Als de kat van huis is, dansen de muizen. Met Alexander De Croo (Open Vld) in Congo, kan de MR-voorzitter het niet laten om toch maar weer wat prikjes uit te delen, aan de coalitiepartners. Dat die daarbij dan, in Congo, in de verlegenheid worden gebracht: het zal Bouchez worst wezen.
- “We geven de kunst die in Congo hoort, terug”, zo postte staatssecretaris Thomas Dermine (PS) op Instagram, breed lachend poserend naast premier De Croo, in Kinshasa, voor de vitrine van een peperduur Afrikaans masker.
- Dat Kakuungu-masker komt uit de collectie van het AfricaMuseum van Tervuren, en bevindt zich dus nu in het Musée National de Kinshasa. Meteen was te horen “dat het de eerste keer is sinds 1976 dat België kunst teruggeeft aan Congo”. En volgens kenners is het dus “van onschatbare waarde”.
- Allemaal goed en wel, zo dacht Bouchez vanuit het regenachtige België, maar hij kon het niet laten Dermine op z’n plaats te zetten: “Neen, dit is geen teruggave van kunst, maar het uitlenen ervan. Dank aan de staatssecretaris om binnen het kader van het regeerakkoord te blijven. Geen enkel werk wordt op dit moment teruggegeven, we zijn in de fase van de ‘analyse’”, zo stelde hij fel.
- En effectief: het klopt dat het kunstwerk niet gegeven is, maar slechts in bruikleen in Kinshasa is, zo leert navraag. Ook al zegt men in Kinshasa dat het “op termijn wordt overgedragen”, dat is nog niet het geval.
- Vanmorgen op LN24 reageerde Dermine dan weer: “De woorden van Bouchez gaan helemaal in tegen die van de premier én de koning. Wij zijn die stormen in een glas water, van een provocerende partijvoorzitter wel wat beu eigenlijk”, zo stelde hij koel.
- “De waarheid zeggen, is dat een storm in een glas water? Wat denkt Thomas Dermine daarvan”, zo reageerde Bouchez dan weer fel op Twitter, onder meer Le Soir citerend, die het ook over de bruikleen had.
Interessant: Bouchez heeft ondertussen wel meer aan de hand in zijn eigen partij. Jean-Luc Crucke is helemaal niet weg.
- Hij was er toch maar mooi vanaf, zo dacht iedereen: de eigenzinnige Waalse MR-minister Jean-Luc Crucke raakte eind vorig jaar in de problemen met zijn hyperprésident Bouchez, over nieuwe belastingen voor het Waals Gewest. Het gevolg was een hele heisa, met Crucke die zijn ontslag gaf en meteen het einde van zijn politieke carrière leek te verkiezen. Een nieuwe baan als rechter bij het Grondwettelijk Hof, waar een deel oud-politici wettelijk in moet zetelen, wachtte op hem.
- Maar kijk: Bouchez ziet zijn zorgenkind terugkeren. Want Crucke kondigde gisteren als een donderslag bij heldere hemel aan dat hij blijft. Als Waals Parlementslid. Bij de MR. Maar wel, “om na te denken over een breder politiek project, over het klimaat”.
- Crucke staat voor een links-liberale koers, voor een duidelijke ecologische reflex, iemand die al jaar en dag ook de kerncentrales wilde sluiten, en misschien wel de heftigste fan was van Vivaldi, aan Franstalige kant. Dat hij zich blauw ergerde aan het dilettante gedrag van zijn voorzitter, in die federale coalitie, was al langer een publiek geheim.
- Maar nu is hij dus terug, om binnen en buiten zijn partij strijd te gaan leveren. “Ik heb het gevoel dat mijn rol in de politiek nog niet is uitgespeeld”, zo kondigt hij overal aan.
- Dat kan dus door een ‘brede beweging’ te beginnen, een soort herverkaveling van het landschap. Maar tegelijk is het niet gezegd dat Crucke eerst die strijd binnen de MR aangaat: in 2023 moet Bouchez zich opnieuw presenteren aan de MR-leden als voorzitter. En er leeft wel wat onvrede over de provocatieve stijl van Bouchez, die in een Franstalig landschap met maar drie andere mogelijke coalitiepartners (PS, Ecolo en Les Engagés) niet dreigt te werken: nu al is duidelijk dat niemand in 2024 graag met de MR van Bouchez nog een regering maakt.
- Hoe dan ook: het is de eerste keer dat Bouchez, die zijn partij fel naar rechts trok in een pak standpunten, en ook communautair een erg Belgicistische lijn presenteert (tegenover regionalist Crucke), zo te maken krijgt met dissidentie.
