Met een inflatie die niet aan kracht lijkt te verliezen, klinkt de schreeuw om de koopkracht te beschermen almaar luider. Paradoxaal genoeg steken de Belgen de staat wel miljoenen euro’s toe voor een peulenschil. De overheid kon ruim 20 miljoen ophalen met de uitgifte van staatsbons. De opbrengsten daarvan zijn veel te laag om de inflatie bij te benen.
De Belgische inflatie bedroeg vorige maand 9,94 procent, het hoogste peil sinds maart 1976. Uit het inflatierapport van het Belgische statistiekbureau Statbel blijkt overigens dat de opgelopen energieprijzen het prijskaartje van andere producten de hoogte injagen. Dat bewijst ook een prijsvergelijking van de consumentenorganisatie Test-Aankoop, waaruit blijkt dat de producten in de supermarkt gemiddeld met 12,33 procent zijn gestegen in vergelijking met vorig jaar.
Ruim 20 miljoen euro
Het komt dan ook als geen verrassing dat de schreeuw om meer koopkracht almaar luider klinkt. Toch lijken heel wat Belgen er geen probleem mee te hebben dat diezelfde inflatie aan hun spaarcenten knibbelt. In ons land staat er zo’n 300 miljard euro geparkeerd op de spaarrekeningen. Bij het merendeel van de banken moet je tevreden zijn met een rente van 0,11 procent, wat dus resulteert in een koopkrachtverlies van 9,83 procent.
Dat zal ongetwijfeld mee verklaren waarom de staatsbons het zo goed doen. De staat kon op die manier 20,6 miljoen euro lenen van de Belgische bevolking. De staatsbons op tien jaar (met een brutorentevoet van 1,70 procent) waren het populairst: er werd voor ruim 8,7 miljoen euro op ingeschreven. De staatsbons op vijf jaar (rentevoet van 1,05 procent) leverden 8 miljoen euro op, die op acht jaar (1,40 procent) waren goed voor 3,8 miljoen euro.
Belg is verslaafd aan zekerheid
We schreven eerder al dat voornamelijk de staat profijt doet bij dergelijke tarieven. Die kan immers zeer goedkoop geld lenen. De beleggers daarentegen moeten hun kapitaal voor een bepaalde periode vastklikken en krijgen in ruil een zeer bescheiden rendement, na aftrek van een roerende voorheffing van 30 procent. Wie zijn kapitaal voor tien jaar toevertrouwt aan de staat, moet tevreden zijn met een jaarlijks rendement van 1,19 procent netto. Dat is een peulenschil als je weet dat je je kapitaal voor een decennium moet missen.
Belgen lijken dan ook bereid een deel van hun koopkracht op te offeren in ruil voor zekerheid. Toegegeven, de rendementen liggen hoger dan op het spaarboekje, maar het belegde kapitaal boet alsnog aan waarde in. Bij de huidige inflatie verlies je 8,75 procent aan koopkracht. Het koopkrachtverlies kan wel afnemen naarmate de inflatie daalt.
De geldontwaarding moet weliswaar afzwakken tot 1,18 procent indien men een positieve reële rente zou willen behalen (met een staatsbon op tien jaar). We zijn momenteel heel ver verwijderd van zo’n situatie. De kans is overigens klein dat de Europese Centrale Bank (ECB) de inflatie tot dat niveau zal laten zakken. De toezichthouder streeft immers naar een geldontwaarding van 2 procent op middellange termijn.
De overheid maakt zich alvast op om nieuwe staatsbons uit te geven. In december zal die normaal opnieuw rondgaan met de hoed.
(mah)