Terwijl de Amerikanen en Britten in Oost-Europa hun militaire aanwezigheid verder aan het opbouwen zijn, net als de Russen aan de grens met Oekraïne, komt er een opvallend diplomatiek offensief. Dat bericht Reuters.

• De Franse president Emmanuel Macron vliegt vandaag immers naar Moskou, om daar te gaan overleggen met zijn Russische tegenhanger Vladimir Poetin. Dat doet Macron nadat hij heel het weekend aan de telefoon hing met onder meer diezelfde Poetin, maar ook de Westerse bondgenoten en de Oekraïners. Alleen is het niet duidelijk of hij daarbij concrete resultaten heeft bereikt. Na Moskou vandaag volgt morgen Kiev.
• De vraag is of Macron daar met iets concreet zal kunnen aankomen: hij legt zijn lot wat in de handen van de Russische president. Want als Poetin hem met niets concreets wegstuurt, moet hij de vernedering ondergaan van als ‘softe gezicht van het Westen’ in Oekraïne te arriveren. Anderzijds: ook Poetin speelt hoog spel. Zijn troepenopbouw kost handenvol geld, en moet toch iets opleveren, anders verliest hij het blufpoker.
• Frankrijk en Duitsland staan binnen de EU fors onder druk: heel Oost-Europa, de Baltische staten op kop, kijkt met argusogen hoe de grote twee van Europa een bemiddelende koers varen, en proberen Rusland te sussen. De VS en ook de Britten zijn ondertussen veel hardere taal aan het spreken, om de Russische beer terug in zijn kot te krijgen.
• Rusland heeft ondertussen bijna 100.000 troepen verzameld aan de grens, en zou midden februari, als de weersomstandigheden goed zijn, een offensief kunnen inzetten om Oekraïne te overrompelen. Ze eisen dat de NAVO garanties geeft dat het nooit Oekraïne zal toelaten als lid.
• Duitsland lijkt ook, na weken van stilte rond de nieuwe kanselier Olaf Scholz, eindelijk in beweging te komen: de kanselier trekt naar Joe Biden in Washington DC voor overleg, en stuurt tegelijk ook 300 Duitse soldaten naar de oostgrens van de EU. Ook Scholz wordt vroeg of laat in Moskou verwacht.
• Maar het politiek risico is voorlopig geheel voor Macron. Die heeft een presidentsverkiezing in Frankrijk op de agenda staan, in april. Hij kan dus een profilering als ‘wereldleider’ en ‘vredesstichter’ best gebruiken. Maar tegelijk heeft hij met Poetin toch een appeltje te schillen: in de Franse achtertuin, de Westelijke Sahara, duiken de Russen nadrukkelijk op: in Mali lijkt het regime te opteren voor de Russische huurlingen van Wagner, eerder dan Franse troepen, om islamisten te bekampen.