Een compromis binnen de federale regering: de anti-casseurswet sneuvelt, zoals gevraagd door Ecolo en PS, maar zij betalen daar wel een prijs voor.
- De PS was ooit via Brussels burgemeester Philippe Close (PS) zélf vragende partij: een wet om de geweldplegers tijdens betogingen aan banden te leggen, en recidive geweldplegers een preventief verbod te kunnen opleggen om te gaan betogen, naar analogie met een stadionverbod. Meer nog: het onderwerp werd twee keer op de kern goedgekeurd en in de Commissie gestemd.
- Maar de PS en ook Ecolo keerden hun kar. De druk van de vakbonden was gewoon te groot. Thierry Bodson, de machtige voorzitter van het ABVV, had duidelijk aangegeven dat er “een voor en een na” zou zijn voor de PS en Ecolo als deze wet zou worden aangenomen.
- De zaak etterde al weken binnen Vivaldi, de MR ging op de achterste poten staan en dreigde allerlei dossiers te blokkeren. Andermaal blijkt dat praat voor de vaak van de Franstalige liberalen: de wet sneuvelde gisteren op de kern dan toch.
- Voor het terugtrekken op het laatste moment betaalden Ecolo en PS wel een prijs: de procedure voor onmiddellijke verschijning voor de rechter, het zogenaamd ‘snelrecht’, zal worden hervormd met een nieuwe minimumtermijn van vijf werkdagen en een maximum van 40 dagen, vergeleken met 10 dagen en 70 dagen voorheen, voor geweldplegers.
- De nieuwe overeenkomst bevat ook strengere straffen voor geweld dat wordt gepleegd tegen mensen met een gezaghebbende en sociale functie, zoals brandweerlieden, deurwaarders, advocaten, leraren en journalisten.
- Met dit compromis tussen de linkse en rechtse vleugel van de Vivaldi kan de nieuwe minister van Justitie Paul van Tigchelt (Open Vld) zijn hervorming van het Strafwetboek dan toch voortzetten.
