De Turkse president Recep Tayyip Erdogan trok vrijdag richting Rusland. In Sotsji, de idyllische kuststad aan de Zwarte Zee waar Vladimir Poetin een optrekje heeft, sprak hij vier uur land met de Russische dictator. De presidenten beloofden nauwere economische banden tussen hun landen, en ook op het vlak van energie zouden ze beter samenwerken.
Enkele dagen geleden werd Erdogan nog de lucht in geprezen: hij speelde een cruciale rol als bemiddelaar tussen Rusland en Oekraïne, waardoor de graanhandel vanuit Oekraïense havens weer mogelijk werd. Vrijdag trok hij echter naar Rusland om er met Poetin te praten. Niet over vrede in Oekraïne of een oplossing voor de situatie in Syrië, al werden die zaken wel aangehaald. Het zwaartepunt van het gesprek lag echter op de economische banden tussen Turkije en Rusland.
Gas in roebels
Achteraf leek vooral de Russische minister voor Energie, Alexander Novak, bijzonder blij met het gesprek tussen Erdogan en zijn president. Aan het Russische persagentschap Interfax verklaarde hij dat Turkije vanaf nu ook de aankoop van gas zal betalen in roebels, wat voor Rusland als een overwinning kan worden gezien: buitenlands valuta kan momenteel niet gebruikt worden binnen Rusland.
Ook op financieel vlak zochten beide landen toenadering, onder meer in de bankensector. “De deals zullen onze handels- en economische banden, onder meer in tranport, industrie, landbouw, toerisme en IT, naar een nieuw niveau tillen”, werd Novak geciteerd.
Ambigue houding
Het Westen kijkt met argusogen naar de houding van Turkije. Het land, nota bene lid van de NAVO, zoekt steeds toenadering met Rusland en lijkt zo ervoor te zorgen dat Poetin altijd een uitweg heeft om de westerse sancties te omzeilen. Voorafgaand aan de meeting in Sotsji verspreidden Oekraïense inlichtingendiensten een document, onderschept vanuit Moskou.
Daarin stonden voorstellen die op de meeting moesten besproken worden, en waarin de samenwerking tussen Turkije en Rusland zeer verregaand waren. Zo zouden Turkse banken Rusland moeten helpen de sancties te omzeilen, en een nauwe samenwerking op het gebied van energie en industrie zou hetzelfde doel hebben.
De positie van Erdogan blijft enigszins vreemd. Zo er is de bemiddeling in het graandossier en stuurt Turkije ook heel wat militair materiaal richting Oekraïne, onder meer de beruchte Bayraktar-drones. Anderzijds weigert Erdogan de westerse sancties tegen Rusland in te voeren, dreigde hij de toetreding van Zweden en Finland tot de NAVO te saboteren en laat hij Russische schepen met graan, gestolen uit Oekraïne, aanmeren in Turkse havens.