Wanneer je tijdens een sollicitatiegesprek antwoord moet geven op de vraag: “Wat is de grootste teleurstelling in je leven geweest?” dan zul je hiermee je gesprekspartner helpen om te bepalen:

• hoe gemakkelijk je te ontmoedigen bent,
• hoe je je weer weet te herstellen van minder prettige ervaringen,
• of je in staat bent om de verantwoordelijkheid te nemen en je weg te vinden onder moeilijke omstandigheden.

Werkgever zullen deze vraag tijdens een sollicitatiegesprek eveneens gebruiken om te kunnen peilen welke fouten in je privé- of professionele leven je zwakke punten aan het licht kunnen brengen en je effectiviteit op de werkvloer zouden kunnen beperken.

Vermijd het noemen van teleurstellingen op je werk zoveel als mogelijk

Werkgevers zullen je in de regel wat meer speelruimte willen geven als je geen teleurstelling noemt die betrekking heeft op iets later nog een keer zou kunnen gebeuren. In dit geval is een haalbare strategie dan ook om te voorkomen dat je in je antwoord op deze vraag verwijst naar een teleurstelling dat op het werk plaats heeft gevonden, zoals niet de promotie krijgen waar je zo op had gehoopt. Indien het mogelijk is, dan kun je vertellen over een meer persoonlijke teleurstelling, bijvoorbeeld het veel te vroeg overlijden van een dierbare, of een gebeurtenis die je opleidings- of loopbaandoelen een ander richting in heeft gestuurd.

Geloof het of niet, het is ook goed om niet te spreken over een “grootste” teleurstelling. In dat geval kun je echter wel een voorbeeld geven van een bijzonder teleurstellende ervaring, of meer in het algemeen te spreken over de manier waarop je met een teleurstellende situatie om zou gaan.

Kies een teleurstelling die uiteindelijk als een succes kan worden gezien

Wanneer je tijdens een sollicitatiegesprek een antwoord moet geven op een vraag over grote teleurstellingen, dan kun je rechtstreeks een antwoord geven bijvoorbeeld het noemen van een teleurstelling waar je niet kon voldoen aan erg hoge verwachtingen die je aan jezelf had gesteld. Door dit te doen, zul je immers aantonen dat je een gedreven werknemer bent die ernaar streeft om op hoog niveau te presteren. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen. “Mijn eerste jaar in de verkoop had ik mezelf een doel gesteld om hoofdverkoper te worden binnen onze vestiging, maar ik was een beetje naïef, aangezien de meeste van de andere medewerkers doorgewinterde verkopers waren met een uitgebreide productkennis en goed ontwikkelde klantenrelaties. Desondanks was ik erg teleurgesteld toen ik als vierde eindigde in mijn eerste jaar als verkoper. Ik besloot echter een aantal verkoopseminars bij te wonen en hard te gaan studeren om alles te leren over ons product. Tegen het einde van mijn derde jaar werd ik dan ook tot de meest belangrijke verkoper in ons filiaal benoemd.”

Sluit je antwoord aan op de functie-eisen van de vacante baan

Eigenlijk maakt het niet uit wat je antwoord is op een vraag over je grootste teleurstelling, je zult namelijk altijd uit moeten leggen op welke wijze je er weer bovenop gekrabbeld bent (of hoe je zou herstellen van) na een teleurstelling. Je dient te proberen om te benadrukken op welke wijze je in staat was om te herstellen met behulp van een bepaalde vaardigheid die belangrijk is voor de baan waar je voor solliciteert. Indien je bijvoorbeeld zegt dat je niet in staat was om aan een universiteit te gaan studeren direct nadat je de middelbare school af had gerond, dan moet je uit gaan leggen hoe hard je gewerkt in de laatste jaren om meer geld over te kunnen houden om alsnog deze studie te kunnen bekostigen. Dit antwoord zal je doorzettingsvermogen en je toewijding ten aanzien van je doelen laten zien.

Voorbeelden van correcte antwoorden

• Mijn grootste teleurstelling is dat ik niet in staat was om mijn droom om een ​​professionele danser te worden waar te maken. Ik was namelijk als tiener geblesseerd geraakt tijdens een optreden, en daarna was ik nooit meer in staat om zo vloeiend te bewegen. Hoewel ik teleurgesteld was op dat moment besef ik nu dat, als ik die weg wel in was geslagen, ik niet de hoge opleiding had kunnen voltooien en de carrière had kunnen maken waar ik vandaag de dag zo van geniet.
• Mijn grootste teleurstelling is dat mijn vader overleed vlak voordat ik af was gestudeerd aan de universiteit en toen ik mijn eerste baan kreeg. Hij was een pionier in de technologische sector in de tijd dat hij nog werkzaam was en hij zou zeker enorm trots op me zijn geweest als ik heb op had kunnen volgen of zelfs in zijn voetsporen had weten te treden.
• Van alle teleurstellingen in mijn leven, is de grootste het moment waarop ik hoorde dat ik niet in staat bleek te zijn om direct naar de universiteit te gaan, nadat ik mijn middelbare school af had gerond. Ik denk dat de twee jaar die ik ter overbrugging heb ik gewerkt me echter wel heeft geholpen om me te concentreren op de studie ik echt wilde gaan volgen, en uiteindelijk mijn studententijd zelfs veel beter maakte. Een beetje meer tijd hebben om dingen te onderzoeken, heeft voor mij erg gunstig uitgepakt en ervoor gezorgd dat ik veel beter voorbereid was om beslissingen te nemen over mijn uiteindelijke studierichting en de manier waarop ik me voor heb weten te bereiden op mijn carrière.
• Ik was erg teleurgesteld toen ik aan werd genomen voor de opleiding van topverkoper en vervolgens geplaatst werd in een winkel nog onder de filiaalmanager op het moment dat ik mijn zinnen had gezet op het werk als koper. Uiteindelijk heb ik mijn vaardigheden weten te versterken ten aanzien van zaken zoals:
  • het betrokken zijn met de andere medewerkers
  • de voorraadplanning,
  • de verkoop.

Langs deze weg wist ik echter al snel vooruitgang te boeken in de functie van assistent filiaalmanager en werd de teleurstelling zelfs een zegen.