Hoe ziet de wereld eruit binnen 100 jaar? Dat vroeg Daron Acemoglu, econoom bij MIT, zich af. Hij hield daarbij rekening met politieke, sociale en economische trends uit de voorbije 100 jaar. Acemoglu is somber over de toenemende ongelijkheid en de vervuiling, maar ziet ook een paar lichtpunten, zoals een steeds betere gezondheidszorg. Dit zijn zijn 10 voorspellingen:

De industrialisering van China betekent dat de totale CO2-uitstoot en de klimaatsverandering nog veel erger zullen worden. De enige manier om die trend tegen te houden is een massale overschakeling op groene energie, wat vandaag bijna onmogelijk lijkt.

De jongeren in de islamitische wereld worden zich in toenemende mate bewust van de controle die de overheid probeert uit te oefenen over hun leven. Het gebruik van religie als een middel om het volk te controleren zal uiteindelijk in dovemansoren vallen bij een volk dat schreeuwt om politieke verandering en gelijkheid tussen de geslachten en de etnische groepen.

Over de laatste 60 jaar is het aantal burger- en internationale oorlogen sterk gedaald en deze trend zal zich ook de volgende 100 jaar doorzetten. Internationale organisaties zoals de VN en een bevolking die conflicten eerder uit de weg dan aangaat kunnen van de 21ste eeuw de eeuw van de vrede maken.

Werknemers in China en de Filippijnen eisen hogere lonen, waardoor de incentives voor bedrijven om hun productie te uit te besteden naar ‘lagelonenlanden’ afnemen. Onder invloed van deze trend en van het strikter wordende handelsbeleid zullen bedrijven meer geneigd zijn om in het eigen land te produceren.

De kinderen van de toekomst zullen langer en beter leven dan hun ouders door de introductie van nieuwe technologieën, geneesmiddelen en vaccins. Ontwikkelde naties zullen hun know-how qua gezondheidsvoorzieningen aanbieden aan opkomende landen in Azië en Afrika.

Traditioneel handenwerk in productie en landbouw zal in toenemende mate aan robots worden toevertrouwd. Dit kan voor de oude werknemers twee dingen betekenen: of ze vervallen massaal in armoede, of ze stappen over naar betere jobs met hogere inkomens.

Betere technologieën zullen de rijken helpen om hogere winsten te maken. Tegelijkertijd zal de vraag naar goedkope werkkrachten toenemen omdat de arbeidskost in opkomende landen zal stijgen. Dit betekent dat de kloof tussen arm en rijk nog groter zal worden.

China zal blijven groeien en nieuwe regio’s in Azië en Afrika zullen zich tot belangrijke economische spelers transformeren. Dit kan tot een nog hogere levensstandaard leiden, indien de landen die nu het meeste consumeren (zoals de VS en Europa) erin slagen om hun economische problemen op te lossen.

De volgende 100 jaar zal een enorme toevloed aan nieuwe technologieën brengen, van betere medicatie tot geautomatiseerde wagens. De vernieuwingen volgen zich in steeds sneller tempo op en de innovatie wordt almaar meer indrukwekkend.

Het verschil tussen arm en rijk wordt in de VS steeds groter. Het politiek proces wordt in toenemende mate beïnvloed door het grote geld. Tegelijkertijd wordt het autoritaire model van China door steeds meer mensen wereldwijd omarmd. De volgende eeuw zou wel eens gekenmerkt kunnen worden door het einde van de individuele rechten.