Wat is het ergste waar je ooit mee weg bent gekomen?

Als je uit wordt genodigd voor een sollicitatiegesprek, dan weet je dat er een heleboel vragen aan je gesteld kunnen worden. Een van deze vragen is: “Wat is het ergste waar je ooit mee weg bent gekomen?” Dit is gelukkig een vrij zeldzame vraag tijdens dit soort belangrijke gesprekken, maar sommige werkgevers zullen deze toch zeker aan je stellen om zo een ​​beter beeld van je persoonlijkheid te krijgen, maar ook om te bepalen of je bij het bedrijf zult passen. Een werkgever kan een dergelijk vraag echter ook stellen om ervoor te zorgen dat je niet alles wat er aan je gevraagd wordt direct met de vacante baan te maken heeft en allerlei alarmbellen bij je laten rinkelen.

Dit is echter wel één van die lastige vragen tijdens een sollicitatiegesprek omdat je uiteraard niet wilt antwoorden, dat er nooit iets is geweest waar je goed mee bent weggekomen, geen enkel mens is immers perfect en dat geldt natuurlijk ook voor jou als werknemer. Aan de andere kant is het evenmin handig om je meest “erge” ding te gaan noemen om toch maar iets als voorbeeld te kunnen gebruiken bij de beantwoording van deze vraag, bijvoorbeeld wanneer je iets gedaan hebt dat wettelijk verboden, onethisch of zelfs wreed is.

Houd je antwoord altijd luchtig

Een manier om te beantwoorden is om uw reactie aan de lichte kant te houden. Bijvoorbeeld, kunt u een voorbeeld van iets klein dat je ermee weg die inhoudt dat je ouders of broers en zussen of op school (blijven uit te laat, het trekken van een streek, enz.) Geven.

Je zou ook terecht de vraag rond en in plaats daarvan een voorbeeld van het “beste” ding dat je weggekomen met. Bijvoorbeeld, zou u uitleggen dat je deed een goede daad voor een vriend en hij of zij er nooit achter gekomen dat jij het was. Echter, hoeft u niet wilt laten klinken perfect, dus je zou kunnen concluderen met een snelle, luchthartig voorbeeld van iets meer ondeugende dat je ermee weg.

Neem ruimschoots de tijd

Een belangrijk ding om te onthouden als je lastige vragen moet beantwoorden, is dat je even de tijd moet nemen om een ​​correcte reactie te formuleren. Behalve een relatief eerlijk antwoord geven, is het verder essentieel om geen zaken aan te halen die ervoor zouden kunnen zorgen dat de werkgever je mogelijk niet in dienst wil nemen. Je dient niet alleen de inhoud van je antwoord, maar zeker ook de toon waarop je dit brengt, zo positief mopgelijk te houden. Bovendien moet je je beseffen Dat er verder geen goed of fout antwoord gegeven kan worden op dit soort vragen. De werkgever zal juist in het bijzonder geïnteresseerd zijn in de manier waarop je je antwoord formuleert en over weet te brengen. De lichaamstaal die je tijdens de beantwoording van deze vraag laat zien, zal dan ook zeker van groot belang zijn en een heleboel over je als persoon kunnen vertellen.

Voorbeelden van correcte antwoorden

Ik ben nog nooit een onruststoker geweest, zelfs niet toen ik een puber was. Ik denk dat het grootste ding waar ik ooit mee weggekomen ben een grap was die ik op school, samen met een aantal andere leerlingen, uit heb gehaald. We hebben door deze grap alle tafels ondersteboven gedraai in elk klaslokaal. Ik ben echter dol op leuke, positieve relaties met mijn collega’s en ik ben van mening dat mijn dagen alles grappenmaker ver achter me liggen!

Hoewel de zaak waar ik mee weggekomen bent eigenlijk goed bedoeld was, namelijk toen ik een verrassingsreis voor een zieke vriendin wilde regelen. We waren van plan de hele trip onder haar uit te zoeken en haar pas over de reis te vertellen op het moment dat we haar mee zouden nemen naar de luchthaven. Uiteraard ben ik ook wel eens goed weggekomen met een paar minder positieve dingen: zo ik weet bijvoorbeeld zeker dat ik een paar keer veel later thuis ben gekomen dan mijn ouders me hadden opgelegd. Ze zijn hier echter nooit achtergekomen

Het ergste waar ik mee weg ben gekomen is met het soms spijbelen op de universiteit tijdens de week voordat de tentamens en examens afgenomen zouden worden. In het bijzonder in grote hoorcolleges, met een paar honderd studenten, werd de aanwezigheid van ieder niet altijd goed bijgehouden. Door niet naar een college te gaan kon ik echter wel mijn tijd veel efficiënter gebruiken en zelfstandig thuis, of met een studiegroep in de bibliotheek, gaan studeren in plaats van in een drukke ruimte. Ik regelde in het algemeen dit soort dingen met een groep van medestudenten dat één van ons de lezing wel bij zou wonen, goede aantekeningen maakte en deze met de rest van ons deelde. We wisselden deze verantwoordelijkheid echter steeds af zodat alle leden van de groep in de loop van de tijd aan de beurt kwamen. Op die manier zijn we uiteindelijk allemaal in geslaagd om onze examens met goed gevolg af te sluiten.

Er waren momenten tijdens mijn opleiding, aan het einde van het jaar, toen we krap bij kas zaten, hebben mijn vrienden en ik een bezoek gebracht aan een afvalplaats op zoek naar bruikbare spullen. Niemand van ons wilden (weer!) Onze ouders uitleggen dat we een tekort hadden aan geld voor ons levensonderhoud (bij mij was het meestal omdat ik ervan hield om te ontstressen door naar uitwedstrijden te gaan van mijn favoriete voetbalclub en popconcerten te bezoeken). We besloten om rond middernacht een inval te doen bij de chique supermarkt en daar de afvalcontainers en voorraad aan verlopen ingeblikt voedsel en war verwelkte groenten buit te maken. We rechtvaardigden dit tegenover onszelf door voortdurend te blijven zeggen dat we hiermee het milieu een dienst zouden bewijzen. Het was waarschijnlijk niet het meest slimme wat je kunt doen, maar niemand van onze groep werd door een rat gebeten, kreeg last van tetanus of een voedselvergiftiging.

 

Meer