten waren enkele jaren geleden. Remco heeft nog alles te winnen om echt de nieuwe Eddy Merckx te worden. Maar het zal niet bij Soudal-Quickstep zijn.

Xavier Verellen is auteur en ondernemer. Zijn recente boek ‘Topsporters zijn CEO’s’, dat aantoont dat leiderschap het verschil maakt tussen kampioenen en superkampioenen, is te koop in de Standaard Boekhandel of online via https://topsporterszijnceos.businessam.be/