Wittere tanden en nog vier andere geheime krachten van… urine

Wetenschappers ontdekten enkele maanden geleden een manier om urinecellen om te zetten in hersencellen, maar dat is zeker niet het enige voorbeeld van de vele positieve aspecten van dit menselijk afvalproduct.

Via Smithsonian.com dit kort historisch overzicht:

  • In urine geweekt leer wordt zacht. Urine bevat het stikstofrijke urea, dat afbreekt tot ammoniak. De hoge pH-waarde van ammoniak verzwakt organisch materiaal en dit verklaart waarom urine vele eeuwen lang de perfecte antieke substantie was om leer zachter te maken.

  • Urine als schoonmaakproduct. Bekijk even de ingrediënten in je schoonmaakproducten en je ziet gegarandeerd het woord ‘ammoniak’ staan. Dit is waarom men vroeger urine gebruikte om vlekken uit kleren te krijgen. In het oude Rome stonden er op elke hoek van de straat “urinoirs” om urine te verzamelen waarmee op haast industriële schaal kleren werden gewassen.

  • Urine in het verfproces. Natuurlijke kleurstoffen kunnen vervagen op textiel als je ze niet eerst met een bijtmiddel behandelt. Een voorbeeld van zo’n bijtmiddel is ammoniak. De textielindustrie bleef daarom tot in de 17de eeuw uiterst veel waarde bleef hechten aan urine.

  • Explosieve urine. Om buskruit te maken heb je onder andere houtskool en zwavel nodig, maar ook kaliumnitraat (of salpeter). Slechts in de vroege 20ste eeuw begon men salpeter op grote schaal te synthetiseren. Tot dan gebruikte men de ammoniak in urine en mest om de stof op natuurlijke wijze te produceren.

  • Witte tanden dankzij urine. De Romeinse dichter Catullus verwees in één van zijn verzen naar het gebruik van urine als een primitieve vorm van mondwater. De ammoniak fungeert ook hier als schoonmaker en gaf onze voorvaderen de kans om met witte tanden (maar een niet al te frisse adem) te pronken. Ook vandaag passen velen deze historische manier van tanden bleken toe… en met succes.