De staatshoofden van Rusland, Iran, Kazachstan, Azerbeidzjan en Turkmenistan hebben een akkoord ondertekend waarin het juridische statuut van de Kaspische Zee wordt vastgelegd. Dat is een primeur sinds de val in 1991 van de Sovjet-Unie.
De Kaspische Zee is met een oppervlakte van 371.000 km² de grootste binnenzee van de wereld. Decennialang grensde ze enkel aan de USSR en Iran. Maar sinds de val van de Sovjet Unie grenzen vandaag niet langer twee, maar vijf landen aan de Kaspische Zee.
Een enorme voorraad olie en gas
Omdat het Amerikaanse Energieagentschap in 2012 de bewezen oliereserves op 50 miljard vaten schatte en er ook 300.000 miljard kubieke meter natuurlijk gas in de zee zou zitten, drong een akkoord zich op. Er valt namelijk heel wat geld te verdienen in de regio.
© Public Domain
Kaspische Zee is zee, noch meer …
Het akkoord bepaalt dat de Kaspische Zee het statuut van zee, noch meer krijgt, omdat die statuten door het internationaal recht zijn vastgelegd. Wel legt het akkoord de grenzen tussen de territoriale wateren van de omringende landen vast. Ook worden de exclusieve visgebieden afgebakend. Elk land kan een 15-mijlszone doen gelden als territoriaal water, een oppervlakte die met 10 mijl wordt uitgebreid als exclusief visgebied.
De zeebodem wordt volledig in sectoren verdeeld, al is nog niet duidelijk hoe die grenzen precies worden getrokken. Daarvoor zijn verdere onderhandelingen nodig.
Militaire aanwezigheid
Verder werd beslist dat enkel de betrokken landen er een militaire aanwezigheid mogen hebben, wat de Russische dominantie op de grootste binnenzee ter wereld nog moet vergroten.
De voornaamste havensteden in de Kaspische Zee zijn naast Bakoe in Azerbeidzjan ook Türkmenba?y in Turkmenistan en Machatsjkala in Rusland.
