Jimmy Fallon, één van de belangrijkste talkshowhosts in de VS had Stromee – zo heet hij in Amerika- vorige maand te gast in zijn programma en de reacties achteraf waren laaiend enthousiast. De choreografie van Santé, een ritmisch pompend nummer, helemaal in de traditie van de Brusselse grootmeester, veroverde heel wat harten.
Meer dan 1 miljard views op YouTube
Stromae is vandaag ons grootste culturele exportproduct. Toen hij in 2009 met Alors on danse doorbrak ging het heel hard voor Paul Van Haver – zijn echte naam. Zijn Vlaamse moeder voedde hem op. Hij werd binnen de kortste keren op handen gedragen door wereldsterren als Madonna en Kanye West, verkocht 3 miljoen albums, verzamelde 1 miljard views op You Tube en bracht meer dan 2 miljoen tickets aan de man.
Stilistische en ritmische perfectie
Stromae werd dit niet zomaar. Hij is een stilistisch genie die met uitstekend afgewerkte popmuziek een verhaal vertelt, ondersteund door een regie waarin mode en dans centraal staan. Hij is een woordkunstenaar en is met voorsprong de beste straatartiest van zijn generatie, een kunstvorm die vandaag een grote groep aanspreekt, getuige de manie rond kunstenaars Jean Michel Basquiat en Banksy. Wie heeft de clip Formidable niet op zijn netvlies gebrand, een absoluut meesterwerk?
Maar Stromae is veel meer dan dat. Hij ontwijkt ook geen harde onderwerpen zoals de dood en kanker. Zelfs Jacques Brel zou op Quand C’est jaloers zijn geweest.
Symbool voor ons absurd en cultureel divers land
Verder is Stromae een ondernemer. Hij lanceerde zijn modemerk Mosaert, een perfecte weergave van de multiculturele en diverse maatschappij waar we vandaag in leven. Hij incorporeert ook perfect de ziel van René Magritte. Ons land is een wat absurd bij elkaar gebracht zootje en het hoeft dan ook niet te verbazen dat het surrealisme hier hoogtij viert. Zijn clips zitten vol met verwijzingen naar de schilder-grootmeester, van de bolhoeden die zijn muzikanten dragen tot de poëtische teksten die vol absurde woordspelingen zitten.
De zoektocht naar vrijheid en onafhankelijkheid
Stromae is tevens een vrijheidsdenker die symbool staat voor een hele nieuwe generatie die zich afkeert van het establishment. Jongeren rebelleren tegen de manier waarop zij achter zijn gesteld tijdens de Covid pandemie en hoe ze geen geld hebben om een appartement te kopen, omdat de prijzen van het vastgoed zijn geëxplodeerd. Zoals de uitvinders van Bitcoin zich afkeerden van het financiële establishment en zoals Tim Berners-Lee wilde vermijden dat de grote multinationals het internet wegkaapten – wat hem spijtig genoeg niet lukte -, heeft ook Stromae afscheid genomen van zijn platenmaatschappij en tracht hij zijn weg te vinden zonder enige afhankelijkheid van ‘het systeem’.
De troubadour voor alle vergetenen in onze maatschappij
Stromae is een chansonnier die zingt over de polarisatie en de strijd die vandaag in onze samenleving lelijk huishoudt, tussen arm en rijk, migranten die op zoek zijn naar acceptatie en een snel veranderende wereld waar de crisis van Covid-19 heel wat groepen heeft achtergelaten. Santé heft het glas op al die vergeten mensen die nood hebben aan een stem. Hij was zijn tijd ver vooruit als het ging om de discussie rond transgenders en non-binairen. Tous les Memes verhaalde dit verlangen perfect.
En tevens slachtoffer van die maatschappij
De onophoudelijke druk van onze maatschappij spaarde hem ook niet. Toen hij tussen 2014 en 2015 ruim 200 concerten afwerkte, werd het hem allemaal te veel, en moest hij zich terugtrekken om te herbronnen. Hij kreeg een burn-out. Onze maatschappij met al zijn impulsen via voornamelijk sociale media, maakt heel wat mensen moe en ook hij heeft daarvan af gezien. Burn-out is vandaag een grote mentale ziekte en zijn pleidooi om het wat rustiger aan te doen zal voor velen als muziek in de oren klinken.
Hij staat symbool voor de toekomstige heropstanding van onze evenementensector die zeer rijk is in ons land, in alle taalgebieden, en die we moeten koesteren. België is een Absurdistan, maar nergens anders zou een kunstenaar zoveel inspiratie hebben kunnen vinden. Zonder creativiteit hebben we als land geen toekomst, dus moeten we er alles aan doen om onze artiesten te ondersteunen. Vanaf de concertzalen terug open zijn is het dan ook onze verdomde plicht om terug naar de arena’s en cultuurhuizen te trekken.
De auteur Xavier Verellen is zaakvoerder van QelviQ, een Internet of Things bedrijf in de wijnsector (www.qelviq.com)